آن سنت ماری عکس تام پالومبو ، سی. 1954پاتریشیا بوسورث سال گذشته ، پس از انتشار خاطره ای به نام مردان در زندگی من ، شروع به یادداشت برداری برای یک دنباله کردم. در حالی که این کتاب در مورد مردانی بود که دوستشان داشتم ، من تمام داستان را نگفته بودم. من از شوهر سومم ، تام ، نام نبردم.
با نگاهی به گذشته ، من او را کنار گذاشتم ، زیرا او را عاشقانه تر از هر کس دیگری دوست داشتم. اما او من را از دیوارها بالا برد. در مواجهه با توهماتم در مورد تام - فهمیدن آنچه واقعاً بین ما اتفاق افتاده است - می دانستم که انجام برخی کارها را می طلبد.
من نمی دانستم که چگونه در مورد او بنویسم ، و نه از کمبود مواد بلکه از مقدار زیاد آن و وظیفه دلهره آور الک کردن همه آن رنج می بردم. او عکاس و کارگردان تئاتر تام پالومبو بود و زندگی هزاران نگاتیو و یادداشت او در جعبه هایی قرار گرفت که اکنون کاملاً متعلق به خودم است. از کجا شروع کنیم؟ 
تام پالومبو و پاتریشیا بوسورث ، 1988.پاتریشیا بوسورث
بهترین روغن های cbd برای اضطراب
زندگی ما از سال 1953 هنگامی که من یک مدل نوجوان بودم و او بخشی از یک گروه با نفوذ از عکاسان (از جمله ریچارد آودون) بود که انقلابی در مد در صفحات Harper’s Bazaar با مفاهیم بصری پررنگ و جدید آنها.
تام در استودیوی خود در خیابان 54 وست از من عکسهای آزمایشی گرفت. زیر طلسمش افتادم. او کاملاً مقاومت ناپذیر بود. او به من احساس داد خوب . هیچ وقت فراموش نمی کردم که دستانش چه قدر دوربینش را نگه داشته اند. من هرگز فراموش نکردم که چگونه او مرا با نگاه غرورآمیز عکاس خود مشاهده کرد.
تا دهه 1960 ، من بازیگر برادوی شدم. من و تام دوباره در استودیوی بازیگران که در کارگاه های آموزشی شرکت می کردیم ، با هم ملاقات کردیم. من از جوی وی ویور - کنجکاوی او درباره هنر و فرهنگ و سیاست - انرژی گرفتم.
ما با هم رابطه داشتیم اما زمان آن خاموش بود. بعد از رابطه جنسی ، در حالی که تکان می خوریم دراز کشیده ایم اما در واقع به حرف های یکدیگر گوش نمی دادیم. ما بیش از حد خود درگیر بودیم
در پایان ، من به مردی بازگشتم که سرانجام با او ازدواج کردم و تام به همسرش بازگشت ، که اتفاقاً مدل افسانه ای آن سنت ماری بود.
مشاغل ما تغییر کرده است. من برای روزنامه نگاری تئاتر را ترک کردم. تام عکاسی مد را رها کرد و کارگردانی را شروع کرد. 
عکس مایلس دیویس توسط تام پالومبو ، سی. 1955پاتریشیا بوسورث
بیست سال گذشت. در سال 1986 دیدیم که در همان مهمانی شب سال نو سرگردان هستیم. هر دو در افسردگی عمیق فرو رفته بودیم معلوم شد همسر تام از سرطان ریه در حال مرگ است - باور نکردنی ، شوهر من نیز چنین بود.
طی ماههای بعدی جفتمان را دفن کردیم. در سال 1988 ، من به اتاق عالی و آشفته تام در Hell’s Kitchen نقل مکان کردم. این بسته های مقوایی را نشان می داد - نزدیک به صد مورد از آنها. آنها از سال 982 آنجا بودند. اما چرا؟ به نام خدا در آن جعبه ها چیست؟ تعجب کردم
گذشته ی من! تام به طرز چشمگیری فریاد زد - اما او اضافه کرد که آنها با خاطرات زشت و بسیاری از اسرار تاریک پر شده اند که تحمل باز کردن آنها را ندارد. همچنین نمی توانست آنها را دور بیندازد. و من را از لمس آنها منع كرد.
ما در طول ازدواج در مورد جعبه ها جنگیدیم. سرانجام خودم را متقاعد کردم که دور از آنها ، در واقع در حال ایجاد زندگی مشترک شگفت انگیزی هستیم.
