'ستاره بزرگ دنباله دار 1812' ستاره لوکاس استیل جذاب است ، اما هیچ شاهزاده ای است

روز Groundhog موزیکال در تئاتر آگوست ویلسون بازی می کند ، اما در نیم بلوک جنوب ، لوکاس استیل بارها و بارها همان ساعات زندگی آناتول کوراگین را تجربه کرده است. به عنوان تنها یکی از دو عضو بازیگر که با ناتاشا ، پیر و دنباله دار بزرگ سال 1812 لوكاس استیل از ابتدای تجسم در سال 2012 ، بیش از 500 بار با ناتاشا جوان (و نامزد) ملاقات كرده ، شیفته ، خواستگاری و اخراج از جامعه قرن نوزدهم مسكو شده است.

استیل گفت: من فکر می کنم دو چیز به زنده نگه داشتن آن کمک می کند. یکی این است که وقتی افراد جدیدی وارد بازیگران می شوید که قصد بازی در آنها را دارید - من می توانم با همان بازیگر یک سال خوب کار کنم و چیز جدیدی در مورد آنها پیدا کنم ، بنابراین مطمئناً ما اوضاع به اندازه کافی با تعداد افراد شگفت انگیزی که برای از بین رفتن آن قطعه وارد شده اند.

هر دوی ما در استینگر بار هتل قاره نشسته ایم. استیل می گوید ، عنصر دیگری که در کل این نمایش بسیار مهم است ، مخاطبان است. همانطور که اکنون پیش من نشسته اید ، این نزدیکی - او به سمت عرض دندانه دار بین ما حرکت می کند. آنها نفر سوم صحنه هستند. این واقعیت که آنها هر شب آنجا هستند ، زنده و تازه و تازه هستند و واقعاً نمی دانند چه اتفاقی می افتد ، این انرژی شگفت انگیز است که می توان از آن بیرون کشید.

اگرچه از اولین صحنه نمایش خود در Ars Nova در سال 2012 و تولید بعدی آن در چادر در منطقه Meatpacking صمیمی نیست ، دنباله دار بزرگ در تئاتر امپریال شاهکار بزرگی را ایجاد کرده است که یک صمیمیت برای باشگاه شام ​​در یک اتاق بزرگ برادوی ایجاد کرده است. بازیگران بین صندلی ها می بافند ، بر روی سکوهایی که از اتاق مخملی قرمز می گذرد ، می پرورانند ، پرندگان ، یادداشت ها و نگاههای معاشقه آمیز را به عنوان تماشاگران به تماشاگران می اندازند. آخرین مورد فوق تخصص آناتول کوراگین استیل است ، کازانوا آندروژینوس با یک پومپادور پلاتینی که با یک دیوید بووی کلاهبردار و یک خط مقدماتی در آهنگ افتتاحیه روی صحنه جارو می کند که تقریباً همه آنچه را که ما باید در مورد او بدانیم به مخاطب می گوید: آناتول داغ است. او پول خود را صرف خرید زنان و شراب می کند. لوکاس استیلسوزان فیوره

آناتول ، که زنانی را که به زودی ازدواج می کنند اغوا می کند و از دست دوستانش پول می گیرد ، نزدیکترین چیز به یک شرور در نقشه دنباله دار بزرگ استیل می گوید ، اما هنوز هم تصور او به عنوان یک مرد بد کاملاً درست نیست. به نظر من ، شرور از این واقعیت آگاه هستند که کار اشتباهی انجام می دهند. و [آناتول] ایده ای ندارد. فکر می کنم او در پایان آن را دریافت می کند. یک لحظه کوتاه متوجه شدم که ، آه ، من باید این مسئله را به گونه دیگری اداره می کردم ، اما او به من پیچ و تاب ندارد. او واقعاً واقعاً بسیار کودکانه است ، به این دلیل که 'من شی object براق می بینم ، آن را برای خودم می خواهم ، آن را پایین می کشم تا وقتی که پیدا کنم'. او به آینه نگاه می کند ، و فکر می کند ، خوبه برم

شباهت ، از نظر خلق و خوی و نگرش نسبت به زنان ، به رئیس جمهور فعلی ما ، همانطور که وی از آناتول توصیف می کند ، برای هیچ یک از ما از بین نمی رود.

وقتی دونالد ترامپ به آینه نگاه می کند ، احتمالاً دور از ذهن نیست که تصور کند کسی را می بیند که کاملاً شبیه لوکاس استیل است. استیل با چشمان آبی و موهای بلوند خود (هر 6 هفته یا یکدفعه برای رسیدن به یک پلاتین یخی برای نمایش سفید شده) ، به عنوان یک شاهزاده دیزنی روبرو می شود که در شهر نیویورک غرق می شود مسحور- مانند سناریو (که پس از آن تصمیم منطقی و نسبتاً ساده ای را برای ادامه کار در تئاتر موسیقی اتخاذ می کرد).

در واقع ، زیبایی شناسی دیزنی استیل چیزی بود که تیم سازنده نمایش هنگام طراحی شکل ظاهری آناتول در برادوی باید از آن آگاه باشند.

