نویسنده Times نویسنده دیوید کار یک سال پس از مرگ توسط دخترش به یاد آورد

منتقد رسانه ای برای مجله نیویورک تایمز ، یک سال پیش درگذشت. در اینجا خاطره ای از دخترش ، ارین لی کار ، فیلمساز است.

پدرم بین سال های 2008 و 2015 برای من 1936 ایمیل ارسال کرده است. بیشتر آنها کوتاه و تجاری گرا بودند ، حتی در صورت لذت بخش بودن از تجارت: برای شما tix گرفت ، دیر نکنید. xo ، d سایر نامه ها طولانی تر بودند ، نوع نامه هایی که ستون نویس ها ادعا می کنند مردم دیگر نمی نویسند. آنها نامه های عاشقانه غیرمعمولی بودند که پر از عشق والدین والدینی بودند که ممکن است کودکانه ام را از دست بدهند ، فقط اگر او بتواند از این بزرگسالی که من بزرگ می شدم خیلی هیجان زده شود.

1936 ایمیل ، اما فقط یکی وجود دارد که من به آن برمی گردم ، جایی که او به من گفت ، 'لطفا بدانید که من با شما هستم.'

عسل،

ما بسیار بسیار هیجان زده شما هستیم.

لطفاً بفهمید که نه تنها عشق و پشتیبانی ما ، بلکه تحسین و افتخار ما در تصمیم شما برای جاه طلبی های خود را به جهان می کشید.

تمایل شما برای گام نهادن در موارد ناشناخته و کار در سنین بسیار کم ، برای شروع یک زندگی شغلی شگفت انگیز با آنچه که هستیم همخوانی دارد ، اما از نظر نوع متفاوت است. ما یک حس ماجراجویی را به زندگی وارد می کنیم ، اما اغلب در یک ردپای جغرافیایی بسیار کوچک است. از طرف دیگر ، شما در حال کار برای تبدیل شدن به یک شهروند جهان هستید. شما جاه طلبی های ما را با خود همراه دارید ، جاه طلبی های ما راجع به شما و خانواده ماست.

مطمئن هستم که در بعضی از مواقع ، احتمالاً زودتر از دیرتر ، شما به آینه نگاه خواهید کرد و خواهید گفت ، 'در جهنم خودم را به کجا رسانده ام؟' شما جاده آسان تر و نرم تری را انتخاب نکردید ، اما در این صورت می پرسید بسیار و در ازای آن بسیار. به اندازه کافی عجیب ، شما با به یاد آوردن اینکه چه کسی هستید چیز جدیدی خواهید شد. شما یک Carr هستید ، و این یک ارث پیچیده و شگفت انگیز است. این بدان معنی است که شما سخت گیر هستید ، باهوش هستید ، کسی هستید که دیگران می خواهند در اطراف او باشند. اما همچنین به این معنی است که اشتباهات ناشیانه ، افراط و تفریط شما را آزار می دهد. هوشیارانه در برابر این تهدیدها ، تصمیم گیری های خوب ، نه هر چند وقت یک بار ، بلکه مسلماً طبیعی است. شما با خانه فاصله زیادی دارید و عواقب و پاداش تصمیمات شما فقط به عهده شما خواهد بود.

که گفت ، لطفا بدانید که من با شما هستم. من فقط نمی خواهم در مورد چیزهای خوب بدانم. من می خواهم همه چیز را بدانم. و ما با یک دنیا فاصله نداریم ، بلکه یک پرواز کوتاه ، یک تماس سریع ، یک چت vid در مناطق زمانی قابل کنترل است.

من از نظر حرفه ای نگران شما نیستم نیکلی که روی شما گذاشتم همان موردی است که برای شروع به آن احتیاج داشتید ، اما من به سخت کوشی ، تمایل و مهارت قابل توجه شما اطمینان دارم. شما یک کارگر هستید ، یک کارگر در بین کارگران هستید.

