ما اغلب آنقدر مضطرب هستیم که نمی توانیم با افکارمان تنها باشیم.لوکاس سانکی / Unsplash شنبه ای بود که زندگی من تغییر کرد.
من دیرتر از آنچه که خواستم بیدار شدم و عجله داشتم از در بیرون بیایم ، فراموش می کردم که جایی برای حضور ندارم. قلبم تند شد و ذهنم مه آلود بود. من هم مثل شب قبل خسته شده بودم.
این روال صبحگاهی به یک عادت تبدیل شده بود. عرق ها تکان دهنده ها ترس. مه. من از هجده ماه گذشته بارها و بارها همین سناریو را تجربه کرده بودم و هیچ پایانی در چشم نبود.
با این حال ، امروز صبح متفاوت خواهد بود. در این روز بود که من سرانجام از قربانی شدن چشم پوشی کردم و در مورد داستان های قدرت عمیق که باید زندگی را تغییر دهند ، آموختم.
نشسته در خارج از Heritages ، یکی از کافی شاپ های مورد علاقه من در شیکاگو ، روی یک کلیک کردم Vanity Fair داستانی که دوستی برایم فرستاده بود ، ندانست که این اقدام واحد همه چیز را تغییر خواهد داد. این عنوان بود ، پیوندهای نبرد ، که توجه من را جلب کرد. این مقاله ای است که توسط سباستین یونگر در مورد PTSD و سلامت روان در آمریکا با داستان مبارزاتی خود آمیخته است.
داستان او در من طنین انداز شد و احساس تعلق تازه ای پیدا کرد که سالها بود احساس نکرده بودم. من به آن داستان احتیاج داشتم تا بتوانم داستان خود را تعریف کنم.
داستان ها قدرت شکل دادن و هدایت زندگی ما را دارند. آنها قدرت باز كردن درها را دارند. آنها قدرت الهام بخشی و بهبودی را دارند.
در زیر موضوعات اصلی تقطیر شده ، با نقل قول های دقیق ، از مکاتبات شخصی و دفتر خاطرات روزانه بیش از 100 مرد از هر رنگ ، ملیت و عقیده وجود دارد. اگر از این قطعه چیزی یاد می گیرید ، به خاطر حرف های آنها است ، نه من.
1. احساس تنهایی می کنیم.
وقتی وحشت تمام دنیای اطرافم را ادامه می دهد ، اما من در هاله ای از ابهام فرو رفته ام. به آرامی در طول روزها حرکت می کنید. تنها. بدون کسی که واقعاً گوش کند. چرا این اتفاق برای من می افتد؟
2. ما از قدردانی سپاسگزاریم.
فردا ، تنها فرزند من 14 ساله خواهد شد. سه شنبه ، ما نوزدهمین سالگرد ازدواج خود را داریم. خوشحالم که در مورد قدردانی یاد گرفتم اگر جای شکرگذاری نبود ، من همیشه بدبخت می شدم.
3. ما یک سوراخ در روح خود داریم.
من یک جای توخالی غول پیکر در روح خود داشتم که به سختی تسلی پذیر بود.
4- ما نمی دانیم این چگونه و چرا شروع شده است.
من تقریباً تمام زندگی ام با اضطراب و استرس کنار آمده ام. بنابراین ، دشوار است که بدانید همه چیز چگونه یا از چه زمانی شروع شده است. من خیلی گیج شدم
5- از مشغله به عنوان حواس پرتی استفاده می کنیم.
من همیشه احساس عقب می کردم. من همچنان زندگی خود را مشغول کردم ، احتمالاً به عنوان حواس پرتی از شدت احساس زندگی ام. خانه کارتها به زودی پس از تولد 26 سالگی من خراب شد ، در حالی که من سرانجام نتوانستم از پس خواسته های زندگی ام برآیم.
6. احساس کلاهبرداری می کنیم.
به دلایلی که نمی توانم بفهمم ، به شدت به توانایی های خود شک دارم. علی رغم شواهد موفقیت من (اتمام دوره دکترا ، انتشار مقالات ، دعوت به همکاری) ، هنوز احساس تقلب می کنم.
7. ما به توانایی های خود شک داریم.
