بالری که خم شد

یکشنبه بعدازظهر ، رقصنده سابق باله شهر نیویورک ، تونی بنتلی ، در باغ Chateau Marmont گلاسید و برای بحث درباره خاطرات جدید خود در مورد لواط ، صحبت کرد.

به طور خاص ، رابطه جنسی. تسلیم شدن - خانم ها. سالنامه مقعدی بنتلی ، تراکت در مورد تراکت ، پایان ادبی او (متوقف کردن آن دشوار می شود) - توسط ReganBooks این هفته منتشر می شود ، و نویسنده ، در پشت عینک آفتابی نسخه تیره و حجاب Chanel No پنهان می شود .5 ، هر دو غرور و متحجر به نظر می رسید: شاخه ای شکننده در میان شاخ و برگهای ابدی و دلگیر سبز هالیوود غربی.

او گفت ، مطمئناً تبلیغ نمی كنم. من سعی نمی کنم همه را مجبور به انجام این عمل کنم - در واقع ، فکر می کنم اکثر مردم نباید این کار را انجام دهند. من کاملاً در این باره لایس-فایر هستم. اما من همچنین احساس می کنم که نمی توانم کاملاً تنها باشم.

در واقع ، اما ما در یک لحظه به آن خواهیم رسید.

چیزی که اعتراف جنسی جدید خانم بنتلی را فوق العاده می کند ، محتوای آن کمتر است - اعتراف به رابطه جنسی در این روزها دقیقاً سخت نیست - بلکه برنامه زندگی نامه وی است. او که از سن 4 سالگی اهل نیویورک بود ، او یک دهه را به سرپرستی جورج بالانچین افسانه ای در آن دوران بزرگ 'نقطه عطف' که رقص باله برای شهر بیش از هنر عالی بود ، رقصید ، وقتی که به نظر می رسید هر دختر کوچک در منهتن صاحب یک جفت دمپایی Capezio (صورتی برای قسمتهای فوقانی شرقی ؛ سیاه برای bohemians Village) و یک کپی درخشان از سلفون از کتاب Jill Krementz A A Very Young Dancer.

تونی کوچک یکی از دختران صورتی بود. او گفت که من مجبور شدم بالرین بشوم. او در مدرسه باله آمریکا و مدرسه حرفه ای کودکان تحصیل کرد. در حدود 15 سالگی ، او شروع به یادداشت برداری (چیزی از نوع آنا نین) کرد و روی بالشتک های زرد رنگ خط نوشت. در 17 سالگی ، او به NYCB پیوست و در The Nutcracker با رقم 6.95 دلار برای هر اجرا رقصید. و در سال 1982 ، خانه تصادفی فصل زمستان را منتشر کرد ، که شرح حال او در آنجا بود. با استقبال خوبی روبرو شد.

در آن کتاب دوشیزه ، عضو سپاه جوان باله رفتار پرستش خود را نسبت به سوزان فارل ، موزه اصلی آقای بالانچین توصیف کرد. خانم بنتلی ، كه نه سنش را می دهد (كه شواهد موجود حاكی از اواسط دهه 40 است) و نه درباره طلاق كه بیش از یك دهه پیش او را برای شروع به بیرون از كشور وست بیرون آورد ، من هرگز به او نگفتم. او الهه بود. او مرعوب می کرد. سپس این کتاب منتشر شد ، و او بعد از کلاس در مرکز هنرهای نمایشی Saratoga به سراغ من آمد. همه ما به برنامه نگاه می کردیم و از عرق می چکیدیم - البته به غیر از او ، به دلیل اینکه عرق نکرده بود - و او با این چشم های بزرگ آبی به من گفت: 'آیا کتاب شما در کتابفروشی های قانونی موجود است؟'

این دو بعداً در خاطرات خود خانم فارل با نام Holding On the Air همکاری کردند.

خانم بنتلی به دلیل آسیب دیدگی مفصل ران مجبور به بازنشستگی زودهنگام شد ، نه تنها راهی برای داشتن قدرت بر روی زنان آلفا در این جهان ، بلکه حرفه ای زودگذر کمتر پیدا کرده بود.

