طرح مهر و مومی که می تواند زندگی شما را تغییر دهد

دیوید گوگینز قبل و بعد

من واقعاً دوست داشتم از جسی ایتزلر بدم بیاید. اما مطمئناً نمی توانستم اذعان کنم که برای ادبیات مشترک ما ، لیزا لشن ، که مشتاق بود مرا به مهمانی جشن انتشار کتاب جدید آقای ایتزلر بکشاند ، زندگی با مهر و موم: 31 روز آموزش با سخت ترین مرد روی سیاره .

پیش فرض کتاب من را آزار داد: آقای ایتزلر ، یک کارآفرین 40 ساله ، فوق العاده موفق ، ستاره سابق رپ (سفید) و فوق ماراتن ، یک نیروی دریایی استخدام کرد تا با خانواده اش زندگی کند و او را به بهترین شرایط جسمی و جسمی برساند. شکل ذهنی زندگی او. به نظر من ، این یک پسر بچه را لوس کرد که دلار بیشتری از حس داشت.

اما دهانم را بسته نگه داشتم و به یک مفصل پیتزا هارلم مجلل رسیدم. من فهمیدم که می توانم یک برش بگیرم ، مودبانه لبخند بزنم ، از نوشتن کتاب و در واقع گرفتن یک ناشر واقعی برای انتشار آن ، تبریک گفتن و برپا کردن. بدون ضرر ، بدون خطا ، و شاید یک تکه پیتزای مناسب و معقول.

اما درست همانطور که مشغول گرفتن تکه دوم پیتزای شگفت انگیز Napolite Express بودم ، یک ورق تیتانیوم 6 پوندی 180 پوندی به من معرفی شد: دیوید گوگینز.

و سپس من SEAL را ملاقات کردم. آقای ایتزلر هرگز از نام واقعی این جنگجوی سخت گیر استفاده نمی کند و هیچ عکس مشخصی از او در کتاب وارد نمی کند. در ابتدا به نظر می رسید یک حیله است. هنگامی که من در واقع کتاب را خواندم ، فهمیدم که گمنامی و رمز و راز در واقع منطقی است. اما درست همانطور که مشغول گرفتن تکه دوم پیتزای شگفت انگیز Napolite Express بودم ، یک ورق تیتانیوم 6 پوندی 180 پوندی به من معرفی شد: دیوید گوگینز.

من در طول سال های مختلف چند مهر و موم می شناسم ، اما همه آنها افسر بودند: درجه آکادمی نیروی دریایی یا هاروارد. آقای گوگینز متفاوت است: شخصی که فقط یک دوره دبیرستان را به سختی پشت سر می گذارد و معدل 1.9 دارد و تشخیص می دهد که می خواهد خودش را بهتر کند. و این چیزی بهتر به معنای از دست دادن 100 پوند بود تا حتی در آزمون مقدماتی SEAL شرکت کند. او این کار را در دو ماه انجام داد

ما دست دادیم ، و من اشاره کردم که پسر کوچکترم به فکر شرکت در آزمون SEAL بود. آقای گوگینز به چشمان من نگاه کرد - نمی توانستم تصور کنم که به شدت به کسی خیره شود - و در مورد حمایت از پسرم چیزی گفت. که این قسمت ذهنی سخت تر از چالش جسمی بود. در آن تبادل لحظه ای ، او به طریقی به من انگیزه داده بود. AOL BUILD ارائه می دهد: جسی ایتزلر در استودیوی AOL در نیویورک در تاریخ 29 اکتبر 2015 در شهر نیویورک. (عکس: جان لمپارسکی / گتی ایماژ)

آقای ایتزلر سپس بر روی صندلی بالا رفت ، میکروفون گرفت ، از همه افراد مناسب تشکر کرد و توضیح داد که چگونه این پروژه - و سپس کتاب - به وجود آمده است. آقای ایتزلر و پنج نفر از دوستانشان وارد یک فوق ماراتن شده بودند. هدف این بود که هرچه بیشتر مایل را طی 24 ساعت طی کنید. ایتزلر و هم تیمی هایش به نوبت پاهای بیست دقیقه ای می دویدند. وقتی آنها نمی دویدند ، با آب ، Gatorade ، موز ، PowerBars و ماساژ آرام می شدند.

