چرا شخص ، حالا؟ فقط این نیست که اشتون کوچر ، نیمه خدای شخص از زمان شخص ، ماشین من کجاست؟ ، از نوع دیگری خدای دمی شده است. این فقط ظهور کیانو ریوز (که شخص دیگری را در بیل و تد عالی از ماجراجویی احیا کرد) به عنوان Neo-Dude نیست. عزیزم
در سال 1964 ، سوزان سونتاگ مقاله ای چشم نواز در Partisan Review نوشت به نام یادداشت هایی درباره ... اردوگاه. پارتیزان ریویو ، افسوس که از بین رفته است ، اما اردوگاه برای ماندن در اینجا است و شاید زمان آن فرا رسیده است که برخی از یادداشت ها را در مورد یک پدیده مشابه بازنگری شده جمع کنیم: بگذارید آن را یادداشت های 'شخص' بنامیم. از آنجا که شواهد اخیر نشان می دهد شخص ، شخص بسیار دوستانه به معنای گسترده تر ، سرمایه D- در اینجا نیز برای ماندن است.
از برخی جهات ، انگیزه برای تحصیل فرهنگ شخص دوگانه است: من احساس می کنم با شخص بزرگ شده ام (یا پایین) ، که ابتدا آن را از شخص مجرد موج سوار در دبیرستانم شنیده ام و سپس شخص مجرد در کلاس من در ییل (او سال اول تحصیل را رها کرد تا با موج ها مهمانی بگذارد). اما انگیزه مشابهی نیز وجود دارد که خانم Sontag را وادار به تحقیق در مورد تشدید اردوگاه می کند. او یادداشتهای خود را در مورد مقاله ‘Camp با این دو جمله باز کرد:
بسیاری از موارد در جهان نامگذاری نشده اند. و بسیاری از موارد ، حتی اگر نامگذاری شده باشند ، هرگز توصیف نشده اند. یکی از اینها حساسیت است-بی چون و چرا مدرن ، گونه ای از پیچیدگی اما به سختی یکسان با آن -که با نام فرقه ای «کمپ» شناخته می شود. (حروف کج شده من.)
به همین ترتیب ، شخص نامگذاری شده است ، اما آیا شخص به عنوان حساسیت به اندازه کافی توصیف شده است؟ اگر اردوگاه نوعی پیچیدگی باشد ، ممکن است شخص را گونه ای از عدم پیچیدگی بنامیم. و در عین حال به سختی با آن یکی است. در حقیقت ، اگر از قضا معمولاً در اینجا در شهر نیویورک استفاده شود ، می توان تصور پیچیده ای از پیچیدگی داشت.
چرا الان عزیزم؟ خوب ، برای یک چیز ، آنچه خانم Sontag مستند کرد (یا شاید خلق کرده باشد) یک لحظه فرهنگی بود که اردوگاه - که او آن را به عنوان یک حساسیت زیرفرهنگی ، عمدتا همجنسگرایان ، توصیف کرد - به جریان اصلی جریان پیدا کرد. و من استدلال می کنم که لحظه ای فرا رسیده است که ، خواه ناخواه ، ما باید تصدیق کنیم که شخص شخصیتی که ممکن است حس جف اسپیکولی را به وجد بیاورید ، عبور کرده است. از دو طریق عبور داده می شود: اول ، این انتقال از اصطلاح عامیانه گذر از فرهنگ فرعی به یک جریان اصلی فرهنگی-یا حداقل زبانی- تبدیل شده است.
چه بیشتر - و این همان چیزی است که این اردوگاه مقاله نویسی را برانگیخته است ، شخص به شیوه ای جنسیتی نیز از آن عبور کرده است.