من نگرانم که این ممکن است انتخاب درستی نباشد. با مراجعه مجدد به مدرسه ، اگر قبول نشوم چه می کنم؟ اگر شکست بخورم چطور؟ اگر شغل مناسب را پیدا نکنم چه؟ اگر من به اندازه کافی برای پرداخت صورتحساب درآمد کسب نکنم اگر آن چیزی که انتظار دارم نباشد و در همان وضعیتی که الان هستم قرار بگیرم چه می کنم؟
8. ما خودمان را کتک می زنیم.
بچه خوب ، کار خوبی بودی ، حدوداً هشت سال پیش آن را لعنتی کردی ، وقتی او به اندازه کافی برایت مناسب نبود و او را برای برخی از نمایش های دود خارج از لیگ خود کنار گذاشتی. به نظر می رسد این شغل من در حال حاضر برای رفتن به آن. شما نمی توانید راحت باشید شما او را در جایی که می خواستید داشتید ، اما متوجه این موضوع نبودید. خرابش کردی
9. ما بندرت راضی هستیم و فکر می کنیم صلح یک تصمیم دور است.
ذهنم شروع به مسابقه می کند. آیا باید به دنور نقل مکان کنم؟ چرا الان از جایی که هستم راضی نیستم؟ چرا این جوجه به من فضا می دهد؟ من به او گفتم که به من فضا بدهد ، اما او واقعاً قرار نیست چنین کاری کند ...
10. دوم اینکه هر پیشرفتی را حدس می زنیم.
چرا نمی توانم فقط روی کارهایی که باید انجام دهم تمرکز کنم و جلو بروم؟ من همیشه باید کارها را دشوار کنم ... شاید بعد از آن مصاحبه کمی نسبت به خودم سخت تر بودم؟ یا من فقط سعی می کنم به خودم راحت شوم؟
11. از تصمیمات گذشته پشیمان هستیم.
من در محل کار توییتر را مرور می کنم و با یک بیانیه مطبوعاتی از شرکت قدیمی ام مواجه می شوم. آنها فقط یک پخش کننده تمام وقت جدید استخدام کرده اند. من فقط یک تابستان قبل به عنوان کارآموز پخش فعالیت کردم. من شروع به شک کردن در خودم می کنم و پشیمان می شوم.
12. ما همیشه خسته هستیم.
امشب ، می خواستم درس بخوانم ، اما چرت می زدم ، زیرا به نظر می رسید خیلی لعنتی خسته ام. من واقعاً می خواستم این کار را انجام دهم ، اما بدنم خیلی خسته است و نمی تواند ادامه دهد. در مورد نظم و انضباط صحبت کنید. بعد از حدود 30 دقیقه ، من حوله را پرتاب می کنم و به رختخواب می پردم ... چقدر ناامید کننده است.
13. ما از افکار خود می ترسیم.
چیزی که مرا از نوشتن افکارم ترساند این است که چقدر دیوانه به نظر می رسم. من نمی خواهم تاریکی را ببینم شاید بهتر باشد فقط از آن پنهان شویم.
14. ما بیش از حد به روال فشار می آوریم.
احساس می کنم اگر روز تعطیل را درست شروع نکنم و صبح را بخوبی سپری کنم ، در این روز موفق نخواهم شد.
15. ما فکر می کنیم استقامت ذهنی را نمی توان یاد گرفت.
اوه دوباره صبح است و من نمی خواهم از رختخواب بلند شوم و کاری انجام دهم. 'افراد عادی' این تحمل ذهنی را دارند که پنج روز در هفته در محل کار خود حاضر می شوند و من واقعاً فکر نمی کنم هرگز توانسته ام این کار را انجام دهم.
16. ما از صبح ها وحشت داریم.
مواقعی وجود داشت که صبح ها با درد شدیدی در معده از خواب بیدار می شدم و بلافاصله پس از بیدار شدن از خواب بیدار می شدم.
17. ما دکمه تعویق را دوست داریم.
از آنجا که چهار هفته پیش کار خود را ترک کردم ، هر روز ساعت 7 صبح زنگ هشدار خود را تنظیم کرده ام که شاید یک بار در این زمان بیدار شده ام. صبح امروز ساعت 9:30 بیدار شدن واقعاً من را مشتاق کرد که بفهمم چه خبر است. بیش از ده ساعت از آن خواب شبانه خوبی گرفتم. چرا اینقدر خسته ام؟
18. هر روز ترس داریم.