مسیر مسابقه خودش یک دور مایل در اطراف پارکینگ باغ وحش سن دیگو بود و آقای ایتزلر متوجه پسری شد که با همه شرکت کنندگان تفاوت زیادی داشت: یک دونده آفریقایی-آمریکایی که هیچ هم تیمی نداشت. او کل مسابقه 24 ساعته را به تنهایی و فقط با یک صندلی تاشو ، یک بطری آب و یک جعبه ترقه برای پشتیبانی داشت. اندکی پس از آن ، آقای ایتزلر او را ردیابی کرد و پرسید که آیا آن مرد - آقای گوگینز - به مدت یک ماه در کنار خانواده اش برای آموزش به او مهاجرت می کند.

به طرز عجیبی ، هیچ رابطه تجاری رسمی وجود نداشت. آقای گوگینز هرگز درخواست پول نکرد - کتابی هرگز تصور نمی شد - و رک و پوست کنده ، او فکر کرد آقای ایتزلر دیوانه است.

آقای گوگین فقط یک شرط داشت: شما هر کاری می گویم انجام می دهید.

آقای ایتزلر موافقت کرد.

و این یعنی همه چیز.

باشه.

من می توانم شما را در هر زمان بیدار؛ من می توانم شما را به هر افراطی فشار دهم

هوم

هیچ چیز محدود نیست. هیچ چیزی.

اندکی بعد ، آقای گوگینز به آپارتمان آقای ایتزلر در پارک مرکزی وست نقل مکان کرد - و دیگر هیچکدام ایتزلر ، همسرش و پسر کوچکشان زندگی را به همان شکل ندیدند.

اگر هر روز صبح رختخواب خود را مرتب کنید ، اولین کار روز را انجام داده اید. به شما احساس غرور کمی می دهد و شما را به انجام یک کار دیگر و دیگری و دیگری تشویق می کند.

این کتاب سریع خوانده و سرگرم کننده است. من هنوز هم مشغول کاری هستم که آقای گوگینز هر روز آقای ایتزلر را انجام می داد. و اینکه آقای ایتزلر به هر چالشی برخاست. داستان آنها نیز به طرز حیرت انگیزی انسانی و مهیج است: دو نفر از زمینه های فوق العاده متفاوت ، با ارزش های به ظاهر کاملاً متفاوت.

مثل خیلی چیزهایی که امروز خواندم ، فکر کردم آیا درسی برای من یا بچه هایم درسی است؟ سال گذشته ، سخنرانی آغازگر دریادار ویلیام مکراون - رئیس سابق SEAL و فرمانده فرماندهی عملیات ویژه مشترک برای کل ارتش ایالات متحده - برای فارغ التحصیلان دانشگاه تگزاس بود. به یادماندنی ترین قسمت پیام دریادار McRaven - و بسیار پر از توصیه های الهام بخش - این بود که هر روز تختخواب خود را مرتب کنید.

اگر هر روز صبح رختخواب خود را مرتب کنید ، اولین کار روز را انجام داده اید. به شما احساس غرور کمی می دهد و شما را به انجام یک کار دیگر و دیگری و دیگری تشویق می کند. در پایان روز ، یک کار انجام شده به بسیاری از کارهای انجام شده تبدیل می شود. چیدن تختخواب شما همچنین این واقعیت را تقویت می کند که چیزهای کوچک در زندگی مهم هستند. اگر نتوانید کارهای کوچک را به درستی انجام دهید ، هرگز کارهای بزرگ را به درستی انجام نخواهید داد.

از طریق دیوید گوگینز از طریق جسی ایتزلر ، یک پیام ساده نیز وجود داشت: سعی کنید فردا کمی بهتر شوید. پس از خواندن کتاب ، درس ، یا قانون یا هدف - هرچه می خواهید آن را بنامید - مرا متعجب نکرد. آنچه باعث تعجب من شد این بود که اشتراک گذاری این داستان توسط ایتزلر آن را باورپذیر کرد. و برای به اشتراک گذاشتن آن پیام ، من نمی توانم از جسی ایتزلر متنفر باشم.