او بی سر و صدا و در حالی که به سالاد سزار با میگو می زد ، گفت: من بسیار رقصنده خوبی بودم. لباس امروز او تقریباً در سال 1978 بود ، به روشی شیک و شیک: سارافون پنبه ای آبی دودی ، صندل های بزرگ سکوی جین بر روی اندازه او - شش فوت (صرف هر زمان در این نقطه ، مانند بستن پای چینی است) ، بسیاری از جواهرات لباس ، مرواریدهای آویزان از گوش و اطراف گردنش ، دستبندهای نقره ای که هر دو مچ دستش را می چرخاند ، بدلیجات بدلیجات و انگشتانش را جمع می کند.

خانم بنتلی تصحیح کرد که من به اندازه رقصنده خوبی نبودم. من الان خودم را خیلی متواضع و ترسناک می دانم. من به نوعی خیلی خجالتی بودم و نمی توانستم در آنجا خوب باشم. من در صفحه نسبت به صحنه شجاع تر هستم ، مطمئناً

با خواندن جدیدترین مقدمه خانم بنتلی ، که مطمئناً برای معده ضعیف نیست ، ایجاد یک موازی با کتاب پرفروش کنونی ، 'چگونه عشق را مانند یک ستاره پورنو' نوشته جنا جیمسون ، وسوسه انگیز است. هر دو نویسنده توسط جودیت ریگان ، با ساختار فصل شبیه به دفترچه یادداشت و حروف چاپی منتشر شده است. (آیا فقط تصورات یک شخص است ، یا آیا کتابهای ریگان حتی هنگامی که از روی فشار ماشین فشار می آورند بوی دیگری دارند ، مانند پاپ کورن سوخته؟) هر دو دارای ارتباطات ناخوشایند با نیویورک تایمز هستند (خانم جیمزون معروف است که کمی از نویسنده سابق موسیقی تایمز کمک گرفت اشتراوس ؛ خانم بنتلی برای بخش هنر و اوقات فراغت به صورت آزاد کار کرده است - افتخار گفت ، او گفت). هر دو افتخار رابطه جنسی مقعدی را برای مردان خاص زندگی خود حفظ می کنند (من فقط گفته ام که حداکثر سه مرد ، که همه آنها را دوست داشتم ، خانم جیمسون بدخواه را می نویسد ؛ خانم بنتلی تسلیم دو نفر می شود). و هر دو در زمان خود به عنوان استریپی قرار داده اند.

کتاب این ستاره پورنو ، که بیشتر یک کار چندرسانه ای است ، شامل یک فیلم مختصر تحت عنوان Jenna Jameson's Stripper Dancer Injunities 101 (بانیون ، درد کمر ، پارگی لانه های پستان) - زندگی پس از ورود به سیستم در دیوانه اسب دو در لاس وگاس ، زندگی را به سختی ضرب می کند.

بالرین مسیر متفاوتی را برای از بین بردن همه اینها دنبال کرد: در سال 1980 پس از آقای بالانچین به یکی از پاتوق های مورد علاقه خود ، سالن اصلی اسب دیوانه در پاریس ، رانندگی (من فکر کردم ، 'خدای من ، این دختران درست مثل ما هستند') ) ، بذری کاشته شد که سالها بعد شکوفا شد ، وقتی خانم بنتلی دیگر با NYCB نمی رقصید ، یک بورلسکوک مخصوص رقص خود را در 'فرشته آبی' در حال حاضر از کار افتاده در Tribeca اجرا کرد. وی گفت ، بخشی از بیرون آمدن من ، اضافه كرد ، من هنوز پولی را كه بدست آورده ام دارم - 89 دلار.

وی از این تجربه در کتاب دیگری به نام خواهران سالومه استفاده کرد - تاریخچه ای در مورد استریپتیز که توسط انتشارات دانشگاه ییل در سال 2002 چاپ شد ، بسیار تحقیق کرد. من یک جوجه سکسی هستم که توسط انتشارات دانشگاه ییل منتشر شده است - با این کار مقابله کنید ، آنجلس تایمز در هنگام حمله رعد اسا تبلیغاتی برای آن حجم.

خانم بنتلی مطمئناً بیش از 89 دلار برای فیلم 'تسلیم شدن' درآمد داشت ، اما اکنون تقریباً با یک چالش مخالف روبرو است: تبلیغ اثری از اروتیکا که توسط چاپی منتشر شده توسط هارولد برودکی بلکه هوارد استرن (شخص باتمن) منتشر نشده است ، در حالی که هنوز اعتبار فکری خود را در بین جمعیت بالا پروژه بعدی او ، بالاخره ، زندگی نامه بنیانگذار NYCB ، لینکلن کیرشتاین است. ایده آل ادبی او جوزفین هارت نیست بلکه کولت است. با آن کنار بیایید ، انس بگیرید!