به عنوان پدر شما ، فکر می کنم اشکالی ندارد که بگویید در زندگی شخصی خود کارهایی پیش رو دارید. تمایل به استراحت با خود ، با آنچه که هستید و شرکت خود شما چیزی است که شما باید تسلط داشته باشید. هیچ کس دیگری نمی تواند سوراخ ارین را پر کند. فقط ارین می تواند چنین کاری کند. با آن شخص در آینه دوست داشته باشید و خوب باشید و با افراد اطراف خود نیز دوست خواهید داشت و خوب خواهید بود.

همانطور که می گویند وقت آن است که چیزهای کودکانه را کنار بگذاریم. یا همانطور که گاهی اوقات می گویم ، شلوار بزرگ پسر را بپوش. خیلی سریع می تواند از این امر حاصل شود و اگر طوری رفتار کنید که گویی در میان ساختن آینده خود هستید ، جهان به طرز شگفت انگیزی شکل می گیرد و شما را در وعده هایی که هرگز آرزویش را ندارید دفن می کند. مسیری که انتخاب کرده اید برابر باشید.

من حتی نمی توانم به همه سرگرمی هایی که خواهید داشت ، دوستانی که پیدا خواهید کرد و مکان هایی که می خواهید فکر کنم. من بسیار افتخار می کنم که شما کی هستید و به چه چیزی تبدیل می شوید. خدا به من و من چیز زیادی داده است - یک راه رفتن طولانی از زیرزمین خانه پدر و مادرم برای این خانواده کوچک است - و من از اینکه ماجراجویی به این نوبه خود افتاده است من کاملاً خوشحالم. از هر ثانیه آن لذت ببرید.

با عشق و تحسین ،

تعداد قبض ها

و سپس او نبود.

پدرم در 12 فوریه 2015 در دفتر خود در ساختمان تایمز سقوط کرد. نامادری من مرا به بیمارستان فراخواند و وحشت بلافاصله مرا فرا گرفت. پدر رهبر قبیله نترس ما بود (یک مانیتور اختصاصی). چه جهنمی بدون او انجام خواهیم داد؟ من نگران خواهرانم ، نامادری ، خانواده بزرگ پدرم بودم و سپس طبق غریزه زنده ماندن ، نگران خودم بودم. از اینجا کجا برویم؟

به سراغ افراد دیگر رفتم. من به زنانی رسیدم که می دانستم پدر و مادری را از دست داده اند. من از آنها س askedالاتی پرسیدم - مسائل اساسی و تدارکاتی ، از جمله ، چگونه می توانم بخوابم؟ چگونه کار کنم؟ چگونه می توانم جلوی قتل شخصی را بگیرم که او به من می گوید همه چیز خوب است؟ پاسخ ها در همان روحیه آموزشی بود: من وقتی خسته شدم از دنیا رفتم ، وقتی کاملاً مجبور شدم کار کردم. برخی از پاسخ ها پاسخ نبودند ، بلکه فقط واقعیت است: بیدار شدن از خواب بدترین قسمت است زیرا باید به خود یادآوری کنید.

من یک سال تمام هستم و هنوز هم دارم رندر می کنم. اگر می توانستم با آن کودک غم زده صحبت کنم ، چون قبل از فوت پدرم بچه بودم ، این را می گفتم: وقتی مردم در اطراف شما سیگار روشن می کنند احساس ناراحتی خواهید کرد. هنگامی که دوستان از والدین خود شکایت می کنند ، می خواهید دکمه قطع را بزنید. بعضی از آن دوستان را از دست خواهید داد. هنگامی که دوست پسرتان تلفن خود را برمی دارد تا با پدر بسیار زنده اش سلام کند ، از اتاق خارج می شوید. به خاطر پاک کردن پیام های صوتی ای که وی برای شما گذاشته است ، به خود نفرین خواهید کرد. احساس خواهید کرد که جهان مملو از جلو است و شما با وزنه مچ پا در آن قدم می گذارید.