فقط توانستم شش ساعت در خواب بمانم و دومی که از خواب بیدار می شوم ضربان قلبم از پشت بام است. امروز میخوام درستش کنم؟ من شروع به احساس ضعف و احساسات ناخوشایند می کنم. به خودم می گویم که روی نفس هایم تمرکز کنم وگرنه خودم را دچار حمله وحشت می کنم.
19. ما دائما نگران پیشرفت ساختگی هستیم.
این روش (ژورنالینگ) اخیراً برای من خوب کار کرده است ، اما من نگرانم که مبادا در بعضی مواقع اثر خود را از دست بدهد ، نگران می شوم ... می ترسم که چیزی برای کمک به من در خارج شدن از محصول غیرمولد نداشته باشم اگر این روش شروع به کار نکرد مارپیچ شود.
20. ما درگیر بهره وری هستیم.
[S] روزهای اولی ، مثل امروز ، خودم می بینم که می خواهم همه کارها را انجام دهم. برای این کار یک تی شرت درست کنید. برای آن پوستر طراحی کنید. آن گرافیک ها را ایجاد کنید. من گاهی اوقات به سختی می توانم سرعت خودم را کم کنم و به جای اینکه بخواهم همه کارها را یک باره انجام دهم ، پروژه هایی را بگیرم. داشتن همه چیز در ذهنم عجولانه به من اجازه نمی دهد تمرکز کنم و به یک ایده متعهد شوم.
21. ما همه چیز داریم اما احساس پوچی می کنیم.
هنگام نوشتن این ژورنال احساس اضطراب می کنم ، زیرا تصور می کنم مردم مقاله را می خوانند و درباره من قضاوت می کنند. اکنون می توانم آن را بشنوم: چرا او از زندگی خود شکایت دارد؟ زندگی او اصلاً استرس آور به نظر نمی رسد. چرا او این اضطراب را در نظر می گیرد؟
22- ما می ترسیم که اضطراب ما را پدرهای وحشتناکی کند.
من مدتی است که به رسیدن به یک مکان ذهنی خوب متمرکز شده ام و هنوز توانایی کار برای پنج روز متوالی را ندارم. آیا من هرگز؟ و چگونه می خواهم بچه دار شوم و از استقامت برخوردار شوم؟
23. ما تمام وقت احساس گناه می کنیم.
من دائما احساس گناه می کنم. پس از درخواست چیزی. بعد از خوردن غذای اشتباه بعد از دیر بیدار شدن بعد از رابطه جنسی پس از استراحت در محل کار. این یک وضعیت ذهنی مداوم است که خوشبختی من را آزار می دهد و احساس می کند هرگز نمی توانم کاری درست انجام دهم.
24. ما انتظارات غیر واقعی زیادی از خود داریم.
فشاری که برای موفقیت به خودم وارد کرده ام ، عامل اصلی زندگی با افزایش استرس و اضطراب بوده است.
25. ما شب ها را بیش از حد فکر می کنیم.
هر بار که طی چند ساعت گذشته شروع به رانش کرده ام ، حلقه تمام کارهایی که باید انجام دهم و واکنش مردم نسبت به عدم انجام این کارها دوباره شروع می شود.
26. ما می ترسیم که اضطراب یک حکم اعدام باشد.
من 'اضطراب' تشخیص داده شدم. احساس قربانی شدن می کردم. مثل اینکه من حکم اعدام داشتم. یک بیماری لاعلاج. من اعتقاد داشتم کاری نمی توانم برای کمک به خودم انجام دهم.
27. برای پنهان کردن درد ماسک می زنیم.
سالها نقاب داشت. همه چیز در زندگی من از دید یک خارجی عالی به نظر می رسید ، اما از درون من در حال مرگ بودم. من نگران بودم که آیا موفق می شوم. اگر من می توانم آن را هیچ کس نمی دانست. این موذی ترین قسمت مربوط به آن بود.
28. ما همه چیز را بیش از حد تحلیل می کنیم.
من رنج می برم زیرا همه چیز را بیش از حد تحلیل می کنم.
29. ما دائما در حال تعقیب پول و مقام هستیم.
من مرد مالی نیستم من در آن مهارت دارم ، اما آیا این واقعاً زندگی است که می خواهم زندگی کنم؟ زندگی من موفق شد! چرا من پیگیر پول و وضعیت هستم؟ لعنتی
30. هیچ اعتقادی به خود نداریم.
