(من بلوند هستم ، در صورتی که مطمئن نبودید.)(عکس: جوردن رید) شش سال پیش ، حدود زمانی که من برای اولین بار وب سایت خود را راه اندازی کردم ، رامشکل گلم ، من در مورد تجربه خودم در زمینه ایجاد همکاری نوشتم - و سپس متعاقباً از آنجا اخراج شدم - در فیلادلفیا همیشه آفتابی است. این داستانی است که قبلاً گفته ام ، اما امروز به دو دلیل دوباره می خواهم آن را بازگو کنم.
اولین دلیل این است که پست اصلی من به خصوص خوب نوشته نشده بود ، و من می خواهم به آن ضربه دوم بزنم ، زیرا دلیل بارزتر دوم این است که اولین باری که در این مورد نوشتم همه چیز را در مورد خودم نوشتم و فکر می کنم این یک اشتباه بود. از آنجا که این در مورد چیز بزرگتری است ، حقیقتی که بی نهایت گفته شده اما بارها و بارها تکرار می شود تا اینکه داستان شود: وقتی صحبت از فرصت های شغلی می شود ، جنسیت مهم است. من اکنون یک دختر خودم دارم و می خواهم اطمینان حاصل کنم که این داستان را درست درک می کنم زیرا می خواهم او بداند که هرگز و هرگز توسط افرادی که باعث می شوند احساس کوچکی برای شنیدن او کنند ، ساکت شود. صدای او مهم است. او مهم است و من هم همین کار را می کنم ، حتی اگر همیشه این را نمی دانستم.
بنابراین در اینجا یک قطعه کوچک از داستان من وجود دارد - از جمله قسمتهایی که قبلاً کنار گذاشته ام و قسمتهایی که فقط در طی سالها از زمانی که برای اولین بار آن را گفتم کشف کردم. 
روز اردن و چارلی(عکس: جوردن رید)
هنگامی که از کالج فارغ التحصیل شدم ، به لس آنجلس نقل مکان کردم ، جایی که عملاً کسی را جز دوست پسر سابقم ، راب نمی شناختم. ما دوباره خواستگاری را شروع کردیم و رابطه ما به سرعت به اندازه کافی جدی شد که ما شروع به برنامه ریزی برای زندگی مشترک کردیم و در نهایت ازدواج کردیم. چند ماه پس از ورود من به لس آنجلس ، راب ایده ایده را تصور کرد اشتیاق خود را مهار کنید نمایش سبک که متشکل از یک گروه چهار نفره از دوستان بازیگر ساکن هالیوود بود و در حدود سال آینده راب ، من و دوستانمان ، گلن هاوورتون و چارلی دی ، دو قسمت آزمایشی را برای این نمایش فیلمبرداری کردیم ، که در آن زمان نامیده می شد همیشه در تلویزیون آفتابی است . دوستان دیگر باقیمانده نقش ها را پر کردند - دیوید هورنسبی ، جیمی سیمپسون ، مری الیزابت الیس ، که بعدا با چارلی ازدواج کرد - اما بیشتر ما فقط چهار نفر بودیم: راب ، گلن ، چارلی و من. شخصیت من Sweet Dee به عنوان نشانه ای از شخصیت خوش بینانه او نامگذاری شد ، که در ابتدا قصد داشت به شدت با بدحجابی بچه ها در تضاد باشد.
این کار تقریباً بدون پرداخت هزینه زیاد بود ، اما ما بازیگرانی بیکار بودیم که بین دو برنامه کافی دانه قهوه و برگ چای و ممیزی های گاه به گاه کار زیادی برای انجام دادن نداشتیم ، و بی نظمی و بیکاری عمومی ما به عنصر اصلی نمایش تبدیل شد. وقتی فقط یکی یا دو نفر از ما جلوی دوربین بودیم ، بقیه میکروفن های پررونقی برگزار می کردند یا برای گرفتن نوارهای فیلمبرداری بیشتر به سمت Rite Aid می دویدند. ما بیشتر صحنه ها را قبل از نوشتن راب ساخته و به یاد می آورم که چقدر هیجان انگیز بود: نه فقط خواندن سطرهای فیلمنامه ای که به من تحویل داده شده است ، بلکه در واقع تماشای ظهور این افراد .
