حتی میشل فایفر هم نمی تواند 'خروج فرانسه' را از بی کفایتی خود نجات دهد

بدترین سال در تاریخ فیلم نه با صدای بلند و نه با زمزمه به پایان رسید ، اما با یک دهن سر خراشیده؟ با حضور لاکچری ، درخشان میشل فایفر در خروج فرانسه ، امید ابدی پدید آمد. متأسفانه ، این فیلم ناخوشایند بار انبوهی از گره گویایی نامفهوم و نامفهوم بود. چند نفر مستحق حتی چند دقیقه از نوعی سینما که می توانید منطقی بنامید ادعا می کردند که بیدار مانده اند ، اما دوستداران فیلم سینمایی در مورد اصطلاحات با انسجام خلاف جهت خود را نشان دادند.

پس از اینکه ثروت همسرش را به هدر داد ، فرانسیس (خانم فایفر ، ابریشم بلوند امضا شده خود را برای موهایی به رنگ گل و لای قرمز در گودالهای تار La Brea) فدا کرد) یک فرد بدبخت اجتماعی نیویورک است که پس از اتمام پول بی پول است.

وی که مجبور به فروش کتاب ها ، جواهرات ، نقاشی ها و پنت هاوس های مجلل خود شد ، پسرش مالکوم را از مدرسه بیرون کشید و پول کافی را با هم خراش داد تا به پاریس برود. پنیری معمولاً سفرهای پاریس را تأمین نمی کند ، اما در فیلمی متشکل از اپیزودهای عجیب و غریب مزخرف ، فرانسیس 20 دلار آخر خود را به یک منتقل کننده در پارک مرکزی می دهد ، سپس به پلیس که برای نجات او از احتمال لکه زنی در دستان او می آید توهین می کند بی خانمان. هیچ کاری که انجام می دهد منطقی نیست. او غیر منطقی ، غیرمسئولانه و تکانشی است ، و مالکوم (با بازی لوکاس هجز هدر رفته در اولین اشتباه فیلم اشتباه خود) کمتر عملی نیست ، دوست دختر و تحصیلات خود را رها می کند تا بانک چپ را به جای سمت شرقی جایگزین کند.

در کشتی ، مالکوم با یک فالگیر می خوابد که به دلیل پیش بینی مرگ تعدادی از همسفران به لگن پرتاب می شود. در پاریس ، آنها در خیابان ها پیاده روی می کنند و در بهترین رستوران های میشلن غذا می خورند. هنگامی که یک پیشخدمت مجلل درخواست آنها برای قبض را نادیده می گیرد ، Frances گل آرایی را آتش می زند. یک تبعیدی آمریکایی آنها را برای تهیه یک کاسوت دعوت می کند ، و آنها یک کوره دریایی یخ زده را در فریزر پیدا می کنند. این حوادث منزوی هیچ سودی در روایت ندارند زیرا هیچ برنامه ای برای شروع وجود ندارد. این فیلم هیچ مرکزی ندارد. در حقیقت ، پایان هم ندارد.

همه چیز منجر به تلاشی مبهم برای معرفی شباهت ناچیز نقشه ای در مورد ناپدید شدن گربه سیاه آنها می شود ، که فرانسیس تحمل می کند زیرا معتقد است که این روح شوهر مرده اش را در خود جای داده است. وقتی گربه ها فرار می کنند ، برای بازگرداندن کشتی ، از فالگیر کمک می گیرند. یک موقعیت ناخوشایند با تریسی لتس به عنوان صدای گربه دنبال می شود ، و گفتگوی گیج کننده ای مانند من یک گربه و کرم ها و کک ها صحبت می کند ، و می دانید ، من به هیچ وجه به جز حقایق واقعی خود نگران نیستم وجود وحشتناک و لعنتی. خانم فایفر بیچاره سهم بدشانسی از خطوط تحقیرآمیز را نیز دارد: من فکر می کنم کل خودکشی بسیار تحقیرآمیز است ... این خیلی کلیشه است. whole تمام زندگی من پر از کلیشه است. می دانید کلیشه چیست؟ این یک داستان بسیار خوب و هیجان انگیز است که در بازگویی امیدوار کننده آن پیر شده است. متعجب؟

هیچ چیزی در مورد خروج فرانسه هر منطقی دارد فیلمنامه جذاب توسط پاتریک دویت و کارگردانی مرگبار توسط آزازل جیکوبز در زمینه بی کفایتی حداکثر در یک فیلم رقابت می کند که به نوعی تلاقی فیلمنامه نویسی ترم اول و یک سفرنامه معماری پیچیده است در حالی که فرانسیس در خیابان ها با تحسین املاک و مستغلات ، زنجیره ای- سیگار کشیدن ، و بخشیدن ثروت خود را به ولگردهای نیمکت پارک و سایر فریبنده ها و واکرهای مختلف. دوستانی که من آنها را دیدم تا شلیک نهایی ، احمقانه خندیدند ، در آن گربه سیاه ، نیمه شب Frances را به دنبال یک خیابان تاریک دنبال می کرد. بنابراین همه ما با اکراه تصور می کردیم که شاید این واقعاً فیلمی در مورد زنی بود که سرانجام خودکشی می کند ، همراه با عکسهای زیادی از وعده های غذایی غیر خورده که در تیتراژ پایانی شامل یک سبک آشپزی می شود.

دیدن میشل فایفر در فیلم ها خوب است ، اما در این فیلم نه.

بررسی های ناظر ارزیابی منظم از سینمای جدید و قابل توجه است.