قتل سریالی همان اتفاقی است که برای افراد بی گناه در کالیفرنیا رخ می دهد و در جنوب کار می کند. قتل زنجیره ای - قتل های معمولاً روشی ، زنانه (معمولاً) - چیزی نیست که ما واقعاً نگران آن باشیم در نیویورک. به جز جوئل ریفکین و به ویژه دیوید برکوویتز که هنوز هم آدمهای نیویورکی باعث خشم و شکنجه قتل او می شود ، ما جفری داهمرز ، چارلی مانسونز و تد باندیز را در اینجا زیاد نمی کنیم.
سه سال پیش من کاغذ را باز کردم تا چهره رابرت شولمن را 45 ساله ببینم که یک کارگر پستی ناراضی است و اگر یک نفر باشد ، به من خیره شده است. آقای شولمن ماه گذشته به جرم ضرب و شتم کشته شدن سه زن جوان از کوئینز در سالهای 1994 و 1995 به اعدام محکوم شد. او پس از قتل ، اجساد آنها را تکه تکه کرد و آنها را در اتاق خواب کرایه اجاره ای خود در هکسویل قرار داد. رابرت شولمن برادر کوچک اولین مردی است که تقریباً پس از طلاق در اوایل دهه 80 با او دیدار کردم.
در حالی که رابرت در انتظار محاکمه برای قتل دو زن دیگر در وستچستر است ، او اولین مرد در لانگ آیلند است که از زمان بازگرداندن قانون به اعدام محکوم شده است و تنها مرد سوم در Death Row در نیویورک است - یکی دیگر از برادرانش ، باری (اکنون 40 ساله) ، متهم به ریختن اجساد پس از احساس بوی پوسیدگی آنها در اتاق خواب رابرت است. استیون ، برادر میانی ، که از مواد مخدر و افسردگی درگیر شده بود ، مدتها بود که توسط دست خودش مرده بود. فقط برادر بزرگتر ، شلی ، که مختصراً مورد علاقه من بود ، از شر خشم و افسردگی که بقیه اعضای خانواده را به کام خود فرو برد ، نجات یافت.
اگرچه چیزی که من و شلی داشتم هرگز به جایی نرفت ، اما ما سالها دوست ماندیم. هنگامی که من برای اولین بار به او چشم دوختم ، او یک ابرقدرت ظاهری رابرت ردفورد بود که در دانشگاه South Methodist سوار فوتبال شد و به عنوان یک درمانگر فعالیت کرد. او خوش تیپ ترین مردی بود که تا به حال به او چشم بسته ام. من در هنگام ملاقات هنوز زخمی شده بودم و فکر کردم شاید او خیلی مرد خوبی است که از من استفاده کند. من نمی خواستم فکر کنم که من فقط نوع او نیستم ، که احتمالاً به واقعیت نزدیکتر است.
با این وجود ، طی سالها ، در میتسواها ، تولدها و هر آنچه که داشتیم با هم برخورد می کردیم. ما در و خارج صحبت کردیم. من در سمیناری که در رابطه با روابط در دانشگاه هوفسترا برگزار کرد به او کمک کردم.
چیزی که من می دانستم این بود که او و سه برادرش در دهه 60 در طبقه متوسط طبقه بالا بیرچوود در وستبری رشد کردند - تنها جیب سفید در وستبری به شدت سیاه و سفید. برچ وود به طور تصادفی در منطقه مدرسه سفید East Meadow قرار داشت و در نتیجه بیشتر یهودی و ایتالیایی بود. (به طرز عجیبی ، آقای ریفکین از East Meadow نیز آمده بود ، و آقای Berkowitz نیز کارگر پست بوده است.) من می دانستم که Shulmans در سرزمین بینی های دکتر الماس ، میتسو های نوار مجلل ، شانزده شیرین شیک ، کلوپ های ساحلی بزرگ شده اند. مادرانی که کار نکردند آنها از خارج مانند پدر خانواده می دانستند که بهترین خانواده در راکسبری درایو است. چهار پسر کوچک یکی طلایی دشوار است تصور کنید که رابرت سالها بعد قلاب های جوان را ذبح و قصاب کند که یک مایل با آن خانه فاصله نداشته باشد.
چی شد؟ هرگز کسی که به قطار این همه تقصیر مادر است بپرد (گرچه من بیش از همه خوشحالم که صد در صد برای چگونگی پیشرفت بچه خودم اعتبار قائل هستم) ، گاهی اوقات مادر واقعاً یک دیوانه است که مقصر بزرگ کردن روانی ها است. میلدرد شولمن ، به گفته عروس خودش ، یک کار آجیل بود که در واقع برخی از روان های جدی را پرورش داد.