ما به آپارتمان من در غرب هالیوود تیراندازی زیادی کردیم ، زیرا این آپارتمان از مکان های بچه ها بهتر بود (بخوانید: تمیزتر). یک روز من و گلن در حال فیلمبرداری صحنه ای بودیم که دو نفر ما روی کاناپه نشسته بودیم و شراب می نوشیدیم و در مورد دوست خود که تازه سرطان تشخیص داده بود صحبت می کردیم. البته ما شراب واقعی می نوشیدیم (چرا که ما این کار را نمی کردیم) ، و از فیلمنامه خارج می شدیم و گلن آن را می کشت ، و من به یاد دارم که خیلی لعنتی سرگرم کننده . همه ما شکسته بودیم. همه ما درمورد اینکه زندگی و شغل مربوطه کجا پیش می رود دچار استرس شده بودیم ، اما هنوز هم فکر می کنم همه ما احساس می کردیم کاری که می کنیم بزرگ است. من فقط از این منظر صحبت نمی کنم که نمایش به کجا منتهی می شود. حتی در آن زمان ما می توانستیم پتانسیل آن را مانند یک موجود زنده احساس کنیم.
*****
وقتی فیلمبرداری دو قسمت ابتدایی را به پایان رساندیم ، راب خرید آنها را از طریق شبکه آغاز کرد و یک معجزه اتفاق افتاد: FX پیشنهاد داد تا یک خلبان واقعی را برای نمایش شلیک کند. و آنها قصد داشتند به ما بپردازند. چی؟!
ناگهان ما در یک مجموعه واقعی قرار گرفتیم ، با آرایشگران واقعی و تریلرها و شخص دیگری برای رونق گرفتن. به نظر می رسید همه افراد در این شبکه هیجان زده هستند ، اما ما هنوز در باور اینکه همه اینها واقعاً نابود خواهد شد مشکل داریم. همه ما می دانستیم که بازیگری در بخشی فقط برای قرار گرفتن در کف اتاق برش چگونه است ، یا اینکه پروژه هرگز نور روز را نمی بیند. ما می دانستیم که فکر کردن در مورد تغییر همه چیز چگونه بود ، در حالی که واقعاً تنها اتفاقی که قرار بود بیفتد این بود که ما باید به میدان اول برگردیم و همه از این اتفاق مریض و خسته شده باشیم. 
در مجموعه(عکس: جوردن رید)
در یک لحظه ، یکی از بچه ها (من کاملاً مطمئن هستم که این گلن بود ، اما من می توانم اشتباه کنم) جلسه ای را در تریلر راب فراخواند - هیچ بازیگر ثانویه ، بدون اعدام ... فقط چهار نفر ما. س onالی که روی میز است: اگر شبکه بخواهد برخی از ما را انتخاب کند ، اما نه همه از ما؟ من به طور خاص کسی را به یاد می آورم - دوباره ، فکر می کنم گلن بود - گفت که من هیچ جای نگرانی ندارم ، زیرا من دختر زیبایی بودم (به ذکر فقط دختر) و اینکه راب به وضوح خوب بود زیرا او مجری برنامه بود ، اما از این که او و چارلی قابل تعویض باشند می ترسد.
و این همان کاری است که ما انجام دادیم ، آنجا که در تریلر راب با صفحات کاغذی تخم مرغ مخلوط شده از خدمات صنایع دستی متعادل در دامان ما نشسته بودیم: با هم توافق کردیم که شبکه باید هر چهار ما را بگیرد ... یا هیچ یک از ما. ما بیش از یک سال است که با هم در این کار هستیم و به راحتی اجازه نمی دهیم ما را از هم جدا کنند. ما دست دادیم ، و برای تنظیم عقب برگشتیم.
در آن زمان ، رابطه من و راب شروع به فروپاشی کرد - و من احساس کردم که علی رغم همه موافقت های خود برای یک پیمان ، قدم های ناپایداری دارم. یک روز وارد دفتری شدم که FX برای نمایش تاسیس کرده بود و از یافتن سه میز متعجب شدم: یکی برای راب ، دیگری برای گلن و دیگری برای چارلی. همه آنها تولید کننده اجرایی شده اند.
