چرا نمی توانید به خود اعتماد کنید

برتراند راسل معروفاً گفت ، تمام مشكل جهان این است كه احمقان و متعصبان نسبت به خود بسیار مطمئن هستند و افراد عاقل تر و پر از تردید.

در طول سال ها ، من اهمیت داده ام که راحت باشم عدم اطمینان و ابهام ، که در س questionال کردن همه بیشترین باورها و رویاهای گرامی ، بر تمرین بدبینی ، و شک در همه چیز ، از همه مهمتر خودت . در طول این پست ها ، من به این واقعیت اشاره کرده ام که مغز ما اساساً قابل اعتماد نیست ، ما واقعاً هیچ سرنخی از آنچه که درباره آن صحبت می کنیم نداریم ، حتی وقتی فکر می کنیم و غیره.

اما من هرگز مثالها یا توضیحات مشخصی نداده ام. خوب ، آنها اینجا هستند. هشت دلیل که نمی توانید به خود اعتماد کنید ، همانطور که توسط روانشناسی نشان داده شده است.

1. شما بدون اینکه متوجه شوید ، بایاس بندی می کنید و خودخواهی می کنید

در روانشناسی چیزی وجود دارد به نام تعصب بازیگر-ناظر و اساساً می گوید که ما همه احمق هستیم.

به عنوان مثال ، اگر در یک تقاطع باشید و کسی چراغ قرمز روشن کند ، احتمالاً فکر خواهید کرد که او یک عقب خودخواه و بی ملاحظه است که بقیه رانندگان را به خطر می اندازد تا فقط چند ثانیه از رانندگی آنها تراشیده شود.

از طرف دیگر ، اگر شما شما کسی هستید که چراغ قرمز را اجرا می کند ، شما به انواع نتیجه گیری در مورد اینکه چگونه یک اشتباه بی گناه است ، اینکه چگونه درخت دید شما را مسدود کرده است و اینکه چراغ قرمز چراغ واقعی هیچ کس صدمه ای نمی زند ، خواهید رسید.

همان عمل ، اما وقتی شخص دیگری این کار را انجام می دهد ، فرد وحشتناکی است. وقتی این کار را می کنید ، یک اشتباه صادقانه است

همه ما این کار را می کنیم. و ما خصوصاً در شرایط درگیری این کار را انجام می دهیم. وقتی افراد در مورد شخصی که به یک دلیل یا آنها را عصبانی کرده صحبت می کنند ، عملکردهای طرف مقابل را همیشه بی معنی ، مذموم و با انگیزه قصد سو a تحمیل رنج توصیف می کنند.

با این حال ، وقتی مردم درباره زمانهایی صحبت می کنند آنها به شخص دیگری آسیب رسانده است ، همانطور که ممکن است شک کنید ، او می تواند انواع دلایل را در مورد چگونگی ارائه دهد اقدامات آنها منطقی و موجه بودند. به روشی که آنها می بینند ، آنها چاره ای برای انجام آنچه که انجام داده اند ندارند. آنها آسیب دیدگی شخص مقابل را جزئی می دانند و فکر می کنند سرزنش شدن در علت ایجاد آن ناعادلانه و غیر منطقی است.

هر دو دیدگاه نمی تواند درست باشد. در واقع هر دو دیدگاه اشتباه است. مطالعات بعدی توسط روانشناسان نشان داد که هم مجرمان و هم قربانیان واقعیتهای یک موقعیت را متناسب با روایت مربوط به خود تحریف می کنند.

استیون پینکر از این به عنوان شکاف اخلاقی یاد می کند. این بدان معناست که هر زمان درگیری وجود داشته باشد ، ما نیت خوب خود را دست بالا می گیریم و اهداف دیگران را دست کم می گیریم. سپس این یک مارپیچ رو به پایین ایجاد می کند که در آن دیگران را باور داریم سزاوار مجازات شدیدتر و ما مستحق مجازات کمتر هستیم.

البته این همه ناخودآگاه است. مردم در حالی که این کار را انجام می دهند ، فکر می کنند کاملا منطقی و عینی هستند. اما آنها نیستند.