در حالی که تمام همسران دیگر Birchwood در اواخر دهه 60 مشغول انجام کار Bess Meyerson بودند ، او با شلوار کاپری خود ، همه لب های قرمز و موهای بور را براق می کرد ، کیم نواک را اغواگر می کرد. او تا اواخر روز می خوابید و بعد از آن انجام می شود تا نه. بچه ها مورد بی توجهی قرار گرفتند ، اما هیچ کس در همسایگی این موضوع را نمی دانست. در حقیقت ، بلانچ کورزویل ، همسایه ، پس از شروع ماجرا به من گفت که میلدرد زنی دوست داشتنی است - کمی در لباسش کلاکی است - اما زیبا. شوهر عروسک بود.
وکلای آقای شولمن ، پل جیانلی و ویلیام کهون ، داستان متفاوتی را برای من تعریف کردند. آقای جیانلی به من گفت که میلدرد یک زن فوق العاده خودمحور است. او چارلی اوقات خوبی بود ... بیشتر از اینکه از بچه هایش مراقبت کند به مهمانی و رقص رفتن علاقه داشت. بد اما کافی نیست که یک قاتل زنجیره ای ، یک دامپر بدن و یک خودکشی تولید شود. یا بود؟
آیا این پسران پشت درهای خانه دوست داشتنی خود مورد آزار جنسی یا جسمی قرار گرفته اند؟ وکلا به من چیزی گفتند که هرگز در جایگاه بیرون نخواهد آمد: میلدرد به شدت خواهان یک دختر بود ، بنابراین او باری را لباس دختران پوشید و به همه گفت که او دختر او است. با وجود این ، آقای کیون معتقد است ، این غفلت گسترده بیش از سو active استفاده فعال بود. اگر سو abuse استفاده ای شده باشد ، بسیار عمیق مدفون شده است. و ممکن است در آنجا یکی از مشکلات بزرگ دفاع از آقای شولمن باشد. چگونه می توان یک هیئت مدیره از سختی کار در Riverhead با مردی که ظاهراً با همه مزایا رشد کرده است - به جز توجه مادرش ، با همدردی نگاه کرد؟ درست.
پدر ، ژول ، در اواخر دهه 60 بیماری هوچکین درگذشت. اندکی پس از آن ، میلدرد با مردی در والدین بدون شریک آشنا شد و پنج روز بعد با او ازدواج کرد. او خودش چندین سال پس از آن درگذشت. همانطور که جیمز کاترسون ، دادستان منطقه سافولک در مصاحبه ای گفت ، شرایط تخفیف در اینجا چیست؟ مادرم فوت کرد؟ Puhleeze
هیچ یک از اعضای خانواده در جریان دادرسی یا قرائت حکم حاضر نشدند ، که پس از 5 ماه دادرسی طولانی پس از چهار ساعت بازگشت. تنها اعضای خانواده حاضر در عکسی بودند که رابرت در دستش گرفت. این تصویری از چهار برادر کوچک شولمن بود که با خوشحالی لبخند می زدند و با هم می خندند.
با کمال تعجب هیئت منصفه ، شلی حاضر شد تا در مرحله بعدی دادگاه شهادت دهد ، جایی که تصمیم گرفته می شود مانند یک رویداد در کلزیوم روم - آیا روبرت زنده خواهد ماند یا خواهد مرد. من تصمیم گرفتم قبل از زندانی کردن برادرم ، او را دوست داشته باشم. وی در التماس احساسی گفت هنوز درست است.
روز بعد ، همسر سابق شلی ، شری ، موضع گرفت و از چگونگی زندگی پسران کوچک در شرایط مشمئز کننده با تار عنکبوت ، ظروف نقره کثیف و غذاهای نپخته گفت. جالب اینجاست که اتاق اجاره ای رابرت با ظروف کثیف ، ظروف نقره و لباس در همه جا ، آینه ای از آن آشفتگی و کثافت بود. هنگامی که کارآگاهان پنج سال پس از اولین قتل معروف وارد شدند ، هنوز بیش از 2000 پاشش خون شسته نشده از پنج قربانی جداگانه در اتاق رابرت روی لیوان ها ، کاسه ها ، ظروف نقره و دیوارها وجود داشت.
چه کسی حتی می داند ، در پایان ، چند زن توسط آقای شولمان در جریان عصبانیت خود کشته و قصاب شده اند؟ یا او بدشانس ترین قاتل سریالی تاریخ است یا دست و پا چلفت ترین. یکی از قربانیان پیدا شد زیرا او را در یک کیسه بازیافت قرار داده بودند و در نهایت به جای تخلیه روی یک تسمه نقاله در بروکلین قرار گرفت. دیگری را به سطل زباله انداختند و شخصی که بلیط لوتوی خود را گم کرده بود اتفاقاً برای یافتن آن به آن سطل زباله خزید. سومین قربانی در یک سطل آشغال جدید قرار داده شد و در امتداد جاده رها شد ، جایی که کارگران بزرگراه آن را برداشتند و فکر کردند که می توانند از آن برای نگه داشتن ابزار استفاده کنند.
همه چیز در مورد شانس قرعه کشی است. برای زنان مرده. برای بچه هایی که اجساد را پیدا کردند. برای شلی. و برای من نیز