خیلی سریع - تقریباً یک شبه - از قرار گرفتن در مرکز پروژه به ایستادن در حاشیه رسیدم. من سن خود را مقصر می دانم. من بی تجربگی خود را مقصر می دانم. من آنچه را که من به عنوان کمبود استعداد خود می دیدم سرزنش کردم ... اما واقعیت این است - حتی اگر در آن زمان فاقد کلمات یا اعتقاد به گفتن آن بودم - که برای افراد مسئول ، من چیزی بیش از یک بازیگر زن بلوند نبودم. FX کلوپ پسران قدیمی سیگار کشیدن ، ویسکی نوشیدن بود و وقتی دوست دختر خالق بودم از من استقبال می شد - اما وقتی این کار را نکردم ، نقش من در ایجاد پروژه حیوان خانگی جدید آنها فراموش شد.
من چیزی نگفتم ، حتی به راب. من از از دست دادن کارم وحشت داشتم و به نظرم می رسید که بهترین کار این است که بنشینم ، ساکت شوم و از آنچه داشته ام سپاسگزار باشم. من نمی خواستم بپرسم چرا من تهیه کننده نشده بودم - چرا در واقع ، من حتی در مکالمه شرکت نکرده ام - زیرا جواب واضح بود: راب ، گلن و چارلی (و عوامل ، مدیران و مدیرانی که آنها شروع به کار کرده بودند) برای شبهای پسران با) آیا بچه ها - استاد این جهان کوچک که آنها خلق کرده اند - بودند و من؟ در آن زمان من فقط یک دختر بودم - و قابل تعویض.
خلبان پیچید و اندکی بعد رابطه ام را با راب خاتمه دادم. در طی یکی از گفتگوهای جدایی ما ، وی بدون هیچگونه قطعیت به من گفت که اگر در این رابطه نمانم ، از برنامه خارج می شوم. به هر حال از او جدا شدم و به خانه ای که قصد داشتیم همه را در آن تقسیم کنیم ، نقل مکان کردم.
*****
نمی توانم به شما بگویم که چند نفر از من سال کرده اند که چرا من فقط در رابطه باقی نماندم تا زمانی که نمایش شروع شد و قراردادم سنگ تمام گذاشت. پاسخ این است که هر شب خوابیدن در تختخواب در کنار شخصی که مطمئن نبودم می خواهم با او بخوابم چون پول روی میز بود ، بدترین نوع خیانت بود. خیانت هم به خودم و هم به رابطه من با مردی که هنوز دوستش داشتم ، علی رغم این واقعیت که به نظر نمی رسید در یک سقف زندگی کنیم. اساساً ، من فقط احساس می کردم ماندن در کنار کسی به این بهانه ها کاری ناپسند است.
و علاوه بر این ، من صادقانه فکر کردم که او بلوف می زند. من حتی نمی توانستم تصور کنم که چگونه شخصی که به ایجاد یک نمایش کمک می کند در نهایت از بین برود. حتی به نظر نمی رسید که قانونی باشد. من به یاد قولی که داده بودیم افتادم و می دانستم که راب ، گلن و چارلی نیز چنین کردند. من به آنها اعتماد کردم و اعتماد کردم که - علی رغم تنش آشکار - در نهایت همه کارهایی را که درست انجام می دهند انجام می دهند ، زیرا در 23 سالگی من هنوز فکر می کردم که کار چگونه است.
چند ماه بعد ، مدیر و مدیر من یک تماس کنفرانسی برقرار کردند که طی آن به من اطلاع دادند که در حالی که راب ، گلن و چارلی برای این سریال انتخاب شده بودند ، من حضور نداشتم. من یک پرداخت کوچک (معادل حقوق یک قسمت) دریافت کردم ، نماینده و مدیر من مرا اخراج کرد ، راب با بازیگری که برای جایگزینی من استخدام کرد ازدواج کرد (کیتلین اولسون ، دوست داشتنی و با استعداد و خنده دارتر از آنچه که من ممکن بود باشد) ، و که به هیچ وجه قصد نوشتن این اثر را ندارم) و دیگر هرگز از گلن یا چارلی چیزی نشنیدم - نه از روزی که رابطه من به پایان رسید.