ما یک دیدار مجدد دلپذیر داشتیم ، اما چیزی شوم ، پیشگیرانه و نگران کننده در این مورد وجود دارد ، زیرا من اعتقاد زیادی به پایداری آن ندارم ... من آخر هفته را با همسر سابق خود گذراندم ، و اگرچه همه چیز خوب پیش رفت ، اما من این ناراحتی را داشتم که احساسات مثبتی که داشتیم فقط زودگذر است.
31. ما بیش از حد به آنچه دیگران فکر می کنند اهمیت می دهیم.
اینکه مردم چگونه درباره من فکر می کنند ، واکنش نشان می دهند و صحبت می کنند ، اضطراب زیادی ایجاد می کند که وقتی کسی به دنبال آن نباشد ، فلج کننده می شود.
32. ما به تأیید دائمی نیاز داریم.
throughout در طول بعد از ظهر چند بار دیگر پیام نوشتیم. اکنون اواخر شب است ، من در محل کار خود هستم و طی بیش از شش ساعت هیچ ارتباطی با ما نداشته ایم. احساس اضطراب ، پارانوئید و تنهایی می کنم. این امواج احساسی به صورت چرخه در می آیند. شاید او امشب به من پیام بدهد ، شاید نه.
33. موفقیت ما باعث اضطراب بیشتر می شود.
هرچه موفق تر شوم ، استرس و اضطراب بیشتری وارد کار من شده و زندگی روزمره ام را پیچیده می کند. با موفقیت بیشتر ، فکر می کنید استرس و اضطراب کمتری پیدا می کنید. هرگز [برای من] اینگونه نبوده است.
34. هر چیزی ما را تحریک می کند.
صبح همه چیز خوب پیش رفت ، اما مطمئناً تماس تلفنی یکی از همکاران حمله غیرقابل کنترل اضطرابی دیگری را ایجاد کرد که قلبم را از طریق سینه می زد.
35. احساس ضعف می کنیم.
من همچنین داروهای ضد اضطراب و افسردگی مصرف می کنم ، اگرچه اعتراف می کنم که مصرف آنها را دوست ندارم ، زیرا احساس می کنم این یک نشانه ضعف است.
36. ما از از دست دادن اعتبار خارجی می ترسیم.
من فهمیدم که نه تنها ترس از شکست دارم ، بلکه از از دست دادن اعتبار خارجی نزدیکانم می ترسم. این منجر به یک مسیر شغلی شده است که در آن شغل من مطمئن ، محافظه کارانه بود و همه اطراف من زندگی من را تأیید می کردند.
37. درد ما برای دیگران نامرئی است.
تغییرات در زندگی من برای دیگران نامرئی است ، اما من آنها را به روشهای ظریفی احساس می کنم که برای من قدرتمند هستند. تغییرات ساده مانند دریافت متن و Snapchat کمتر از دوستانم در اطراف من [باعث اضطراب می شود].
38. ما نمی توانیم امواج را کنترل کنیم.
در این مدت شروع به خواندن ایمیلی درباره چالش ذهن آگاهی روزمره کردم. به دلایلی ، من احساس اضطراب شدیدی کردم. قلبم تند شد و احساس سبکی کردم. من می توانم از فاصله دور حمله وحشت را احساس کنم و این فقط اوضاع را بدتر می کند.
39. ما می نوشیم ، حتی اگر اوضاع را بدتر کند.
من حتی واقعاً نمی خواهم کاری انجام دهم ، اما در 20 سالگی هستم و این قابل قبول نیست. من در حالی که غذا می خورم و آماده می شوم از قبل چند آبجو می خورم ... روان کننده اجتماعی.
40. ما مواد مخدر را امتحان می کنیم ، اما می دانیم که آنها هیچ چیزی را حل نمی کنند.
ساعت 7 شب خوابم می برد. و ساعت 2 بامداد از خواب بیدار شدم ، و دیگر قادر به خوابیدن نبودم زیرا شب قبل خواب زیادی داشتم و بیش از حد مایل بودم که با افکارم تنها باشم. سرانجام ساعت 6 صبح ، من دیگ را دود کردم تا خودم را خسته کنم ، و خیلی زود خوابم برد.