[در ارس نوا ،] موهای من بلند و پایین و به نوعی فلاپی بود. آنچه من مشاهده کردم و از بحث هایی که داشتیم ، این است که [آناتول] به نظر خیلی شاهزاده جذاب با آن پایین ، و از هم جدا شده ، و بیش از حد ، و بلوند است. من فقط مثل این شاهزاده جذاب معمولی به نظر می رسیدم. پسر شیرمرد وقتی به برادوی نقل مکان کردیم ، من در این باره با دیو مالوی [آهنگساز] گفتگویی داشتم. او گفت ، 'من خودم را غالباً در نظرات طراحی وارد نمی كنم ، و چون نمی دانم ، مردم وقتی من این كار را می كنم بیشتر گوش می دهند. و موهایت را بالا آوردم.

بنابراین ، موهای آناتول بالا رفت ، یک پومپادور کاملاً دلپذیر که باعث می شود کمتر شهریاری احساس شود که می خواهید به خانه پدر و مادر خود بیاورید و بیشتر مردی را که در یک باشگاه با یک شغل مالی می شناسید ، می شناسید ، شما فقط می دانم ، برای شما بد خواهد بود اما هنوز نمی توانید به خودتان کمک کنید.

صادقانه صادقانه می گویم که ما به هیچ وجه یکسان نیستیم ، استیل درباره شباهت به شخصیت خود می گوید. این لوکس بازی کردنش است: من مجبور می شوم بسیاری از شیاطین را از بین ببرم و از آنجا بیرون می روم و وانمود می کنم که گریه نمی کنم ، و مانند اینکه با ذره بین به خودم نگاه نمی کنم و همه چیزهای اشتباه را می بینم با من ، یا آنچه را که می توانم تغییر بدهم یا اصلاح کنم. بنابراین او در پایان روز برای من راحت است که می توانم در این شخص ناپدید شوم که بسیار اعتماد به نفس دارد و دقیقاً به دنبال همان چیزی است که می خواهد.

به نظر می رسد یک شباهت دیگر بین استیل و آناتول ممکن است در توانایی موسیقی آنها باشد: دنباله دار بزرگ بازیگران خود را در صورتحساب مضاعف به عنوان عشایر سرگردان بازی می کنند ، و به همراه آهنگ های خود ساز می نوازند. دولوخوف تقریباً هرگز بدون گیتار خود در صحنه نیست ، Josh Groban’s Pierre نمایش را با آکاردئون و آناتول آغاز می کند - خوب ، آناتول همیشه خواستگار تصفیه شده با چانه اش روی ویولن است.

استیل گفت ، پدربزرگم درگذشت و ویولن خود را برای من گذاشت و من یازده ساله بودم و بنابراین من شروع به درس آموزی کردم زیرا می خواستم از او تجلیل کنم. این لحظه بسیار خاص با خانم چیس ، معلم ویولن من در سیستم مدارس دولتی وجود داشت - من در درس خود را در کتاب درس خواندم ، و وقتی کار را تمام کردم ، او گفت ، 'مراقب کارنگی هال ، لوکاس استیل می آید. 'و من به او برگشتم ، و گفتم ،' سالن کارنگی چیست؟ '

از سن حتی جوان تر ، استعداد عجیب موسیقی او تحت تأثیر بزرگسالان اطراف خود قرار گرفت.

من از سه و نیم سالگی پیانو را شروع کردم. من با مادرم و مادربزرگم در یک فروشگاه بزرگ بودیم - حوالی روز شکرگذاری بود ، و آنها مدام مرا به این گوشه از فروشگاه که این پیانوی کوچک روی میز بود ، از دست می دادند. آنها آن را می شنیدند که بازی می کرد ، می رفتند مرا می آوردند ، و سپس دوباره مرا پیدا می کردند. مادربزرگم آن را برداشت و آنها آن را برای کریسمس به من دادند و من آن را کنار پیانوی بزرگ خود قرار دادم. مادرم برای پخش سرودها در کلیسا دروس می گرفت و او این سرود خاص را تمرین می کرد و من نشستم و من گوش سرود را می نواختم.

دیدن تولید به سمت جنگل در تلویزیون استیل توسط اشکال Sondheim گاز گرفته شد. این اولین آلبوم بازیگران وی بود که خریداری کرد و به زودی دنبال شد The Mis and Miss Saigon. استیل به چند تولید تئاتر منطقه پیوست و سپس به شهر نیویورک رفت.