2. شما در مورد آنچه باعث خوشحالی شما می شود (یا غیر قابل فروش) سرنخی ندارید

در کتاب او دست خوش شادی ، دانیل گیلبرت ، روانشناس دانشگاه هاروارد به ما نشان می دهد که یادمان می رود که چیزی در گذشته چه احساسی را در ما ایجاد کرده و حدس می زنیم که چیزی در آینده چه احساسی به ما خواهد داد. ما اغلب حتی از احساس واقعی خود در لحظه فعلی اطلاع نداریم.(عکس: Skyler Smith / Unsplash)

به عنوان مثال ، اگر تیم ورزشی مورد علاقه شما بازی بزرگ قهرمانی را از دست بدهد ، احساس افتضاح می کنید. اما به نظر می رسد که خاطره شما از میزان وحشتناکی که احساس می کنید به میزان احساس بد شما در آن زمان اضافه نمی شود. در حقیقت ، شما تمایل دارید که چیزهای بد خیلی بدتر از آنچه در واقعیت بوده اند و چیزهای خوب خیلی بهتر از آنچه واقعاً بوده را به خاطر بسپارید.

به طور مشابه با پیش بینی برای آینده ، ما چقدر چیزهای خوب احساس خوشحالی را در ما ایجاد می کنند و چگونه احساس می کنیم اتفاقات ناخوشایند ما را احساس می کند . در حقیقت ، ما اغلب حتی از احساس واقعی خود آگاهی نداریم در لحظه حاضر .

این فقط یک دلیل دیگر برای پیگیری نکردن است خوشبختی به خاطر خودش . همه داده ها نشان می دهد که ما حتی نمی دانیم خوشبختی چیست و همچنین در صورت دستیابی به آن قادر به کنترل کارهایی نیستیم که با آن انجام می دهیم.

3. شما به راحتی در تصمیم گیری های بد دستکاری می کنید

شما هرگز در خیابان های مرکز شهر با دست زدن به جزوات یا کتابهای رایگان به آن افراد برخورد می کنید و سپس به محض گرفتن یکی از آنها جلوی شما را می گیرند و از شما می خواهند که به این چیز یا آن چیز بپیوندید یا برای آنها پول به آنها بدهید؟ شما می دانید که چگونه باعث می شود همه احساس ناخوشایند و ناخوشایندی داشته باشید زیرا می خواهید 'نه' بگویید اما آنها فقط این چیز را به شما رایگان داده اند و شما نمی خواهید یک احمق باشید؟

بله ، این به عمد است.

به نظر می رسد ، تصمیم گیری افراد می تواند به راحتی از طرق مختلف دستکاری شود ، یکی از آنها این است که قبل از درخواست لطف به کسی هدیه دهید (دریافت آن لطف را بسیار محتمل تر می کند).

یا این را امتحان کنید ، دفعه دیگر که می خواهید در یک جایی خط بزنید ، از کسی بپرسید آیا می توانید برش دهید و دلیل بیاورید - به هر دلیلی - فقط بگویید ، من عجله دارم یا بیمار هستم ، و معلوم شد ، به آزمایشات انجام دهید ، اینکه شما تقریباً 80٪ بیشتر مجاز به کاهش خط هستید نسبت به اینکه اگر فقط توضیحی ندهید. شگفت انگیزترین قسمت: توضیح حتی لازم نیست منطقی باشد.

اقتصاددانان رفتاری نشان داده اند که بدون هیچ دلیل منطقی به راحتی می توانید در یک قیمت نسبت به قیمت دیگر طرفداری کنید. مثلا: قیمت طعمه(Financialtraining.ca)

در سمت چپ ، تفاوت قیمت زیاد و غیر منطقی به نظر می رسد. اما گزینه 50 دلاری را اضافه کنید و ناگهان گزینه 30 دلاری معقول به نظر می رسد و شاید مانند معامله خوبی باشد.