و بنابراین شاید ، شاید مناسب باشد که این یادداشت های آزمایشی را با موارد زیر شروع کنیم:
1) انتقال جنسی شخص
من فکر می کنم این یکی از دلایل اصلی این است که شخص برای ماندن در اینجا حضور دارد: واقعیتی که اکنون می تواند به مردان و زنان اشاره کند. درست است که هنوز هم ممکن است برخی از سالن ها و مهمانی های شام وجود داشته باشد - عمدتا در برخی از مناطق بدون سرنخ دانشگاهی - که در آن شخص اصلاً گفته نخواهد شد. و به احتمال زیاد شما سخنان شخص در مرکز شهر یا قطار L را می شنوید تا در عقب Town Town و Navigators. اما در خارج از آن چهره های غم انگیز که از لذت فرهنگ پاپ دور می شوند ، شخص فقط بخشی از زبان نیست - شخص یک گفتمان کل است. علاوه بر این ، Dude-ism ، زمانی که عمدتا مرد بود ، اکنون توسط زنان نیز به صورت خود ارجاع استفاده می شود.
من مطمئن نیستم که دقیقاً چه زمانی اتفاق افتاده است. من ممکن است به شکلی ناخوشایند از آن آگاهی داشته باشم ، اما می دانم لحظه دقیق درک آگاهانه اینکه شخص از جنسیت فراتر رفته است به من رسیده است. هفته دوم ماه مه بود. من با دو دانشجوی روزنامه نگاری که مرا در O’Hare سوار کرده بودند تا مرا به یک سخنرانی مهمان در دانشکده روزنامه نگاری Medill سوار کنند ، در مکانی در خارج از آزادراه شیکاگو سوار شدم. به نظر می رسید که ما گم شده ایم و همانطور که به یاد می آورم ، زن در صندلی عقب به خانمی که در آن چرخ اتومبیل قرار داشت ، گفت: عزیزم ، فکر می کنم ما راه را اشتباه می رویم.
عزیزم شیرین! (همانطور که در شخص شخصی می گویند ، ماشین من کجاست؟) اینها زنان باهوش ، تحصیل کرده و خودآگاه در حدود 20 سالگی بودند و آنها فکر نمی کردند که یکدیگر را شخص شخصیتی صدا کنند. آنها گفتند که این یک کاربرد نسبتاً رایج است. خوب ، شاید با کمی کنایه داخلی که شخص شخصیتی برای همه کسانی که از آن استفاده کرده اند پس از جف اسپیکولی است.
از نظر دوست من جسی شیدلوور ، سردبیر آمریکای شمالی فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد: مهاجرت جنسی شخص ، من نمی دانستم که من شاهد پدیده ای هستم که در واقع یک موضوع داغ در میان لغت نامه نویسان و زبان شناسان بود. جسی ، زمانی که شخص عمدتا فقط برای مردان اعمال می شد ، اکنون بحث های زیادی وجود دارد ، جسی در میان همکاران خود در تجارت کلمات مطالعه ، در مورد این مسئله گفت: آیا شخص (به معنای توصیفی و نه تجویزی) اکنون می تواند به طور کلی گفته می شود که شامل زنان و مردان می شود. (ممکن است بگویید راهی که نوزاد از آن طرف عبور کرده است.)
برای مثال ، نسخه آنلاین فرهنگ لغت میراث آمریکایی ، قبلاً جهش کرده و دوگانگی شخص را در مورد جنسیت به رسمیت شناخته است ، و آن را (در 3.b. dudes) به عنوان افراد هر دو جنس تعریف کرده است.
جسی گفت ، آکسفورد هنوز در حال مطالعه موضوع بود ، اگرچه او O.E.D را بررسی كرد. پایگاه داده آنلاین است و استنادی برای شخص شخصیتی پیدا شده است که از اواسط دهه 70 برای یک زن اعمال می شود. و یکی در اواسط دهه 80 ، در فیلم «کمتر از صفر» ساخته Bret Easton Ellis ، که در آن زن جوانی به مادرش می گوید ، هیچ راهی ندارد ، شخص.
