رابطه جنسی استیو همفریس در یک آب و هوای سرد ، مستندی با محکوم کردن پناهگاه مگدالن ، که بیش از 100 سال توسط راهبه های کاتولیک در ایرلند اداره می شد ، هنگامی که در مارس 1998 به عنوان بخشی از مجموعه شاهد کانال چهار در انگلیس از تلویزیون پخش شد ، سر و صدا ایجاد کرد. تخمین زده می شود که سه میلیون نفر این مستند را تماشا کرده اند که یکی از بالاترین آمار ثبت شده در این مجموعه است. یک خط کمک ایجاد شد که تقریباً از 450 زنی که از طریق مجتمع مگدالن و کلیسای کاتولیک سو abuse استفاده و ضربه روبرو شده بودند تماس می گرفت. این مستند توسط شبکه ایرلندی RTE در لیست سیاه قرار گرفت و تاکنون هرگز به طور رسمی در ایرلند پخش نشده است.
آقای همفریس بیش از 80 مستند تاریخ اجتماعی تولید کرده و 20 کتاب بر اساس داستان زندگی مردم عادی نوشته است. اما او اصرار دارد که رابطه جنسی در یک آب و هوای سرد مهمترین داستانی است که تاکنون گفته است. شرم مگدالن بودن هنوز در ایرلند بسیار عمیق است و هیچ کس نمی تواند صحبت کند. فقط زنانی بودند که بعداً به انگلستان فرار کردند که آماده گفتگو بودند. این فیلمی است که من به آن بیشتر افتخار می کنم. آسایشگاه های مگدالن در همه جای دنیا وجود دارد ، به ویژه در کشورهای کاتولیک ، بنابراین این فیلم برای بسیاری از افراد مورد توجه است.
یکی از بینندگان فیلم جنجالی آقای همفریس در سال 1998 ، پیتر مولان ، بازیگر مشهور (Trainspotting، Braveheart، My Name Is Joe، The Claim) و نویسنده-کارگردان Orphans (1999) بود. آقای مولان چنان از این مستند الهام گرفت که تصمیم گرفت نسخه خیالی خود را در این زمینه با عنوان خواهران مگدالن کارگردانی کند که اخیراً در آمریکا برای بازبینی های خوب منتشر شد. اگرچه توسط واتیکان و دیگر سازمانهای کاتولیک مورد حمله قرار گرفته است ، اما این فیلم برنده جایزه شیر طلایی در جشنواره بین المللی فیلم ونیز و مورد تحسین منتقدان ایتالیا ، اسکاتلند و به طور شگفت آور ایرلند قرار گرفته است.
در این مرحله ، باید اعتراف کنم که فکر بازبینی خواهران مگدالن ، علی رغم هیاهوی پیشرفتی مطلوب ، اصلاً جذاب نبود. این همان مشکلی است که من در مورد فیلم های هولوکاست نازی دارم ، یعنی این که شر evil غیر آلیاژی بیش از حد در یک طرف داستان وجود دارد که اجازه نمی دهد سایه های اخلاقی یا پیچیدگی های دراماتیک ایجاد شود. یا حداقل آن چیزی است که فکر می کردم
قبل از دیدن فیلم خواهران مگدالن ، به این نتیجه رسیدم که شاید جالب باشد که ابتدا جنسیت در یک آب و هوای سرد را تماشا کنم ، این مستند تلویزیونی بود که آقای مولان را به عهده گرفت تا نویسندگی و کارگردانی خواهران مگدالن را بر عهده بگیرد. با تشکر از گری کراودوس در Cinema Guild Inc. ، من قبل از بازدید از سینماهای Lincoln Plaza برای دیدن خواهران مگدالن ، این حق را داشتم که جنس را در یک آب و هوای سرد ببینم.
همانطور که اتفاق افتاد ، رابطه جنسی در یک آب و هوای سرد بسیار شگفت آور افشاگری نشان داد به طوری که خواهران مگدالن ، در مقابل ، مانند یک فیلم زندان بیش از حد معمول بازی کردند. اما اگر آقای مولان در تصور خیالی خود از جهنم روی زمین که آسایشگاه های ماگدالنی پرورش می دادند واقع بینانه تر بود ، علاقه مندان به سینما از تئاتر بیرون می ریختند ، چشمانشان از غم و اندوه گرفته ، معده آنها ناراحت بود و روحشان از گناه پاک می شد.
بنابراین واقعاً چه چیزهایی در مسیلان مگدالن رخ داده است؟ در بعضی موارد ، زنان بسیاری در اوایل نوجوانی لباس های شسته و شسته و اتوی خود را از 6 صبح تا 6 شب ، شش یا هفت روز در هفته و یک روز تعطیل در روز یکشنبه (البته برای نماز بی وقفه) و یک روز تعطیل برای کریسمس. لباسشویی ها برای کلیسا بسیار سودآور بودند ، اما زنان گناهکار برای سالها و دهه ها زحمت زیادی به آنها پرداخت نمی شد.
