متیو ریز در نقش فیلیپ جنینگز و کری راسل در نقش الیزابت جنینگز.اریک لیبوویتز / FX مرور نور زندگی من
همه چیز خوب است؟ شماره هشتگ: # خلاصه آمریکایی ها در چهار کلمه. این مبادله بین مارتا هانسون ، دستیار اداری بیچاره ای که در زمان نامناسبی از کار در یک دفتر اشتباه FBI متحمل شد ، و فیلیپ جنینگز ، جاسوسی که او را اغوا کرد ، از او استفاده کرد ، و اکنون به نام او کشته است ، می گوید زیبا تمام آنچه شما باید در مورد بدانید آمریکایی ها ، عمیقا ناراضی ترین نمایش تلویزیون. منظور من ، عموماً عمیقا ناراضی از تمام معنی است. بیشتر افراد در این سریال بدبخت هستند ، و بدبختی های سریال عمیق تر می شود ، عمیق تر برش می خورد و حقیقت زشت زخم خورده دروغ گفتن ، چه شخصی و چه سیاسی را فاش می کند.
همیشه اینطور نبود. با وجود تعریف و تمجیدهای تحسین برانگیزی که از آن دریافت شد ، فصل اول یک تریلر جاسوسی کاملاً مناسب و دارای لکه ای بسیار نرم برای قهرمانان کینه توز بود ، که بیشتر به دلیل همبستگی زن (و همچنین کابل صریح آن برای پایه) جدا شده بود. صحنه های جنسی و استفاده شیطانی آن از Tusk Fleetwood Mac) نسبت به هرگونه تمایز کیفی. فصل دو به طرز قابل توجهی بهبود یافت ، شکاف های گاه به گاه قابل قبول توطئه را کاهش داد و سخنان آگاهانه و غبارآلود جنگ سرد را کاهش داد و به این اجازه داد که اقدامات هر دو طرف بخاطر غیراخلاقی بودن آنها صحبت کند ، اما با این حال رفتارهای مالیخولیایی با عوامل عمیق الیزابت و فیلیپ جنینگز به عنوان عواقب اولیه زندگی خشونت آمیز آنها ، نه زندگی هایی که به پایان رسید. پس از وعده های اجمالی وضوح اخلاقی در پایان دوره دوم تحصیلات خود ، فصل سه سال گذشته جایی است که همه در آن جا کلیک کردند. (این مورد مشترک است با سوپرانوها ، امپراتوری هیئت مدیره ، و شکستن بد این نمایش کاملاً بی رحمانه بود در نشان دادن درد و رنج قربانیان جنینگز - دارایی مصالحه شده ای که بدن برهنه آن شکسته و در یک چمدان دورش چرخانده شده است ، یک عامل دشمن وقتی زنده زنده می سوزد فریاد می کشد دوربین ، یک پیرزن قاتل خود را با کلمات مرگش محکوم می کند ، یک نوجوان تنها که عاشق مردی می شود که به معنای واقعی کلمه می تواند پدر او باشد زیرا این مرد از عدم وجود مقاله اصلی سوits استفاده می کند ، یک سوتک رایانه ای کودکانه که در یک آپارتمان پر از اسباب بازی احاطه شده است و مانند او کشته می شود او خودش یک شخصیت اکشن است ، دخترش پیج که اولین دروغ های آشکار والدینش را به ناامیدی سوق داده و سپس به دنبال گفتن حقیقتی است که هیچ بخشی از آن را نمی خواهد. با نشان دادن آنچه که آنها با دیگران انجام داده اند با چنین آرامش شدید ، آمریکایی ها آنچه را که با خود انجام می دادند ، پرسش بسیار قانع کننده تری قرار داد.
