عکس از قسمت No Water، No Life (NBC) سلام ، نام من گراهام است ، و من عضو خدمه تعبیه شده در سری مستندات جدید NBC هستم: این جزیره به میزبانی Bear Grylls برگزار می شود . در زندگی روزمره ، من به عنوان مدیر عکاسی و تهیه کننده کار می کنم. در کار خود ، تعداد بیشماری مستند در کشورهایی مانند ترکیه ، اوکراین ، چرنوبیل ، کوبا و پرو تولید کرده ام. اخیراً ، من به 13 مرد دیگر در یک جزیره خلوت ملحق شدم که فقط لباس در پشت ما بود و حداقل ابزار زنده ماندن برای دیدن اینکه آیا مردان مدرن می توانند بدون نیازهای اساسی زندگی کنند یا خیر. هر هفته ، قسمت های آن را دوباره بازیابی می کنم جزیره اینجا در ناظر . اینجا میریم!
در قسمت دوم: بدون آب ، بدون زندگی ، 13 مرد باقی مانده شروع به از هم پاشیدن می کنند. راستش ، تماشای این یکی برای من سخت بود.
برای زنده ماندن به آب احتیاج داریم و در قسمت بالای قسمت ، فقط چند سوئیچ در قوطی باقی مانده است. اشتباه گرفتن # آب دریا برای تازه روز قبل همچنان بر گروه فشار می آورد. اولویت اصلی ما یافتن منبع آب شیرین است. سه گروه از اردوگاه فرار می کنند تا به جستجوی آن بروند. ریک و باک در نهایت بیش از یک روز ترک می کنند.
کسانی که به کمپ برمی گردیم از اثر 100 درجه گرما و قرار گرفتن در معرض آفتاب رنج می بریم. نمی توانید اثرات کم آبی واقعی را تصور کنید تا زمانی که خودتان آن را پشت سر بگذارید. احساس می کردم بدنم از سرب ساخته شده است. بزاق من قوام چسب غلیظ بود. در اطراف من ، مردان کم رنگ می شوند. داکوتا اشاره می کند که هنگام ایستادن او سبک وزن است و همه ما احساس دقیق او را می دانیم. یک وقت حتی بیهوش شدم. دستانم را برای شلیک بلند کردم ، احساس می کردم انرژی بیشتری از توانم را بیرون می کشم ، اما فیلمبرداری ذهنم را مشغول و متمرکز نگه داشت و من وظیفه ای داشتم.
از بین همه مردان ، مایک بیشترین آسیب را می بیند. او پسر بزرگی است و طی چند روز گذشته سخت کار کرده است و برای حمایت از گروه بزرگ ، نیروی زیادی را فدا کرده است. او بیشتر روز 3 را با موفقیت با پرت کردن نارگیل از روی درخت سپری کرد و حتی اگر هیچ یک از ما نمی توانستیم کاری را که او انجام می داد انجام دهیم ، اما او آن را یک تلاش تیمی خواند. این مردی است که می خواهید در شرایط بقا در کنار او باشید. او برای روحیه خوب است و با اختلاف نظر با استعدادترین (و تنها) نیزه انداز است که من تاکنون ملاقات کرده ام. مایک با احساس کمبود آب بدن ، باید دراز بکشد. نفس کشیدن برای او سخت می شود.
شب در روز 3 قرار می گیرد. بنجی و راب انگورهای آب را در جنگل پیدا می کنند و ما بیشتر صبح روز بعد را در تلاش برای فشردن هر جرعه آب از این انگورهای سرسخت می گذرانیم. اگر تا به حال انگور آب نداشته اید ، این یک روند کاملاً ساده است. ابتدا ته یک انگور را برش می دهید تا جدا شود. سپس ، چهار یا بیشتر از ارتفاع اول برش را هک کنید. (گفتن این کار آسان تر از انجام است ، زیرا بعضی از انگورها بسیار ضخیم هستند و برای پایین آمدن به نوسان زیادی نیاز دارند.) یک انگور خوب ممکن است یک لقمه آب در آن داشته باشد. اکثر انگورها خوب نیستند.