این موارد نسبتاً منزوی بودند ، اما به نظر می رسید که قبل از O.E.D فقط زمان لازم است. به عنوان یک نام مستعار دو جنسیتی به شخص خود می دهد. (یا همانطور که Aerosmith ممکن است بگوید ، شخص [گاهی] شبیه یک خانم است.)
پیروزی شخص بیش از یک کلمه است. این در مورد یک حساسیت کامل ، یک جهان بینی است. برای درک آن نیاز به ...
2) دیدگاه تاریخی در مورد شخص: شامل 'دیوانه زیبایی شناسی' اصلی است.
همه فکر می کنند که مزرعه شخص اول حرف اول را می زند و به نوعی منشا آن بوده است. اما از کجا شخص در مزرعه شخص آمد؟ قبل از شخص شخص مزرعه دار ، شخص به عنوان شیک پوش بود ، شخص به عنوان یک شهرک شهری. این شهرنشینی شخص بود که باعث شد شخص مزرعه دار شخص معروف شود. نسخه چاپی O.E.D unabridged با کنجکاوی شخص را اصطلاحاً عامیانه اصیل می نامد. عامیانه واقعی من فکر می کنم آنچه آنها پیشنهاد می دهند چیزی شبیه به اتفاقی است که وقتی بچه هایی که Swingers را ساختند سعی کردند پول را به عنوان عامیانه بدل کنند. خدا ، این یک فاجعه بود. کاملا خجالت آور است ، شخص. چرا شخص موفق شد در حالی که پول با مرگ شایسته ای مرد. ممکن است ارتباطی با منشأ آن داشته باشد.
شخص ممکن است با کمال خونسردی ساخته شده باشد (من دوست دارم شخصی را که این کار را انجام داده است بدانم) ، اما طبق O.E.D. ، اولین بار در رابطه با آنچه O.E.D. 'دیوانگی زیبایی شناسی' روز را می خواند.
شوق زیبایی: دوست نداری عزیزم؟ این مهم در یادآوری نحوه تکامل شخص ، نحوه استفاده از آن یک قرن پس از خاستگاه ، بعد زیبایی شناختی کلمه ، مهم است. بله ، می توان آن را به سادگی برای مراجعه به یک فرد یا طبقه ای از افراد استفاده کرد - روشی که من برای اولین بار در حومه شهرم آن را شنیدم با توجه به آدمهای گشت و گذار اما جالب تر اینکه راهی که می توان ریشه آن را در یک جنون زیبایی شناختی به روشی که شخص (یا بهتر بگوییم Duuuude!) تبدیل شده است به یک کلمه ابراز هیبت و شگفتی پیوند داد. یک Duuuude awestruck ساده! به عنوان روشی برای بیان تأیید زیبایی شناختی ، یک ارزیابی زیبایی شناختی متقابل دیوانه وار از چیزی که کسی می گوید یا پدیده ای که کسی به آن اشاره می کند. تصدیق شوک و هیبت یا در بعضی موارد شلوک و هیبت.
یکی از دوستانم اشاره کرد که آنچه مشترک کاربران شخص (و سوus استفاده کنندگان) است حمل و نقل است. در اصل ، یک شخص شیک پوش اسب بود. آدمهای معاصر از وسایل دیگر اسکیت بورد ، تخته موج سواری ، اسنوبرد و موارد مشابه استفاده می کنند.
یک همگرایی جالب در اینجا با شرح خانوم Sontag در مورد ریشه های اردوگاه وجود دارد ، که همچنین به پوسته و شیک پوش برمی گردد.
وی نوشت: کمپ همه چیز را در علامت های نقل قول می بیند. از آنجایی که داندی در مسائل فرهنگی جایگزین اشرافی قرن نوزدهم است ، بنابراین کمپ شیطان پرستی مدرن است. اردوگاه پاسخ این مسئله است: چگونه می توان در عصر فرهنگ توده ای شیک پوش بود. شیک پوش قدیمی از ابتذال متنفر است ، شیک پوش جدید… از ابتذال قدردانی می کند.