یا یک مثال دیگر: اگر به شما بگویم که با پرداخت 2000 دلار می توانید یک سفر به پاریس همراه با صبحانه ، یک سفر به رم همراه با صبحانه یا یک سفر به رم بدون صبحانه داشته باشید ، چه می کنید. به نظر می رسد با افزودن رم بدون صبحانه باعث می شود افراد بیشتری نسبت به پاریس رم را انتخاب کنند. چرا؟ از آنجا که در مقایسه با رم بدون صبحانه ، رم با صبحانه بسیار مهم به نظر می رسد و مغز ما فقط پاریس را فراموش می کند.

4. شما به طور کلی فقط از منطق و دلیل استفاده از عقاید پیشین خود استفاده می کنید

محققان دریافته اند که برخی از افراد آسیب دیده به قسمت های بینایی مغز خود هنوز هم می توانند ببینند و حتی آن را نمی دانند. این مردم هستند کور هستند و به شما خواهند گفت که نمی توانند دست خود را در مقابل صورت خود ببینند. اما اگر در میدان دید راست یا چپ آنها چراغی چشمک بزنید ، آنها می توانند به درستی حدس بزنند که در کدام طرف قرار دارد.

و با این حال ، آنها هنوز هم به شما خواهند گفت که این یک حدس مطلق است.

آنها هیچ سرنخی آگاهانه از اینکه چراغ به چه طرفی روشن است ، ندارند و چه کفش های شما چه رنگی هستند ، اما از یک نظر ، آنها در مورد مکان نور آگاهی دارند.

این یک کنجکاوی خنده دار درباره ذهن انسان را نشان می دهد: دانش و احساس شناختن این دانش دو چیز کاملاً مجزا هستند.

و درست مثل این افراد نابینا ، همه ما می توانیم بدون احساس دانش دانش داشته باشیم. اما عکس این نیز صادق است: شما می توانید احساس کنید که چیزی را می دانید حتی وقتی در واقع این کار را نکنید .

این اساساً پایه و اساس انواع سوگیری ها و مغالطه های منطقی است. استدلال با انگیزه و سوگیری تأیید وقتی تفاوت بین آنچه در واقع می دانیم و آنچه که احساس می کنیم می دانیم را تصدیق نکنیم ، غوغا می کنیم.

5. احساسات شما ادراکات شما را تغییر می دهد بیش از آنچه شما درک می کنید

اگر مثل اکثر مردم هستید ، تمایل دارید بر اساس احساسات خود تصمیمات وحشتناکی بگیرید. همکار شما با کفش هایتان شوخی می کند ، شما واقعاً ناراحت می شوید زیرا این کفش ها را مادربزرگ در حال مرگ به شما هدیه داده است ، بنابراین تصمیم می گیرید ، این افراد را پیچ بزنید و کار خود را رها کنید تا از طریق رفاه زندگی کنید. دقیقاً یک تصمیم منطقی نیست.

ولی صبر کن، بدتر میشود.

به نظر می رسد که فقط اجتناب از تصمیم گیری مهم در حالی که احساسی به اندازه کافی خوب نیست. معلوم شد که احساسات در تصمیم گیری شما تأثیر می گذارند روزها ، هفته ها یا حتی ماه ها بعد ، حتی بعد از سرد شدن و تجزیه و تحلیل بیشتر وضعیت. آنچه تعجب آورتر و ضدخود آورتر است این است که حتی احساسات نسبتاً ملایم و کوتاه مدت در یک برهه از زمان می توانند تأثیرات طولانی مدت در تصمیم گیری شما در جاده داشته باشند.

بگذارید بگوییم یکی از دوستان شما می خواهد برای نوشیدن دیدار کند. اما به دلایلی ، نگهبان شما بالا می رود و شما شروع به محافظت می کنید. شما نمی خواهید فوراً متعهد شوید ، حتی اگر این دوست را دوست دارید و می خواهید با آنها معاشرت کنید. شما در مورد برنامه ریزی محکم با آنها محتاط هستید اما مطمئن نیستید که چرا.