41. ما از جاه طلبی به عنوان ماسک برای پوشاندن زخم هایمان استفاده می کنیم.
اضطراب من بیشتر به دلیل استرس موفقیت و خوشبختی من بروز می کند.
42. ما دائماً مقایسه می کنیم.
من همیشه می دیدم که افراد دیگر چقدر بهتر هستند و دوست داشتند به اندازه آنها خوب باشند. و این اعتماد به نفس من بسیار ضرر زد ... با پایان دانشگاه دیدم همه دوستانم عالی هستند و حرکت می کنند و اینجا من در تلاش بودم و سعی کردم بفهمم چه بعدی است.
43. ما می خواهیم احساسات خود را با مردان دیگر به اشتراک بگذاریم.
من هرگز سعی نکردم به دوستانم بگویم که چه چیزی را پشت سر می گذارم زیرا می ترسیدم آنها برچسب من را گربه بگذارند.
44. وقتی قدرت دارد نمی توانیم حرکت کنیم.
من می دانم که می توانم بهتر کار کنم و فقط باعث می شوم که نسبت به آنچه در زندگی می خواهم ارزش کمتری داشته باشم. احساس عصبانیت و غمگینی در نهایت منجر به اضطراب می شود و باعث می شود نتوانم از کاناپه بلند شوم.
45. ما تصمیمات خود را زیر سال می بریم.
تمام کاری که امروز انجام داده ام تماشا است دفتر . بیرون 75 درجه هوا و آفتابی است و تمام کاری که من انجام داده ام تماشای نمایشی است که قبلاً دیده ام. چرا این کارها را می کنم؟
46. بیشتر وقت خود را در انتظار می گذرانیم.
آیا قصد نداشتم امسال سال خود را برای راه اندازی تجارت خودم تنظیم کنم؟ قرار نیست خودش را شروع کند. چرا منتظر حرکت هستم؟ فقط 10 سال است که من دیگران را ثروتمندتر کرده ام.
47. ما بیش از همه از مرگ می ترسیم.
من فکر می کنم که به همان اندازه که می ترسم با اضطرابم دست و پنجه نرم می کنم. ترس از آنچه آینده به ارمغان می آورد ، ترس از زمان مرگ من ، ترس از مرگ زیرا من دلم برای زندگی و این زمین و همه دوستان و خانواده ام تنگ خواهد شد.
48. ما آرزو داریم که تأثیر داشته باشیم ، دوست داشته شویم و دوست داشته باشیم.
هر روز سعی می کنم به خودم یادآوری کنم آنچه از این زندگی می خواهم خوشبختی است و دوست داشتن دیگران است و میراثی از عشق را پشت سر می گذارم.
49. ما براساس ترس تصمیم می گیریم.
ترس از زمان بسیاری است که تصمیمات من را در زندگی کنترل می کند.
50. احساس می کنیم بدون خروج گیر افتاده ایم.
در حال حاضر در زندگی ام ، احساس می کنم بسیار گیر افتاده و در هاله ای از ابهام قرار دارم ، زیرا کارهای زیادی وجود دارد که ترجیح می دهم الان انجام دهم تا اینکه پشت این میز لعنتی بنشینم.
51. ما آن را در بدن خود احساس می کنیم.
مهم نیست که چه کاری انجام می دهم ، مثل اینکه برای یک مبارزه آماده می شوم ، فک و سینه من همیشه تنش است. دعوا با آنچه ممکن است بپرسید؟ ذهن من.
عمیق تر
آیا شما آماده بیدار شدن و یافتن خوشبختی بیشتر در زندگی خود هستید؟ اگر چنین است ، برای دوره رایگان ایمیل 21 روزه خودآگاهی ثبت نام کنید . من هر روز ایمیلی برای شما ارسال می کنم که به شما در کاهش استرس ، افزایش تمرکز و یافتن خوشبختی بیشتر کمک می کند!
بنیامین بنیانگذار زندگی کاملا غنی ، وبلاگ متمرکز بر کمک به مردان در کاهش استرس و اضطراب ، یافتن تمرکز بیشتر و حضور بیشتر. بنیامین همچنین با استراتژی های محتوای معتبر به مشاغل کمک می کند تا داستان های بهتری را بیان کنند. به صورت رایگان به هزاران خواننده بپیوندید چالش ذهن آگاهی 21 روزه.