ای خدا ، آیا عصبانی بودم؟ برای مدت طولانی در وحشت ، من کارهایی انجام دادم که به آنها افتخار نمی کنم - سعی کردم از تلفن همراه خود برای ضبط مکالمات نفرت انگیز استفاده کنم (که علاوه بر اینکه کاملاً غیرقانونی است ، یک کار چرند است که فرد را بدون توجه به احساس شما نسبت به آن انجام می دهد) ؛ سعی می کنم رابطه بعدی خود را به یک رابطه بزرگ عاشقانه تبدیل کنم خیلی واضح نبود ؛ تلاش برای خودم را در هواي گرسنگي گرسنگي كنم چون شاید اگر من چیزی را نمی توانستم احساس کنم نمی توانستم درد آنچه را که از دست داده ام احساس کنم.
من شکایت کردم البته من در یک شرکت متخصص در قانون سرگرمی قرار ملاقات گذاشتم و آنجا در یک اتاق کنفرانس عظیم افرا با بهترین لباس دامن جمهوری موز نشسته بودم و به یک وکیل گوش می دادم که به من گفت اگر پرونده را قبول کنم ، من به دادگاه نه تنها شخصی که هنوز از او مراقبت می کردم - بلکه Three Arts Entertainment ، FX و Fox Network نیز هستم. این پرونده ، به من گفت ، طولانی و گران خواهد بود و هیچ مدیرعامل انتخاب بازیگر عاقلی مرا لمس نمی کند در حالی که درگیر آن هستم. وی به من گفت که احتمالاً این دادخواست به معنای پایان کار من به عنوان بازیگر بود. من همیشه به عنوان دختری شناخته می شوم که از FX شکایت کرده است.
من از او برای وقت خود تشکر کردم ، و در حالی که بیرون می آمدم ، در حمام لابی متوقف شدم تا برای ممیزی بعدی خود یک جین شلوار جین عوض کنم.
*****
این حساب ، فکر می کنم ، با زرق و برق بیشتری نسبت به نسخه اصلی من نوشته شده است ، اما این علاوه بر این نکته است. مهمترین پاسخ به این که چرا اکنون دوباره در این باره می نویسم این است که سالها گذشته است - سالهایی که زندگی و خود من تغییر کرده است به گونه ای که من هرگز ، هرگز ندیدم آمدن باشد ، و مطمئناً نمی توانستم تصور کنم که یک جوان سابق هستم بازیگر در تلاش است تا بفهمد که در دنیا قرار است چه کاری انجام دهد - و من فکر می کنم این داستان به دلایلی که آن زمان نمی دیدم مهم است.
دوستانم از من اشتباه کردند. من فکر می کنم که این واضح است ... اما من می فهمم که چرا آنها کاری را که انجام داده اند انجام دادند ، و اشتباهی که انجام شد بزرگتر از این بود که سه مرد قول بدهند. من آنها را مقصر نمی دانم که از اولین فرصت بزرگ خود در یک صنعت بسیار سخت استفاده کردند.با این حال ، من مقصر ارزشهای اجتماعی هستم که موقعیتی را ایجاد کرده است که در آن یک زن جوان تقریباً توسط همه کسانی که می دانست برای تجارت رابطه جنسی و عشق به پول فقط برای مدتی تشویق می شود - زیرا او هیچ راه واقعی دیگری نداشت ، مطمئن شوید که برای کار خود جبران خسارت می شود.
این یک داستان سرگرم کننده برای گفتن نیست (گرچه فکر می کنم این یک داستان جالب و پراهمیت باشد). این داستانی است که باعث می شود مردم - از جمله خودم - به خصوص افتخارآمیز به نظر نرسند ، بلکه حتی فراتر از آن: این یک چیز دشوار است ، نوشتن در مورد یک حادثه که به وضوح من را به عنوان گونی غمگین ، بازیگر سابق تلخ که می تواند یک ستاره باشد! ... و سپس نبود ، و در عوض به پانوشت در تاریخ داستان یک نمایش تلویزیونی سقوط کرد. من اون پسری هستم که تقریباً داشت دوستان به جای مت للبانی. من پنجمین بیتل هستم.
حتی اگر یک پاورقی تماس بگیرم حتی ممکن است اغراق آمیز باشد. با توجه به اینترنت ، من هیچ وقت اصلاً وجود نداشتم .