چیزی که فراموش می کنید این است که شما دوست دیگری داشتید که مدتها پیش با شما گرم و سرد بود. مهم نیست ، فقط کسی به هر دلیلی چند بار پوسته پوسته می شود. شما زندگی خود را پیش می برید و آن را کاملا فراموش می کنید و در نهایت دوستی با این دوست عادی می شود.

و با این حال ، در واقع شما را کمی اذیت و کمی صدمه دید. شما تند تند تند نیستید ، اما این لحظه شما را ناراحت کرد ، و ناخودآگاه این احساسات را کنار گذاشتید. اما اکنون ، خاطره مبهم و غالباً ناخودآگاه شما از دوست لوس و پوسته پوسته شما باعث شده است که با دوست جدید خود محافظت کنید ، حتی اگر این یک فرد کاملا متفاوت باشد و شرایط متفاوتی داشته باشد.

اساساً ، شما اغلب استفاده می کنید خاطرات از احساساتی که در یک برهه از زمان داشتید به عنوان مبنایی برای تصمیماتی که در یک زمان دیگر می گیرید ، احتمالاً ماه ها یا سالها بعد. مسئله این است که شما همه وقت این کار را می کنید و ناخودآگاه انجام می دهید. احساساتی که حتی به یاد نمی آورید سه سال پیش داشته باشید می تواند در ماندن یا نبودن در تماشای تلویزیون یا تماشای تلویزیون یا بیرون رفتن با دوستان خود امشب - یا پیوستن به یک فرقه .

صحبت از خاطرات ...

6. حافظه های حافظه خود را

الیزابت لوفتوس یکی از برجسته ترین محققان حافظه در جهان است و اولین کسی است که این موضوع را به شما می گوید حافظه شما می مکد .

اساساً ، او دریافت که خاطرات ما از وقایع گذشته به راحتی توسط سایر تجربیات گذشته و / یا با اطلاعات جدید و نادرست تغییر می یابد. او کسی بود که همه را متوجه کرد شهادت شاهدان عینی در واقع همان استاندارد طلا نیست که مردم تصور می کردند در سالن های دادگاه است.

لوفتوس و محققان دیگر دریافته اند:

• نه تنها خاطرات ما از وقایع با گذشت زمان کمرنگ می شوند ، بلکه با گذشت زمان بیشتر در معرض اطلاعات نادرست قرار می گیرند.
• هشدار به افراد که ممکن است خاطرات آنها حاوی اطلاعات نادرست باشد ، همیشه به حذف اطلاعات نادرست کمک نمی کند.
• هرچه همدردی بیشتری داشته باشید ، احتمال دارد اطلاعات نادرست را در خاطرات خود بگنجانید.
• نه تنها این امکان وجود دارد که خاطرات با اطلاعات غلط تغییر یابد ، بلکه ممکن است کل خاطرات کاشته شده ما به خصوص وقتی اعضای خانواده یا افراد دیگری که به آنها اعتماد می کنیم کسانی هستند که خاطرات را کاشته اند مستعد ابتلا به این مسئله هستیم.

بنابراین ، خاطرات ما تقریباً به اندازه تصور ما قابل اعتماد نیستند - حتی آنهایی که فکر می کنیم درست می دانیم ، یعنی ما می دانم درست هستند حافظه شما بمکد(عکس: Pexels)

در حقیقت ، دانشمندان علوم مغز و اعصاب می توانند پیش بینی کنند که آیا شما یک واقعه را بر اساس الگوی فعالیت مغز خود هنگام تجربه به خاطر سپرده یا نه. به نظر می رسد حافظه شلخته شما در برخی موارد دقیقاً در نرم افزار مغز شما تعبیه شده است. اما چرا؟

در ابتدا ، این ممکن است به نظر برسد که مادر طبیعت وقتی به حافظه انسان می رسد ، پیچیده است. از این گذشته ، پس از توقف کار روی پرونده ها ، از رایانه ای استفاده نمی کنید که به طور مداوم پرونده های شما را گم یا تغییر می کند.