عزیزم ، شاید بگویید-شخص با بزرگ D- پاسخ دیگری به این سوال است که چگونه می توان در عصر فرهنگ توده ای استت کرد ، زیرا شخص روشی است برای آوردن یک ناصحیح آگاهانه - یک ناصحیح کنایه آمیز ، یک ناصحیح در نقل قول علامت گذاری ، یک ظریف پیچیده - به درک فرهنگ عامه.
حداقل این روشی است که من آن را در تبادل بین زنان مدرسه Medill J شنیدم. این روشی است که من از آن استفاده می کنم. این روشی است که من آن را اینجا در نیویورک می شنوم - جایی که برای مثال ، تنها سخنگوی مجرد دیگری که می شناسم در The New York Review of Books کار می کند.
البته ، هنوز نوعی شخص خالص وجود دارد ، استفاده غیر کنایه ای از این کلمه. (نه اینکه هیچ مشکلی وجود ندارد.) تقریباً می توان گفت که در تاریخ شخص از ریشه های واقعی خود در سال 1883 ، یک دیالکتیک از شخص ، یک دیالکتیک از پیچیدگی و عدم ظرافت وجود داشته است. که واقعاً خواستار ...
3) یک تاریخچه مختصر از شخص ، قسمت اول: رمز و راز انتقال
راز واقعی تاریخ شخص رمز و راز گذار است. چگونه شخص ملایم مسخره کننده شخص مزرعه دار ، یک تبار مستقیم از جناح شهری 1883 ، تبدیل به شخص صحبت surfer شد - یک شکل احترام آمیز از آدرس مستقیم ، همانطور که در حزب در ، شخص. زنی که من می شناسم این تئوری را در مورد چگونگی مهاجرت شخص از تمسخر شخص گله دار به دوره احترام متقابل ارائه داده است: شخص در ابتدا یک تمسخر از نجیب زاده بودن بود ، ممکن است بگویید ، یا نجابت بود و موج سواران بعدا نجیب زاده بودن را از تمسخر نجات دادند.
وقتی در این مورد به زبان عامیانه خرده فرهنگی تغییر شکل داد ، یا در این مورد معکوس شد ، بحث در مورد موج سواری در کالیفرنیا - کنایه اصلی از خود کنایه زده شد ، و به همان روشی که یک منفی دو برابر می تواند یک مثبت ایجاد کند ، در نتیجه یک اصطلاح عمدتاً صادقانه ، کمی کمال احترام به نجیب زاده است ، تمسخر نیست آنچه تحول را ممکن کرد وجود آن شیادی جوانمردانه در هر دو کاربرد بود. شرورهای موج سوار تصمیم گرفتند که مالک آن شوند ، صاحب شیطان پوستی زیبا و خرده فرهنگ پیچیده خود شوند ، روشی که برخی از گروه های قومی معتقدند می توانند کلماتی را بدست آورند که در اصل لعن و تمسخرهای مضحکی بود.
به نوعی ، خطاب به شخص به عنوان شخص احترام کنایه آمیز برای حساسیت کنایه آمیز آن شخص تبدیل شد.
4) یک تاریخچه مختصر از شخص ، قسمت دوم: ناپدید شدن و احیای مجدد شخص
O.K. ، بنابراین شخص زمانی در دهه 60 به یک احترام منتقل شد اما برای مدتی فقط در آنجا ماند ، یک نوع خاموش ، یک اصطلاح خرده فرهنگ منطقه ای ، در اشعار خاص راک (All the Dudes Young) زنده نگه داشته شد.
برای مدتی ، به نظر می رسید که شخص ممکن است مانند Groovy از بین برود یا از بین برود (در مقابل خنک ، که هنوز در طعم های مختلف کنایه زنده مانده است). اما پس از آن شخص در اواخر دهه 70 دوباره شروع به ظهور کرد ، کمتر به عنوان اصطلاح آدرس - سلام ، شخص! - اما به اصطلاح ، یک بار دیگر ، جنبه ای از یک جن و هوس زیبایی شناسی.