تنظیمات داستان اصلی استیل آن را کاملاً کهن الگویی می کند: روستای پنسیلوانیا. پدر من به مدت 90 سال در خانواده یک فروشگاه خودرویی داشت که پدربزرگ من نیز در آن اداره می کرد ، بنابراین من در اطراف بسیاری از اتومبیل ها بزرگ شدم: کار در یک گاراژ ، شستن بسیاری از ماشین ها ، تعویض روغن. من هرگز موتور کار نکردم - این بیشتر برادرم بود - اما راه خودم را در مورد لاستیک می دانم. من یک عمه و دایی دارم که دامداران هستند. بنابراین در تابستان ، چون من در 'مرکز شهر' زندگی می کردم - استیل با خنده می گوید و کلمه توصیف شهر کوچک خود را در نقل قول های هوا قرار می دهد - در تابستان ، من دو هفته را در مزرعه می گذراندم. من ارزش سخت کوشی را یاد گرفتم. کشاورزان واقعاً قهرمانانی گمنام هستند. با وجود این ، کمی نام ستاره مشهور پورنو (نام واقعی او قسم می خورد) ، عباراتی مانند آن است که تبلیغات نمایندگان کنگره محلی را برمی انگیزد. او مظهر کلیشه برادوی است: پسری مزرعه دار در یک شهر کوچک که عاشق موسیقی و تئاتر موسیقی می شود و برای دنبال کردن رویاهای خود به شهر بزرگ نقل مکان می کند. لوکاس استیلسوزان فیوره

و از زمان استقرار در نقش آناتول پنج سال پیش ، او از دیدن تغییر و رشد آن هیجان زده شده است - از نظر مدل مو ، و اعضای بازیگری که در مقابل آنها بازی می کند.

استیل درباره جیر گروبان ، خواننده مشهور مشهور که وقتی صحبت از برادوی شد به عنوان یکی از نقش های اصلی این سریال حضور داشت ، یک پیروزی در مورد پیر او وجود دارد که ناشی از داشتن ابزاری باورنکردنی است. بازیگری او نیز در مکانی از این کانون لیزر زندگی می کند. این تفاوتی است که من بین او و ، بیایید بگوییم ، دیو مالوی [آهنگساز نمایش که در Ars Nova و چادر منطقه Meatpacking District نقش داشت] را مشاهده کردم. وقتی Josh’s Pierre را تماشا می کنم ، این مردی است که فلسفه او را می گیرد و فلسفه همان چیزی است که او را به سمت افشاگری عاطفی خود راهنمایی می کند. Dave Malloy’s Pierre نقطه مقابل آن است. این مردی است که توسط احساسات خود هدایت می شود ، و این او را به فلسفه خود می رساند.

تمرکز گروبان ، استیل می گوید ، بسیار مستقیم است ، به طور دائم درگیر هر جزئیات صحنه ای است که اجازه می دهد هر شب بر روی صحنه لحظات کمی را که تماشاگران ممکن است از دست بدهند.

شبی شاید پنج نفر وجود دارد که بسته به جایی که نشسته اید این را می بینند ، اما لحظه ای با هلن است ، در پایان نمایش ، زمانی که من به نوعی گرفتار می شوم ، وقتی سرم در دامان او است ، و پیر می گوید ، 'با من صحبت نکن ، همسر ، چیزی در درون من وجود دارد' ، و این خط نشانگر خشونت و عصبانیت موجود در پیر است و به نوعی اشاره به این واقعیت دارد که او به هلن سیلی زده است قبل از. سر من در دامان او است ، و من به نوعی نگاه می کنم ، و ما به یکدیگر نگاه می کنیم ، و این تبادل اتفاق می افتد که برای ما بسیار واقعی است ، مانند او گفت ، 'شما چه کاری انجام داده اید ، و چگونه می خواهم هزینه این را پرداخت کنید؟ 'اما فقط افرادی که در ضیافت کنار پله ها نشسته اند - و جاش - واقعاً این موضوع را می بینند.

من دیده ام دنباله دار بزرگ دو بار ، از ارکستر و ضیافت ها ، و از هیچ یک از صحنه ها خوش شانس نبودم که می توانستم آن نگاه روانی را بین دو خواهر و برادر کوراگین ببینم ، و نه ، در گوش دادن های بی نهایت خود به ضبط بازیگران - افسوس ، بازیگران خارج از برادوی - نشانه خشونت بین پیر و همسر بی وفاش را انتخاب کنید. این نمایش به همان اندازه پیچیده و لایه لایه است که رمان ضخیم روسی از منبع اصلی آن ، یک داستان افسانه ای به خود تبدیل شده و باعث ناسازگاری و وجودی و عجیب شده است.

استیل می گوید ، این وظیفه ماست که هر لحظه را که کلمات در آن صحبت نمی شوند ، به طور مداوم پر کنیم با اطلاعاتی که بر چگونگی دیدن مخاطب از این افراد تأثیر می گذارد و به آنها اطلاعاتی در مورد اینکه چه کسی هستند ، می دهد که به نظر اساسی می رسد ، به سطح دیگری از چند وظیفه تبدیل می شود.

آن لحظه ها ، همانطور که اعضای بازیگران در میان صحنه بدون شکل و شمایل غرق می شوند ، نامحدود و غیرممکن است که بتوان آن را فهرست بندی کرد: بین بازیگران و تماشاگران ، بازیگران و بازیگران و بین مخاطب و مخاطب ، افرادی که به میزهای کوچک پراکنده در تئاتر نگاه می کنند تا با یک دوست یا غریبه ارتباط چشمی برقرار کنید و نگاهی بیندازید که می گوید ، آیا همه اینها باورنکردنی نیست؟