خانم بنتلی با هیجان گفت: 'همه چیز پایین و پایین - برای من همه چیز آنجاست که اتفاق می افتد.' این همان چیزی است که من از بالانچین یاد گرفتم! او بهترین هنرمند با هنر بالا است ، اما یک آدم دزد نیست و قبلاً جملاتی را می گفت: 'ابتذال بسیار مفید است.'

و آقای B. از کار جدید خود چه می کند؟

خانم بنتلی گفت ، آه ها ها ها ها. خداحافظ - این سخت است. من فکر می کنم او سرگرم خواهد شد. من فکر می کنم او سرگرم خواهد شد ، و شاید خوشحال باشد که او مرده است.

وی گفت ، اما پس از آن ، مطمئناً ، بیشتر نوشتن در رابطه جنسی افتضاح است.

تسلیم مراقبت می کند تا پنهان کند که این جنس نوشتن است. آن را در یک پوشش سیاه و سفید با یک سوراخ سوراخ غلاف پوشانده شده است. در زیر ، یک نقاشی از جان کاسیر فقید از یک خلفی ناشناخته در لباس زیر وجود دارد. نویسنده آهی کشید. در حقیقت ، این تصویر همچنین در شات آغازین فیلم سوفیا کوپولا که بسیار پرتحرک بوده و در سال 2003 با عنوان 'گمشده در ترجمه' مورد تحسین قرار گرفته است ، مورد استفاده قرار گرفت. همه چیز در همان زمان اتفاق افتاد ، و من فکر کردم ، 'اوه ، این سال الاغ است' ، خانم بنتلی گفت:

این کتاب ، خدا را شکر ، بدون طنز ، در نظر گرفته شده یا غیر از این نیست. راوی توضیح می دهد که چرا او به عنوان یک فعالیت بدنی به سمت باله کشیده شده است (من وحشت کاملاً توپهایی از هر اندازه را داشتم که در جهت خود باشند). از رابطه با ماساژور می گوید (ماساژ توسط بیمه پرداخت می شود ، او یادداشت می کند) و دکتر روت اعلام می کند که شما نمی توانید دمار از روزگارمان درآید. یک فصل جذاب در مورد شورت های بدون چروک به احساس توصیه گاه به گاه ستون اضافه می کند. فروید در صفحه 53 نشان داده می شود. 99 صفحه بعد پرولاس ، Eve Ensler جایی بین آن قرار گرفته است.

بیش از چند انگشت شست در فمینیسم وجود دارد. خانم بنتلی با کمی ناراحتی گفت وای ، اصولاً فمینیسم چیز خارق العاده ای است. فمینیسم نوشتن این کتاب را برای من امکان پذیر کرد و آیا آن را منتشر کرده است ، O.K. این حرف آخر است. در محدوده امور ، اگر فمینیسم از هر نظر به معنای طرفدار زنان باشد ، من بهترین شخص هستم. اما من لزوماً خود را فمینیست نمی نامم. این برچسبی نیست که من استفاده می کنم.

وی ادامه داد: بدیهی است که من به برابری اعتقاد دارم ، هرچه باشد. من فکر می کنم زن و مرد با هم برابر هستند. منظور من ، حقوق برابر است ، که چنین داده شده است - اما فراتر از آن؟ جنسی؟ حتی در اتاق خواب استیون؟ واقعاً جالب نیست.

افسوس ، جالب نیست که بدانید خانم بنتلی در یک جعبه لاک الکل زیبا ، بلند ، گرد ، نقاشی دستی و چینی ، ذرات عشق ورزی مقعدی خود را نجات داده است (با شخصی که به عنوان A-Man شناخته می شود). صدها کاندوم مستعمل و K-Y: گنجینه من ، راوی را سرگرم می کند. گنج یک زن زباله دیگری است ، عزیزم.

شاید هم چنین عاقلانه نبود که او بنویسد ، بعد از اینکه A-Man برای 220 بار به او نفوذ کرد ، نوشت که من می خواهم با او در الاغم بمیرم - زیرا در آن زمان ، خواننده وسوسه می شود موافقت کند.