اما مغز شما صفحات گسترده و پرونده های متنی را ذخیره نمی کند GIF های گربه . بله ، خاطرات ما به ما کمک می کند تا از وقایع گذشته یاد بگیریم که از لحاظ تئوری به ما کمک می کند تا در آینده تصمیمات بهتری بگیریم. اما حافظه در واقع عملکرد دیگری دارد که به ندرت به آن فکر می کنیم ، و عملکرد بسیار مهم تر و بسیار پیچیده تری از ذخیره سازی ساده اطلاعات است.

ما به عنوان انسان ، به یک هویت ، احساس 'کیستیم' نیاز داریم تا بتوانیم در موقعیت های پیچیده اجتماعی حرکت کنیم و در واقع ، بیشتر اوقات کار را انجام دهیم. خاطرات ما با ارائه داستانی از گذشته به ما در خلق هویت کمک می کنند.

از این طریق ، خیلی مهم نیست که خاطرات ما دقیق است. آنچه مهم است این است که ما داستانی از گذشته خود در ذهن خود داریم که آن قسمت از احساس اینکه ما چه کسی هستیم ، یعنی احساس خود ما را ایجاد می کند. و به جای استفاده از نسخه های 100٪ دقیق حافظه برای انجام این کار ، در واقع استفاده از خاطرات فازی و پر کردن جزئیات در پرواز به یک روش یا روش دیگر آسان تر است تا متناسب با نسخه خود ما باشد که ایجاد کرده ایم و بیا قبول کن

شاید به یاد داشته باشید که برادر و دوستانش قبلاً زیاد شما را انتخاب می کردند و گاهی اوقات واقعا درد می کرد. برای شما این توضیح می دهد که چرا کمی روان رنجور و مضطرب و خودآگاه هستید. اما شاید آنقدر که فکر می کنید به شما آسیب نرساند. شاید وقتی تو یاد آوردن هنگامی که برادر شما را انتخاب کرد ، شما احساسات را می گیرید الان احساس میکنی و آنها را در خاطرات خود جمع کنید - احساساتی که روان رنجور و مضطرب و خودآگاه هستند - حتی اگر این احساسات ارتباط چندانی با انتخاب برادر شما نداشته باشد.

فقط اکنون ، این خاطره از برادر بودن شما که احساس بدی ایجاد می کند و باعث می شود که شما همیشه احساس بدی داشته باشید ، چه درست باشد یا نه ، با هویت شما یک فرد کمی روان رنجور و مضطرب متناسب است که به نوبه خود شما را از انجام کارهایی که باعث خجالت و شرمندگی می شود ، بازمی دارد. درد بیشتر در زندگی شما اساساً ، این راهکارهایی را که برای گذراندن روز استفاده می کنید توجیه می کند.

بنابراین ممکن است بپرسید ، خوب ، مارک ، آیا می گویی 'کسی که فکر می کنم من هستم' فقط یک سری ایده های ساخته شده بین گوش من است؟

آره. بله من هستم.

7. 'شما' آنچه را که فکر می کنید هستید نیستید

برای لحظه ای موارد زیر را در نظر بگیرید: نحوه بیان و تصویر کردن خود ، مثلاً ، فیس بوک احتمالاً دقیقاً همان شیوه بیان و نمایش خود در حالت آفلاین نیست. نوع رفتار شما در مورد مادربزرگ خود احتمالاً با نحوه رفتار در مورد دوستانتان بسیار متفاوت است. شما یک خود شغلی و یک منزل و یک خانواده خانوادگی و یک من خودم تنها هستم و بسیاری از خودهایی که از آنها برای پیمایش و زنده ماندن در یک دنیای پیچیده اجتماعی استفاده می کنید.