در همین حال ، در آن سوی جزیره ، باک و ریک هوشمندانه به جستجوی آب ادامه داده اند. آنها انرژی را حفظ می کنند: نوشیدن آب نارگیل ، وقت گذاشتن برای استراحت و تمیز کردن این زمین خطرناک برای هرگونه نشانه ای از آب شیرین. آنها به طور معجزه آسایی آن را پیدا می کنند. به یاد داشته باشید ، آنها نمی توانند آن آب را بنوشند تا زمانی که جوشانده شود. آنها سفر طولانی به خانه را آغاز می کنند.
در بازگشت به اردوگاه ، هنوز هیچ نشانی از باک و ریک نیست و زمان احساس می کند سرعت آن کم می شود. ما سعی می کنیم تا آنجا که ممکن است در سایه دراز بکشیم ، اما رفلکس های ما آهسته است و یک قطره تف در دهان من باقی نمی ماند.
مایک هیچ قدرتی برای نگه داشتن انگورهای آب بالای سر خود ندارد و اکنون در برابر یک درخت درخت افتاده دراز کشیده است. با ناامیدی از محدودیت های بدن و وضعیت وخیم ما ، او شروع به خراب شدن می کند. قهرمان ما شروع به نشان دادن دردی می کند که در این چهار روز اول پنهان کرده است. با ضعیف شدن ، مایون احساس نیاز می کند تا از مایک دفاع کند. (دیویون یک مأمور آتش نشانی / پیراپزشکی از ایندیاناپولیس است و بحران تخصص وی است.) داویون می خواهد ما دوربین ها را خاموش کنیم زیرا مایک به راب گفت ، من نمی خواهم بچه هایم اینگونه مرا ببینند. راب یک دوربین را گرفت و او و دیویون شروع به تلاش برای حذف فیلمهایی کردند که بنجی ، مت و من در حال ضبط آن بودیم.
ما به سختی قادر به جلوگیری از حذف فیلم هستیم. جیم تلاش می کند چاقوی مایک را بازیابی کند ، زیرا اکنون کمبود آب بدن قضاوت وی را تحت تأثیر قرار داده است و جیم ترسیده است که این وضعیت خطرناک باشد. او مانع از این است که داکوتا به مایک یک انگور آب بدهد تا او را از خطر دور کند.
دوربین دیگری را می گیرم و به فیلمبرداری ادامه می دهم. این یکی از سخت ترین لحظاتی است که در زندگی حرفه ای ام با آن روبرو شده ام. از ساحل پایین می روم و یک دوربین در ماسه ها می کارم. این فریم در یک شات گسترده قرار گرفته است ، و کل تعامل با گروه و تیم ایمنی را هنگام ورود نشان می دهد. شات عرض تضمین می کند که ما در حالی که موقعیت را به بیشترین حد ممکن می دهیم ، آنچه اتفاق می افتد را ثبت می کنیم.
مت ، ریک ، بنجی و من برای فیلمبرداری از نمایش آنجا بودیم. علاوه بر روایت داستان ، ضروری بود که به همان اندازه که برای همه اتفاق افتاده است ، تهیه کنندگی ، تیم ایمنی و تیم پزشکی بدانند که چه اتفاقی برای ما می افتد.
صادقانه بگویم نمی توانم باور کنم که صحنه بعدی به نمایش منجر شده است ، اما خوشحالم که چنین شد. ما در مورد اخلاق فیلمبرداری یک نمایش در شرایطی این چنین بحث می کنیم. داویون دیدگاه خود را به عنوان یک متخصص پزشکی توضیح می دهد ، و من طرف او را می بینم ... اما در آن لحظه تصمیم گرفتم دوربین را نگه دارم ، و هنوز هم نمی دانم دوربین درستی بود.