بسیاری از صحنه های جنسی تسلیم ، گرافیکی ، بی امان ، صریح است - پر از کلمات چهار حرفی و اعمال گاه به گاه چند شریک. این ممکن است در دادگاه عالی پورنو نباشد ، من وقتی می دانم منطقی است - به عنوان مثال ، به معنای تیتراژ است - اما مطمئناً یک شباهت داستانی به پورنو دارد: اصول نام مستعار ، داستان نازک ، صحنه های جنسی پر جنب و جوش.

واضح است که خانم بنتلی گفت ، کاری که ما می کردیم بسیار فنی بود. من نمی خواهم انکار کنم که می خواستم کاملاً گرافیکی باشم. که خیلی با آموزش رقصم هماهنگ می کنم! می دانید ، بالانچین معنوی ترین ، با روح ترین رقصنده تا به امروز بود ، و او هرگز در این مورد صحبت نکرد. این نکات فنی بود: اگر سه میلیون تاندون انجام دهید ، ممکن است آن را درست انجام دهید ، و احتمال دارد روح شما در صحنه ظاهر شود. بنابراین برای من ، این همان چیز است.

منتقدان اولیه مانند Astroglide هشدار می دهند ، از جمله Publishers Weekly (فوق العاده باهوش و سکسی و شوخ و متحرک ، نویسنده مقاله نوشت ، یک ستاره اضافه کرد) و سردبیر ادبی The New Republic ، Leon Wieseltier ، یک باله بان مشهور که لالیارد کوهن را از نوبل دزدگیر دریافت کرد. (یک دوست مشترک که ترانه Waiting for the Miracle توسط خانم بنتلی به عنوان موسیقی نوازنده خود انتخاب شد).

آقای ویزلتیر در یک مصاحبه تلفنی گفت ، فکر می کنم این ممکن است یک شاهکار کوچک از نوشتن وابسته به عشق شهوانی باشد. من شفافیت آن را تحسین کردم ، لحن آن درست و غیر احساسی است ، و بسیار طبیعی است - صراحت کاملاً بی تأثیر است. این یک کتاب سرد نیست ، اما یک کتاب مرطوب نیست. به نوعی خنده دار ، بیشتر از اینکه به بدن تونی احساس کنید ، به ذهن تونی احساس می کنید. وقتی آن را خواندم احساس پشیمانی کردم که انتشار آن به دست جودیت ریگان افتاد. دلم برای ریاضت مطبوعات قدیمی المپیا تنگ شده است. دلم برای روزهایی تنگ شده است که قبلاً پورنوگرافی به سختی منتشر می شد.

پس آیا پورنوگرافی تسلیم است؟ آقای ویزلتیر با تندی گفت: من می ترسم که ناشر او فکر کند ممکن است پورنوگرافی باشد. این اصلا پورنوگرافی نیست. این یک گزارش از یک تجربه است ، نه یک گزارش از یک لذت یا یک گزارش از یک گناه یا یک گزارش از یک جرم. 'نوشتن جدی در مورد رابطه جنسی' همان چیزی است که من آن را می خوانم.

وی افزود که یک ناشر تجارت این کار را انجام داده است معجزه است. دیگر ناشران نیویورک صرفاً ترسو بودند.

خانم بنتلی در بازگشت به Chateau ، کمی احساس تحرک می کرد و در مورد اولین قریب الوقوع خود به عنوان یک سودومیت فکر می کرد.

این خنده دار است - او گفت بسیاری از مردم در مورد این کتاب به من گفته اند که شجاعانه است. شجاعت یک چیز خنده دار است. همه چیز نوشته شده است بین Marquis de Sade و کتاب مقدس و D.H. Lawrence و Forum و Penthouse ، چگونه کسی می تواند شوکه شود؟

در ابتدا ، وی اعتراف كرد ، پس از یكی از معشوقه های زندان ماركیز ، 'تسلیم' را با نام تجاری مادلین لكلرك خریداری كرد. اما یک نفر به من گفت ، 'کتاب شما بسیار جسورانه است ، بنابراین نمی توانید از یک نام مستعار پشتیبان بگیرید' - اصطلاحاً. و من رفتم ، O.K. ، پس من فقط می خواهم به دنبال آن بروم! من فقط قصد پرش از صخره را دارم! '

خانم بنتلی گفت ، می دانید ، بالانچین همیشه از شما می خواست که خودتان را بیرون بگذارید ، چانه و چله بزنید. و انجام این کار برای من سخت بود. و این باعث خنده من می شود که بعداً همه این کارها را به روش خودم انجام می دهم.