مگدالن ها به جرم دیگری دستگیر ، محاکمه و محکوم نشدند. آنها مانند زندانیان تقریباً فراموش شده خلیج گوانتانامو به سادگی بازداشت شدند.
در اواسط قرن نوزدهم ، پناهگاه های سکولار در ایرلند توسط کلیسای کاتولیک تصرف و به پناهگاه های مگدالن تبدیل شد. در ابتدا قرار بود آنها به عنوان پناهگاهی برای روسپی ها خدمت کنند ، اما تعداد آنها همراه با تعداد کودکان رها شده به دلیل قحطی سیب زمینی افزایش یافت. یتیم خانه های صنعتی که در نتیجه بوجود آمدند مدتها پیش به دلیل ظلماتی که در معالجه داشتند به دلیل اتهامات درمانده آنها در معرض دید قرار گرفتند. با این وجود شگفت آور ، آخرین پناهندگی مگدالن تا سال 1996 بسته نشد.
بسیاری از شهروندان خوب ایرلندی در مجاورت تالارهای مگدالن زندگی می کردند. آیا آنها چیزی از جنایاتی که در میان آنها رخ می داد می دانستند؟ عملاً علاقه رسانه ای به آنچه در پشت دیوارهای این نهادها جریان داشت ، نبود. وجدان هیچ کس به هم نخورد ، واقعیت نگران کننده ای آشکار نشد.
این عروسهای فرض شده مسیح مسئولیت زنان از خانواده های فقیر یا موجود را به عهده گرفتند ، برخی به دلیل داشتن فرزند خارج از ازدواج ، دیگران به دلیل تجاوزهای خود با داشتن ویژگی های بالقوه گناهکار ، برخی دیگر به دلیل جذابیت بیش از حد خطرناک برای جلوگیری از گرفتار شدن در آنها گناه با مردان حساس رنج آور. عجیب اینکه ، مردان و مردان بیش از حد مجاز بیش از حد مجاز هرگز به صومعه ها فرستاده نمی شدند تا از گناهان خود توبه کنند ، و همانطور که اکنون دانستیم ، کشیشهای بد رفتار هرگز ، هرگز نظم و انضباط نداشته اند.
رابطه جنسی در یک آب و هوای سرد جمع آوری خاطرات چهار مگدالنسی سابق میانسال تا پیر که از سو recاستفاده های سازمانی آسیب زای متنوع خود نقل می کنند. خالصان فیلم تمایل دارند این نوع فیلم سازی را به عنوان چیزی غیر از سرهای ساکن گفتگو ، کنار بگذارند. اما در این صورت چه صحبتی! چه سران همچنین بسیاری از تصاویر برجسته مریم مجدلیه ، فاحشه کتاب مقدس است که از گناهان خود توبه کرد و توسط عیسی پذیرفته و گشوده شد. تصاویر مدونا نیز به تصویر می آیند.
اکنون ، من با یک آشنایی زودگذر و بزرگ با آداب و رسوم بی نظیر کلیسای ارتدکس یونان و آیکون های دو بعدی بیزانسی مسیح بر روی صلیب ، شاگردان وی ، مادر باکره او و ، تصور می کنم ، خود ماری مگدالن بزرگ شدم. من خیلی بیشتر تحت تأثیر دلجویی مکرر مادرم (یا پند و اندرز قرار گرفتم - هنوز مطمئن نیستم که): از نظر آوایی ، چیزی شبیه Ee Panayitsa vlepee بود ، که به معنای تماشای مدونا است. نکته این است که در عمق عمق من هنوز خودم را مسیحی می دانم: ایده های نجات و رستگاری حتی به شاعرانگی داستان دراماتیک نیز تسری پیدا می کند.
با این حال من همچنین معتقدم که مریم مقدس و مریم مجدلیه ، مانند حوا در باغ عدن ، بیش از 2،000 سال است که خبرهای بدی برای زنان است. محکوم کردن خواهران مگدالن به عنوان شرور بی رحمانه از گذشته نه چندان دور آسان است ، اما ویروس جهانی تبعیض جنسی تا امروز ادامه دارد. بنابراین ، هنگامی که مواضع متعصبانه خود دولت در مورد پرهیز ، سقط جنین ، کنترل بارداری ، تحقیقات در مورد سلولهای بنیادی و سایر حشرات بنیادی دیگر طراحی می شود ، مشاهده اینکه انسان های بزرگ انسانی در دولت بوش در حال تبلیغ برای مسلمانان در سراسر جهان هستند ، کمی سرگرم کننده است. برای براندازی حقوق و کرامت زنان.
فیلیس ولنتاین ، بریجید یانگ ، مارتا کونی و کریستینا مولکاهی چهار توبه کننده مگدالن در زندگی واقعی سخنور هستند که در فیلم جنس در آب و هوای سرد حضور دارند. هنوز عکس هایی از زنان به عنوان دختران جوان کمک های ویرانگر خود به خاطرات ثبت شده این بازماندگان برای همیشه تلخ می کند.