که ما را به سمت آنچه شما ممکن است Whoa ، اتصال شخص نامیده می شود و سپس داخلی سازی Whoa توسط شخص شخصیتی به ارمغان می آورد.
به نظر می رسد به خاطر می آورم که این داستان در 1980 یا 81 با داستانی که در مجله New West منتشر شد ، توسط نویسنده با استعداد چارلی هاس ، هشدار داده شد. همانطور که به یاد می آورم ، این یکی از اولین کسانی بود که فرقه Grateful Dead را مستند کرد. اما آنچه در ذهن من باقی مانده بود یک ریف افتتاحیه خنده دار اما با احترام آقای هاس در مورد آنچه او احمق ها می نامید بود: بچه هایی که از Whoa استفاده می کردند ، شخص! شروع و پایان دادن به آن تقریباً در مورد هر پاسخ مکالمه ، دقیقاً به همان روشی که دره دختران شروع به استفاده از علائم محاوره ای همه منظوره کردند. (و به هر حال ، یک مقاله کاملاً دیگر می تواند به روشی باشد که دره صحبت می کند ، از بسیاری جهات ، زنده مانده و ملی شده است - همانطور که پیروزی غیرمنتظره Legally Blonde مانند خیلی کلام آن را تصدیق می کند.)
در هر صورت ، آنچه که Whoa ، پدیده شخص مستند است ، راهی بود که شخص شخصیتی مهم دیگری را ایجاد کرده است. آن لحظه ای بود که گفتن شخص دیگر فقط راهی برای مخاطب قرار دادن یک شخص نبود. این تصدیق همه جانبه شگفتی متقابل ، در آن شکل کشیده آغاز شد - Duuuude! -که در آن اواو استورک در Duuuude کشیده احاطه شده است! به طوری که به اصطلاح با تعجب همه چیز به یک ارتباط متقابل تبدیل شود.
هنوز هم ، انتقال واقعی - لحظه ای که شخص در سراسر جهان رفت (برای استفاده از یک اصطلاح معاصر) ، لحظه ای که شخص منفجر شد (برای استفاده از عبارتی ثابت برای دهه 80) - انتشار یک فیلم بود ، 'زمان های سریع در ریجمونت بالا' و معرفی یک شخصیت تقریباً افسانه ای.
5) شکارهای شخص ، بخش اول: JEFF SPICOLI
من طرفدار کارهای جدی شان پن هستم ، از کم نظیر در محدوده نزدیک تا کارگردانی او در عبور از گارد - اما واقعاً ، جف اسپیکولی در فیلم Fast Times در ریجمونت بالا احتمالاً تبدیل به یکی از شخصیت های ماندگار آمریکایی او خواهد شد ، تقریباً مانند هاک ولگرد کوچک فین یا چاپلین.
چه چیزی جف اسپیکولی را عالی کرد؟ خوب ، او تلفیق هم افزایی کاملاً هم افزایی چهار چشمه فرهنگ شخص اواخر دهه 70 بود: موج سوار ، استونر ، حرف زدن دره حومه و شخص دوچرخه سوار. (رویای اسپیکولی را به خاطر می آورید ، که با برنامه ریزی او برای انتقال به لندن و پر کردن سنگ ها به پایان می رسد؟) اما بیش از آن ، این طبیعت خوب و شگفت انگیز فراموش نشدنی بود که آقای پن ، به عنوان Spicoli ، از آن تابش می کرد. شادی شخص.
6) تقاضاهای شخصیتی ، بخش دوم: KEANU در یک ماجراجویی عالی و بیل و تد
تقریباً فراموش کرده بودم که بیل و تد قبل از Wayne and Garth and Wayne’s World آمده بودند. و این Wayne’s World - هم طرح مفهوم Saturday Night Live و هم فیلم های بعدی - یک پلیس خالص از بیل و تد بود. و این کیانو ریوز بود که عبارت Party on را جاودانه کرد ، نه شخص ، نه مایک مایرز. اینها حقایق مهمی هستند. و اگرچه بیل و تد واقعاً همانند Fast Times نیستند ، این بیل و تد بودند که مقوله زیبایی را که به عنوان عالی شناخته می شود ، معرفی کردند! حتی قبل از اینکه بارت سیمپسون و آقای برنز شخص جنسی و شریکی عالی پیدا کنند ، وارد فرهنگ لغت شخص می شوند.