برای چندین سال ، یک کلبه آخر هفته را بالای تپه ای مشرف به رودخانه هادسون اجاره کردیم. من بیوگرافی براندو خود را در آن کلبه نوشتم در حالی که تام کارگردانی می کرد - بازی های جویس کارول اوتس در لوئیزویل و جاهای دیگر. تابستان دیگر ، ما یک تئاتر کوچک در Berkshires اجرا کردیم. نکته مهم برای هر دو ما همکاری در این زمینه بود یک شب با پروست در مرکز لینکلن
در همین حال ، جعبه ها در انبار جمع شدند و گرد و غبار جمع کردند.
سپس در پاییز سال 1999 در حالی که تام در حال کارگردانی یک نمایش بود ، یک جعبه را باز کردم. صورتحسابهای پرداخت نشده ریخته شده نامه های عاشقانه آن تقویم ها ، عکس های برادر تام ، تونی ؛ عکسهای فوری از سه بچه تام. جعبه دوم حاوی نسخه های زرد رنگ از مجله نیویورک تایمز .
جعبه سوم شامل گنجینه ها بود - یک ثبت تصویری زرق و برق دار از کارهای برجسته تام به عنوان یک عکاس مد در دهه 1950. این یک دوره بسیار پربار برای او بود.
کمپین های تبلیغاتی Saks and Peck & Peck و شامپوی Clairol برگزار شد. همراه با پوشش برای Vogue ، هفده و زرق و برق . گسترش بی پایان مد با حضور آن سنت ماری در بازار . آن موزه او بوده است. او هزاران عکس از او گرفته بود.
جعبه های دیگر را باز کردم و پرتره های فراموش نشدنی بیشتری پیدا کردم. وقتی تام به خانه آمد ، لحظه ای عصبانی بود اما من او را متقاعد کردم که آرام شود و خودش تصاویر را مطالعه کند. 
عکس جین فوندا توسط تام پالومبو ، سی. 1960پاتریشیا بوسورث
چه زمانی cwtv قسمت های جدید را آپلود می کند
عکس جک کرواک توسط تام پالومبو ، سی. 1955پاتریشیا بوسورث نیمی از شب را با نگه داشتن اسلایدهای رنگی تا نور سپری کردیم. چیزی که او از دیدنش لذت می برد روند کار او بود - تکامل او ، اگرچه در پایان کار عکاسی بسیار ناراضی بود و آن بیمار مریض بود. جعبه های بیشتری را مرور کردیم و تام به من حکایاتی در مورد روزهای شکوه مد خود با دیانا وریلند ، سردبیر او و مدیر هنری بزرگ الکسی برودوویچ ، که او را به عنوان یک هنرمند شکل داده و همیشه او را برای کار در تئاتر تشویق می کرد ، گفت.
ما شروع به برنامه ریزی یک کتاب کردیم اما مجبور شدیم آن را کنار بگذاریم. تام بیش از حد مشغول کارگردانی بود. اما ما آن جعبه های مقوایی را به انبار منتقل کردیم.
تام در سال 2004 بیمار شد - او رو به زوال آهسته و دردناک بود. من در خانه از او پرستاری کردم. وی در سال 2008 بر اثر بیماری بدن لوئی درگذشت.
مدتها نمی توانستم در مورد او بنویسم ... اما من میتوانست با عکسهایش سر و کار داشته باشید. من به سطل ذخیره سازی رفتم و کارهای شخصی پیدا کردم: پرتره های مایلز دیویس و جک کرواک ، همراه با عکسهای جین فوندا و آدری هپبورن و گریس کلی و گلوریا وندربیلت و اسلایدهای رنگی که در یک کافه پاریس گرفته شده بود وقتی تام پوشش ایو را می داد اولین مجموعه سنت لوران.
این تصاویر و سایر مواردی که قبلاً یافته بودم ، زمینه را برای آنها فراهم کردند رویایی با هزار هیجان: عکس های کشف شده دوباره تام پالومبو ، که Powerhouse ماه گذشته منتشر کرد. 
رویایی با هزار هیجان: تام پالومبو ، عکس های کشف شده دوباره.نیروگاه
من مقاله ای راجع به تام و زندگی مشترکمان برای این کتاب ارائه کردم. اما کمی احساساتی شد. من نمی خواستم بیش از حد خودم را در این ادای احترام به او وارد کنم.
به اشتراک گذاشتن یک نسخه صادقانه تر در اینجا راحت است - به گفته فروید ، حافظه دائماً در حال تجدید نظر است.
مری کار گفت ، اگر این کار درست انجام شود ، نوشتن خاطرات مانند این است که خود را با مشت خود بیرون بیاورید. اگر این طور باشد ، با کتاب من ، کتاب تام و این مقاله ، من سرانجام آنچه را که قصد داشتم انجام دهم ، محقق کردم.