بنابراین ، چگونه می توانم داستانی مانند این را تعریف کنم و به نظر ناخوشایند نرسد؟ چگونه می توانم کلماتی را که در مورد تصمیمی که گرفتم احساس خوبی داشته باشم و هرکسی در دنیا به من باور داشته باشد ، بگوید ، در حالی که انتخاب دیگر به معنای تبدیل شدن به یک ستاره بسیار ثروتمند از یک نمایش موفقیت آمیز بود؟ من نمی دانم که آیا می توان بیشتر مردم را در این مورد متقاعد کرد. جهنم زیادی از چمدان های فرهنگی وجود دارد که باید با ارزشی که برای شهرت و پول در اینجا قائل هستیم ، باشد.
اما همچنین فکر نمی کنم که دیگر مثل اینکه یک بازیگر زن غمگین و شکست خورده هستم ، دیگر برایم مهم نیست. من بازیگر نیستم من غمگین نیستم. و من نیز یک شکست نیستم. اتفاقی که من همیشه بیش از هر چیز دیگری می خواستم (و مطمئناً بیش از آنکه بخواهم بازیگر شوم می خواستم) در نهایت اتفاق افتاد: من نوشتم یک کتاب ، و منتشر شد. و بعد نوشتم یکی دیگر ، و نیز منتشر شد. دیگری در بهار بیرون می آید. من در مکانی در جهان زندگی می کنم که می خواهم در کنار افرادی که می خواهم با آنها زندگی کنم زندگی کنم ، و گرچه فکر می کنم داشتن یک پول بیشتر خوب باشد ، من خوبم - عالی ، حتی - با آنچه دارم
من هستم خوشحال .
*****
من دیگر عصبانی نیستم نه برای خودم من هنوز هستم فوق العاده از طرف دختر 23 ساله ای که از پایش در این دنیا چنان مطمئن نبود احساس عصبانیت کرد که بهتر است فقط کنار برود و قایقی را تکان ندهد. او تماشا می کرد که داستان شخصی اش توسط افرادی که پول و قدرت بیشتری از آنچه تصور می کرد داشته باشد ، نوشته می شود ، زیرا فکر می کرد اگر هر چیزی بگوید ، او را دروغگو می نامند یا به خاطر سخنانش مصلوب می کنند ... و بدترین قسمت این است که من کاملا مطمئن هستم که او حق داشت
مرد ، ای کاش کسی که الان هستم می تواند به گذشته برگردد و با دختری که بودم صحبت کند. من به او می گفتم شجاع باشد ، آنچه را سزاوارش است بگوید و اگر به او داده نشد ، آن را مطالبه کند. من به او می گویم هیچ مردی - و مطمئناً هیچ شبکه تلویزیونی - مجاز به آسیب رساندن به شغل حرفه ای او نیست زیرا او تصمیم گرفته است که خوابیدن با کسی را کنار بگذارد. من به او می گفتم که چند سال در جاده ها اوضاع بسیار متفاوت به نظر می رسید ، و او باید مرتباً صحبت کند تا اینکه صدای او شنیده شود.
به او می گفتم کمی صدا کند.
من نمی توانم آن چیزها را به او بگویم. دختری که بودم سالهاست که رفته است. اما اکنون می توانم به جای او صحبت کنم و چیزهایی را بگویم که او خیلی ترسیده بود که به آنها صدا بدهد. بدون هیچ شرطی می توانم بگویم که لطمه ای به من زده اند. می توانم بگویم که حتی اگر احساس می کردم لیاقت این را دارم که کنار زده شوم ، این کار را نکردم. من می توانم اطمینان حاصل کنم که ، از عمق پایین ، می دانم که حتی اگر همیشه همیشه به آن اعتقاد نداشته باشم ، من موضوع - و دلایل اینکه هیچ ارتباطی با حضور یا عدم حضور من در یک برنامه تلویزیونی لعنتی ندارد.
نسخه اصلی این پست در وبلاگ من منتشر شده است ، رامشکل گلم .
جوردن رید ویراستار بنیانگذار سایت سبک و والدین است رامشکل گلم ، و نویسنده رامشکل گلم و ادامه دادن . کتاب سوم وی ، کتاب فعالیت بزرگ چربی برای افراد باردار ، توسط Penguin Random House در بهار 2017 منتشر می شود. شما می توانید او را در اینستاگرام و Snapchatramshackleglam دنبال کنید.