خانم یانگ توصیف می کند که چگونه یک کشیش در اعتراف لباس خود را خودارضایی کرده و سپس گویی اتفاقی نیفتاده است. دختر جوان باکره خیلی کم تجربه بود و نمی توانست چیزی را بفهمد. خانم ولنتاین به این پناهندگی تحویل داده شد زیرا او بیش از حد زیبا قلمداد می شد و بنابراین یک خطر اخلاقی برای خود و دیگران بود. خانم كوني پس از شكايت از اينكه پسر عموي او را مورد آزار جنسي قرار داده است ، در زندان به سر برد. البته تقصیر او بود. اما جالب ترین از همه داستان کریستینا مولکاهی بود ، که فقط در مورد تجربه های خود موافقت کرد زیرا تشخیص سرطان انتهایی او را از چشم اندازهای طولانی مدت که لزوماً باید حمل کند ، رها کرده است. ملکاهی در حالی که هنوز به او شیر نمی داد ، به این دلیل که مادر نامناسبی بود از کودک نامشروع خود جدا شد. کودک را برای فرزندخواندگی در یک خانواده کاتولیک خوب قرار دادند و مولکاهی را با شیر بچه که هنوز در پستانهایش بود به پناهگاه مگدالن رساندند. وی تا پایان عمر در جستجوی پسر ربوده شده خود بود و سرانجام اندکی قبل از مرگ در سال 1997 با او پیوست.
برخورد داستانی آقای مولان با این موضوع در «خواهران مگدالن» جای ستایش دارد. چهار توبه کننده خود او ، همه پرتره های ترکیبی با شباهت های خاص با زنان در یک آب و هوای سرد ، از مارگارت (آن-ماری داف) ، یک قربانی تجاوز به دلیل تحریک متجاوز به او ، تا رز (دوروتی دافی) ، که کودک او است ، متغیر است. در هنگام شیردهی از او گرفته شد ، به برنادت (نورا-جین نون) ، که تنها گناه او یک کودک یتیم زیبا با همه پسران آویزان به حصار بود ، به غم انگیزترین چهره ، کریسپینا (آیلین والش) ، مادر بی همسری که خواهر او پسر کوچک را به فرزندی قبول می کند و اغلب او را به دروازه می آورد تا مادرش بتواند او را ببیند. کریسپینا پس از اغوا توسط یک کشیش و برانگیختن اعتراض ، به پناهگاهی مجنون کشانده می شود و در نهایت به دلیل بی اشتهایی درگذشت.
نمایش های این چهار زن همگی درجه اول هستند ، همانطور که خواهر بریجت خوش خیم و خوش خلق توسط جرالدین مک ایوان را به تصویر می کشد. مری گوردون ، در تحلیل متفکرانه خود از فیلم از دیدگاه کاتولیک ایرلندی در 3 آگوست نیویورک تایمز ، شکایت کرد که نقش خانم مک ایوان بورلسک سنگین است و اگر [خانم مک ایوان] روانپزشکی کمتری به نظر می رسید ، با اطمینان بیشتری در نقش خود به عنوان کنیز پروردگار مطمئن بود.
آقای مولان به آقای كراودوس گفت كه شخصیت خواهر بریجت را بر اساس راهبه ای كه در لندن می شناخت ، بنا نهاد ، زنی با طبع كناینده لبخند زد. این پروجی بریجت همچنین اینگرید برگمن را به عنوان خواهر بندیکت در فیلم The Bell’s of St. Mary (1945) دوست داشت ، همانطور که بریجت داستانی در فیلمنامه آقای مولان نیز چنین کاری را دوست دارد. این دیدگاه های متضاد خواهر بریجت ماکت تا حدودی ناخوشایند آنچه آل فرانکن به عنوان مسئله ای منصفانه و متعادل مورد تمسخر قرار داده است. بدیهی است که اهداف جدال جنسیت در یک آب و هوای سرد و خواهران مگدالن اجازه رد همزمان برای کلیسای کاتولیک یا خود خواهران مگدالن را نمی دهد ، حتی اگر یکی از آنها درخواست شود یا در دسترس باشد. مطمئناً ، همانطور که خانم گوردون پیشنهاد می کند ، همه راهبه ها ظالم و روان روان نیستند. به مادر ترزا و بسیاری دیگر فکر کنید.
عجیب ، یکی از خواهران مگدالن که خود را بیشتر از همکارانش در پناهندگی پرورش می داد ، دستور را ترک کرد و نمایشنامه ای درباره تجربیات خود نوشت ، و این نکته را بیان کرد که راهبه های خوش قلب تر برای تشویق به خدمت در آنجا تشویق نمی شوند.
با این وجود ، این مسئله همچنان پابرجاست که دستگاه های ژانر زندان که آقای مولان برای دراماتیک کردن چنین بی عدالتی جهنمی به کار می گیرد ، باعث کاهش وحشت مهم آن می شود: همدستی بین جامعه در کل و یک سازمان به اصطلاح مقدس که طبقه ای از زنان غرق در شرم و پرورش منزجر شدن از خود ، مانع از این است که سرانجام به جز تعداد بسیار زیادی ، رنج خود را شهادت دهند.