اما هیچ شخصیتی بهتر از مارتا هزینه انسانی زندگی مخفیانه جنینگز را در بر نگرفت. هنگامی که سرانجام فیلیپ خود را به او نشان داد ، کلاه گیس و عینکش را برداشت و نشان داد که او به معنای واقعی کلمه مردی نیست که فکر می کرد او است - او هنوز هم او را با نام مستعار خود ، کلارک صدا می کند. به نقل از یونانی از سیم ، نام من نام من نیست - او به ویرانی نگاه می کند ، اشک بی صدا سرازیر می شود ، و چشمان وحشتناک وحشت زده است. من فکر می کنم که آن صحنه ، به ویژه بازیگری آلیسون رایت بازیگر نقش اصلی در آن ، تصویر تعیین کننده سریال خواهد بود ، پرتره ای از احساس کشف هیولا در زیر انسان ، سایه زیر سطح.
و با باز کردن بیشتر از درد و رنج مارتا ، گلندرز ، آمریکایی ها نمایش برتر فصل سه ، مشخص می کند که این جاده را تا آنجا که می تواند طی می کند. دنباله ای از حوادث که ما را به آنجا هدایت می کند ، از نظر استعاره کاملاً دقیق است: خاطرات زمانی که او در کودکی به طرز وحشیانه ای یک قلدر را کشت ، او را تختخواب خود را با الیزابت رها کرده و به مارتا می رود ، و در مورد کشتن رایانه اش سنگینی می کند- همکار گیک برای پوشاندن آهنگهای خود. اوه نه ، او ناله می کند ، واکنش کسی با چیزی بسیار وحشتناک روبرو شد که کلمات پیش پا افتاده به نظر می رسند. چطور تونستی انجامش بدی؟ نه نه. دور بمان ، دور باش! او از او دور شد ، خود را تکرار کرد ، و تلاشهایش را برای دلجویی از او تکان داد ، او اکنون شخص بدتر و کوچکتری از قبل از اینکه او به او بگوید چه کاری برای محافظت از او انجام داده است ، است. شاید او بتواند خودش را به چیز دیگری بسازد ، همانطور که به نظر می رسد وقتی که پس از حل و فصل مشکلات جاسوسی برای کلارک فعالانه تلاش می کند ، این کار را می کند اما این چیزی نیست که او بود و آن چیزی که باید باشد. آنچه او شکست ، او هرگز نمی تواند آن را برطرف کند.
او تنها نیست پیج جنینگز در حال فروپاشی است ، راز پدر و مادرش را برای پاستور تیم معتمد خود فاش می کند اما قادر به انجام کار دیگری نیست ، چه در مورد و چه در برابر آنها. ویلیام ، شخصیت جدیدی که دیلن بیکر با بدبینی مهیبی بازی می کند ، به آنها می گوید که ناظران آنها منتظر زندگی لعنتی من برای اسلحه ای هستند که او به دست آنها تحویل می دهد ، یک اتفاق بالقوه کشنده که او فقط می تواند با کنایه های ناخوشایند از پس آن برآید. اما آنتون باکلانوف ، دانشمند فراری ، فیلیپ و الیزابت در یکی از ناراحت کننده ترین داستان های فصل دو ، کمک به آدم ربایی به اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی کردند ، بهترین حالت را می دهد. صحبت با نینا ، نماینده سه گانه ای که اکنون او را به عنوان مجازات جنایات خود علیه دولت کنترل می کند ، خاطره ای از خاطرات خود را به یاد می آورد که آنها هنوز مرا نابود نکرده بودند. شما نابود نشده اید! او اصرار دارد ، اما او بهتر می داند. بعد از اینکه آنها با من پایان یافتند ، او به او گفت ، من خودم را مانند گرد و غبار تصور می کنم ، فقط در خاک قرار گرفته است. هیچ کس هرگز نمی داند. او یک مرد فراموش شده ، غیر شخصی ، حتی کمتر از کلارک واقعی است. قدرت تخریبی دروغ در قلب این نمایش چنین است: آنها می توانند واقعی و خوب را از بین ببرند تا اینکه گویی هرگز در آنجا نبوده اند.