اما اگر آن بچه مدام گوش می داد ، من ادامه می دادم:

شما یک متن گروهی را با خواهران و مادرخوانده خود شروع خواهید کرد تا با هم در ارتباط باشید و یکدیگر را راحت کنید. این کار را از طریق رویدادهای کاری بدون کشیدن کریستین بیل انجام خواهید داد. تا آنجا که می توانید برای مردم ظاهر شوید. شما به گروه غم و اندوهی به نام مهمانی شام در آنجا با مردان و زنان 20 تا 30 ساله دیگری که والدین خود را از دست داده اند ملاقات می کنید. خواهید آموخت که گریه می تواند احساس خوبی داشته باشد ، به ویژه هنگامی که دور از کار باشد. پس از انجام تحقیقات میدانی گسترده در مورد واکنش بین شراب و غم ، نوشیدن را متوقف خواهید کرد. شما ساعتها وقت صرف اسکن عکسهای باورنکردنی از دهه 80 و 90 خانواده کوچکی خواهید کرد. خواهید فهمید که خانواده شما ، اکنون حتی پر از جسد ، هنوز هم می توانند. پدرت را افتخار می کنی

شش ماه پیش ، یک جلسه بزرگ داشتم. نوعی از ملاقات که در ساعت 6 صبح با عرق سرد شما را از خواب بیدار می کند با این احساس که واقعاً هرگز به خواب نرفته اید. طبیعتاً یک ساعت زودتر رسیدم ، بنابراین به یک کافه نزدیک رفتم. من آماده بودم ، من هارد دیسک هایم را داشتم ، و آنها چیزهای خوبی روی آنها داشتند ، اما من نمی توانستم این احساس را فراموش کنم که چیزی را فراموش کرده ام. وقتی آنجا نشسته بودم و استرس یک تکه کیک فاج شکلاتی را می خوردم ، فهمیدم حالم راحت است چون با پدرم صحبت نکرده ام ، سنتی که قبل از هر جلسه بزرگ آن را رعایت می کردم. شب قبل قادر به تماس تلفنی مقدماتی نبودم تا از کلماتی استفاده کنم که هر چیزی را برای من برنده می کند. فقط فکرهای خودم در ذهنم جغجغه داشت. احساس می کردم آسم را در عرشه از دست داده ام و اگر پدرم را می شناسی ، قول می دهم موافقت کنی.

جلسه خوب پیش رفت. با گیجی بیرون رفتم و فهمیدم که یک سال منهای یک روز زودتر از جلسه با HBO خارج شده و مستقیم به سمت نیویورک تایمز . پس از یک معامله فشرده و نه ماهه توسعه ، HBO تصمیم گرفته بود که فیلم من را سبز رنگ کند. پدرم بیرون سیگار و تلفن همراهش ایستاده بود. نگاهی به بالا انداخت و گفت ، من باید با تو تماس بگیرم ، بچه من اینجا است. من به او خبر خوب دادم ، و او بزرگترین پوزخند گنده خواری را لبخند زد: من این را می دانستم. در داخل ، همکارانش برای گپ زدن به او نزدیک شدند ، اما او اجازه نمی داد آنها قبل از اینکه بدانند شروع کنند: ارین اینجا فقط توسط HBO روشن شده بود. در آن زمان ، هیچ کاغذی امضا نشده بود ، بنابراین من مطمئن نبودم که این اقدامی درست برای شروع گفتن به خبرنگاران از آنجا بود مجله نیویورک تایمز . وقتی سعی کردم نگرانی هایم را بلند کنم ، پدر من را آزار داد.

یک سال و یک روز بعد ، با خبرهای خوبی برگشتم. من رفتم به سمت نیویورک تایمز و خبرهای خوبم را با صدای بلند نجوا کرد. هیچ کس صدایش را نشنیده است. گریه کردم - و سخت. شرمنده نبودم من نزدیکتر به همان شخصی بودم که پدرم به من لبخند می زد: شخصی که فقط به خاطر مبارزه با فاجعه وجود داشت ، که به دلیل اعتماد به نفس خود در آن مبارزه جان سالم به در برد و فهمید که گرفتن یک لحظه جشن گرفتن مشکلی ندارد ، حتی اگر قرارداد امضا نشده باشد و نتیجه آن به دور از قطعیت باشد. به هر حال در زندگی فقط لحظات زیادی وجود دارد.

ممنون بابا. دلم برات تنگ میشه.

ارین لی کار فیلمسازی است که بررسی شبکه اولین بار در HBO پخش می شود. او را در توییترerinleecarr دنبال کنید