اما کدام یک از اینها شما واقعی هستید؟

شما ممکن است فکر کنید که یکی از این نسخه های شما واقعی تر از بقیه است ، اما باز هم ، همه آنچه که شما انجام می دهید این است که داستان غالب شما را در ذهن خود پخش کنید ، که همانطور که قبلا دیدیم ، خود از کمتر ساخته شده است - از اطلاعات کامل

در طی دو دهه گذشته ، روانشناسان اجتماعی شروع به کشف چیزی کردند که پذیرش آن برای بسیاری از ما سخت است: این که ایده وجود یک انسان اصلی - شما یک فرد ثابت و ثابت - همه یک توهم است. و تحقیقات جدید شروع به کشف چگونگی ایجاد ذهن در مغز و چگونه داروهای روانگردان می توانند به طور موقت مغز را تغییر دهند تا احساس خود ما را از بین ببرد ، نشان می دهد که هویت ما واقعاً گذرا و وهمی چیست.

کنایه از همه اینها این است که این آزمایش های فانتزی توسط افراد فانتزی با حروف فانتزی پشت نامشان در کتابها و مجلات فانتزی منتشر شده است - بله ، آنها اساساً آنچه را که راهبان گفته اند می گویند سنت های فلسفی شرقی برای چند هزار سال پیش ، و تنها کاری که آنها باید انجام می دادند این بود که در غارها بنشینند و چند سال به هیچ چیز فکر نکنند.

در غرب ، ایده خود فرد برای بسیاری از نهادهای فرهنگی ما بسیار مهم است - نیازی به گفتن نیست صنعت تبلیغات - و ما آنقدر درگیر فهمیدن چه کسانی هستیم که به ندرت آنقدر طولانی متوقف می شویم که ببینیم آیا برای شروع حتی یک مفهوم مفید است یا نه. شاید ایده هویت یا یافتن خودمان به همان اندازه که به ما کمک می کند مانع ما شود. شاید این کار ما را از راه های بیشتری محدود می کند تا اینکه ما را آزاد کند. مطمئناً مفید است که بدانید چه می خواهید یا از چه چیزی لذت می برید ، اما هنوز هم می توانید دنبال کنید رویاها و اهداف بدون اتکا به چنین مفهوم سفت و سختی از خود.

یا همانطور که فیلسوف بزرگ ، بروس لی یک بار گفت:

8. تجربه فیزیکی شما در جهان حتی آن هم واقعی نیست

شما یک سیستم عصبی فوق العاده پیچیده دارید که دائماً اطلاعات را به مغز شما می فرستد. طبق برخی تخمین ها ، سیستم های حسی شما - بینایی ، لمس ، بو ، شنوایی ، چشایی و تعادل - تقریباً 11 میلیون بیت اطلاعات به مغز شما می فرستند در هر ثانیه .

اما حتی این یک برش ناخوشایند و بی نهایت از قلمرو فیزیکی اطراف شما است. نوری که قادر به دیدن آن هستیم خنده آور است باند کوچک از طیف الکترومغناطیسی . پرندگان و حشرات می توانند قسمتهایی از آن را ببینند که ما نمی توانیم. سگها می توانند چیزهایی را بشنوند و بو کنند که حتی نمی دانیم وجودشان چیست. سیستم های عصبی ما در واقع دستگاه های جمع آوری اطلاعات نیستند بلکه دستگاه های فیلتر داده هستند. تجربه فیزیکی شما از جهان حتی به آن اندازه واقعی نیست.(عکس: کریستوفر کمپبل)

علاوه بر همه اینها ، به نظر می رسد ذهن هوشیار شما تنها در هنگام انجام فعالیت های هوشمند (خواندن ، نواختن ساز و غیره) قادر است در هر ثانیه حدود 60 بیت اطلاعات را کنترل کند.

بنابراین ، در بهترین حالت ، شما فقط آگاهانه از تقریباً 0.000005454٪ اطلاعات کاملاً اصلاح شده ای که مغز شما در هر ثانیه از خواب بیدار می کند آگاه هستید.

برای بیان این دیدگاه ، تصور کنید برای هر کلمه ای که در این مقاله مشاهده و خوانده اید ، 536،303،630 کلمه دیگر وجود دارد که نوشته شده اند اما شما نمی توانید آنها را ببینید.

این اساساً نحوه زندگی ما در طول روز است.

مارک مانسون نویسنده ، وبلاگ نویس و کارآفرینی است که در markmanson.net .