می خواهم به این نکته اشاره کنم که مایک روسینی یکی از کاریزماتیک ترین و برجسته ترین افرادی است که من تاکنون ملاقات کرده ام. وقتی همسرش در نبرد با سرطان پستان شکست خورد ، او یک ضرر واقعی متحمل شد. من فقط می توانم تصور کنم که به عنوان یک پدر تنها چگونه فکر می کنیم که فرزندان خود را در شرایطی انتخاب کنید که خود را در معرض خطر قرار دهید و کسی از آنها مراقبت نکند. همه ما این نمایش را انجام دادیم تا ببینیم از چه چیزی ساخته شده ایم و مایک یک قهرمان واقعی است. او همه تلاش خود را برای مراقبت از همه ما انجام داد ، اما مهمتر از این او بود که از خودش مراقبت کند و به دخترانش برگردد.
ما با تیم ایمنی تماس می گیریم و مایک می رود جزیره .
ما بیش از هر زمان دیگری احساس تنهایی می کنیم.
باک و ریک با آب برمی گردند و از سنگینی سنگین روز استراحت کوتاهی می شود. در حالی که همه مایک را گم کرده ایم ، تری می پرسد اگر آنجا باشد چه می گوید. جود و راب بهترین برداشتهای خود را از مایک در بوستون انجام می دهند و همه ما برای اولین بار در دوره هایی که به نظر می رسد می خندیم. بعد از اینکه آب را جوشانده و در اقیانوس خنک کردیم ، اولین گلدان واقعی آب شیرین داریم. هیچ چیز طعم بهتری ندارد. داکوتا آن را چای می نامد و Earnest لیموناد مایع قهوه ای را برچسب می زند.
اگر باک و ریک 30 دقیقه زودتر با آب برگشته بودند چه اتفاقی می افتاد؟ آیا به زودی برای نجات مایک کافی بود؟ من نمی دانم.
روحیه پایین است ، اما ما وقت نداریم آنجا بنشینیم و برای خودمان متأسف شویم. باک و ریک آنچه را که بیشتر از همه به آن نیاز داشتیم به ما داده اند ... اما منبع چهل و پنج دقیقه پیاده روی است و برای این کار هزینه انرژی لازم نیست و ما مجبور نیستیم آن را بازیابی کنیم. در حالی که برخی از مردان برای اطمینان از اینکه ما می توانیم چیزی برای نوشیدن داشته باشیم ، به اولین منبع برمی گردند ، من و بنجی برای یافتن منبع نزدیکتر به جنگل عزیمت کردیم.
به آنجا برگردیم که نشانه هایی از آب شیرین ، قارچ و سبز دیده بودیم. من و بنجی منبع آب نزدیکتر را پیدا می کنیم. دیگر فرصتی برای جشن گرفتن وجود ندارد. شب شروع به سقوط می کند و روند نزولی شروع به افزایش می کند. ما تصمیم می گیریم یک بار آب را به پایین اقیانوس برسانیم و سعی می کنیم بطری ها را به کمپ برسانیم. در این زمان ، دیدن جنگل خیلی تاریک است ، بنابراین ما تصمیم می گیریم که ایمن ترین شرط بندی ما در خارج از کشور باشد f جزیره ، جایی که حداقل ما راه را می دانیم. ما نمی توانیم بیشتر اشتباه کنیم.
همانطور که ما شروع به دور زدن در حومه جزیره ، جزر و مد سریعتر از آنچه پیش بینی کرده بودیم افزایش می یابد. اقیانوس گردن ماست. من و بنجی شروع می کنیم به سنگهای تیز گدازه ای که جزیره را حلقه می کنند. دوربین را عقب و جلو می کنیم. من وقتی موج دیگری می خورم دوربین را به سنگ می کوبم. x105 Canon صدای سنگینی ایجاد می کند و هر دو می دانیم که اگر بخواهیم از این طریق موفق شویم به هر دو دست نیاز خواهیم داشت. در آخرین ثانیه های قسمت ، تصمیم می گیریم دوربین را پشت سر بگذاریم. ما کارت حافظه را بیرون می آوریم و اقیانوس به ما یادآوری می کند که او در این اطراف بازی نمی کند. پاهایم خونریزی می کند و آب شور با هر چلپ چلوپ می کند. قلبم می تپد و من بیش از آنچه در زندگی ام ترسیده ام می ترسم.
# کلیفانجر