7) DEMIGODS OF DUDE ، قسمت سوم: LEBOWSKI در مقابل اسلکر
باید اعتراف کنم ، وقتی بزرگ را دیدم خیلی بزرگ لبوفسکی را دوست نداشتم. اما این روی من رشد کرد. نه به وضعیت فرقه ای که برای برخی بدست آمده است: آیا می دانید دومین جشنواره سالانه بزرگ لبوفسکی در تاریخ 19 ژوئیه در مکانی در کنتاکی برگزار می شود (به سایت www.lebowskifest.com مراجعه کنید)؟ یادداشت برای سردبیر: عزیزم ، اینجا میخ تو است! مشکل من در ابتدا با لبوفسکی این بود که جف بریجز نامطلبی به لختگی سستتر می دهد - در حالی که اسلکر قبلی نام خوبی به آن داده است. (رجوع کنید به ستون من در آن فیلم واقعاً بزرگ شخص ، Braganca ، 13 آگوست 2001) البته Slacker به صراحت فلسفی و زیبایی شناختی بیشتری نسبت به Lebowski دارد ، اما اخیراً فکر کردم چیزی دوست داشتنی در مورد برادران Coen وجود دارد فیلم ، تقریبا با وجود عنصر شخص.
آنچه برای من آزار دهنده بود شخصیت جف بریجز بود که خود را شخص شخص می نامید. چنین کاری غیر شخصیتی بود. (تقریباً به اندازه کالاهای تجاری شخص به اصطلاح Dell Dude تحریک کننده است. من شخص Dell را به خاطر گرفتن این برنامه سرزنش نمی کنم ، اما او تقریباً در این کار بسیار ماهر بود - تا حدی که برای مدتی ، برای استفاده از شخص کمی احساس چسبندگی کرد.)
اما برای بازگشت به Lebowski: شخص واقعی در تصویر دوست بزرگ Lebowski است ، Walter Sobchak (با بازی John Goodman) که بهترین چیز در فیلم است به همراه هر دو نفر از آنها از کلمه roll for bowl استفاده می کنند (حمل و نقل دوباره). در واقع ، تمام جنبه بولینگ / معنوی فیلم با امتناع Sobchak از غلتاندن بر روی شب ها برجسته می شود.
8) DEMIGODS DUDE ، قسمت چهارم: ASHTON KUTCHER
من نمی دانم شخص دیگری این موضوع را مشاهده کرده است یا خیر ، اما عنوان شخص ، ماشین من کجاست؟ وقتی که سوبچاک از لبوفسکی می پرسد: ماشین شما کجاست ، عزیزم ، می توان در یک خط در The Lebowski بزرگ ردیابی کرد. و حتی اگر بیشتر دوستان ، ماشین من کجاست؟ حتی بیل و تد را کار فرومایه و پاییزی استاد ظریف سینمای ژاپن ، یاسوجیرو اوزو جلوه می دهد ، شخص به یک فیلم فرقه تبدیل شده است و عنوان فیلم به تنهایی ارزش پذیرش را دارد. و با آمدن در سال 2000 ، این به وضوح نشان داد که شخص در پایان قرن قرار دارد. عنوان کاملا عالی این دنباله به تنهایی - به طور جدی ، عزیزم ، ماشین من کجاست؟ (برنامه ریزی شده برای انتشار در سال 2004) - باید اطمینان حاصل کند که شخص به خوبی تا هزاره جدید دوام می آورد.
اما ، البته ، چیزهای دیگری در مورد شخص شخصی وجود دارد ، 'ماشین من کجاست؟' از عنوان و موضوع حمل و نقل گمشده. (خوب ، کمی بیشتر.) بین اشتون کوچر و شان ویلیام اسکات هنگامی که آنها خال کوبی های پشت یکدیگر را می خوانند ، آن تبادل عالی و مشهور وجود دارد. کاملاً خوب چه کسی اول است؟ ، اما به روزرسانی بدی نیست.
ببینید ، آنها تازه کشف کرده اند که در پشت خود خالکوبی هایی انجام داده اند ، که یادآوری از گرفتن آنها نیست. از آنجا که خال کوبی ها به پشت آنها است ، هر کدام باید جوهر دیگران را بخوانند. و آنها متوجه می شوند که خال کوبی کوچر شخص را می خواند ، و اسکات را شیرین می خواند.
و از آنجا که Sweet تبدیل شده است مترادف برای duuuude سر و صدا ، مشکل ایجاد می شود:
عزیزم خال کوبی من چی میگه؟ از اسکات می پرسد.
کوچر می گوید: ‘شیرین. مال من چطور؟
Scott شخص ، اسکات می گوید. مال من چه می گوید؟
کوچر می گوید: ‘شیرین. مال من چطور؟
‘یارو! اسکات به طور فزاینده ای آزار می دهد. مال من چطور؟
‘شیرین’!
و همینطور پیش می رود ، تا زمانی که آنها در گلوی یکدیگر قرار بگیرند.
برای کسانی که آن را ندیده اند احتمالاً منطقی نیست ، اما وقتی این کار را می کنید به نوعی تسلیم آن می شوید. (سردبیر بزرگ پنیر ما ، همانطور که هفته هشت روز دوست دارد او را صدا کند ، به خود می بالد که آن را حفظ کرده است). اگر به نظر می رسد این مسئله کمی جدی تر از هزینه های فکری خوانندگان من است ، اجازه دهید من پیشنهاد کنم ...
9) شخص ، ماشین من کجاست؟ بازی ادبی
این چیزی بود که من هنگام شام با دوستانم ویرجینیا و دیوید ، فکر کردم ، گرچه آنها به بهترین جواب رسیدند. ایده این است که ببینید چه تعداد ادبیات عالی می توانید در کتاب 'ماشین من کجاست' جای بگیرد؟ چارچوب
به عنوان مثال ، موبی دیک - شخص ، نهنگ من کجاست؟
ایلیاد - شخص ، تروجان های من کجاست؟
شکارچی در چاودار - شخص ، بی گناهی کجاست؟
داستان دو شهر - شخص ، سر من کجاست؟
قرمز و سیاه - شخص ، رنگ من کجاست؟
بهترین موردی بود که به نظر می رسید دیوید و ویرجینیا به طور همزمان ارائه داده اند:
خورشید نیز طلوع می کند - شخص ، دیک من کجاست؟
من این قسمت از یادداشت ها در مورد 'شخص' را با برخی از آداب و ادب ادم ختم می کنم:
10) برخی از آدمها انجام نمی دهند و نمی کنند
-هرگز بیش از دو بار از شخص در یک جمله استفاده نکنید.
-هدلاین در دوست بازی می کند ، ماشین من کجاست؟ تقریباً به حد خود رسیده اند. من اخیراً یک عنوان دیدم: عزیزم ، تروریسم کجاست؟
-بنابراين شخصيت شخصيت ، شما Gettin 'a Dell هستيد.
با تجاری سازی کافی است: یک نمونه جستجوی وب ، در میان بسیاری دیگر ، شخص هواشناسی ، شخص پیتزا ، شخص بالون و شخص کوکی را نشان داد. همچنین یک لباس پوشیدن شخص وجود داشت: سس سالاد بزرگ Zasty سیر Peppercorn Ranch که باعث می شود شما بگویید شخص عزیز !!! من حتی یک وب سایت برای The Creator Dude دیدم. این خدا نبود
