‘ارنست’ بر روی دست انداز خود خال کوبی کرد

هرچه آنها می گویند ، احتمال اینکه اسکار وایلد ابتدا آن را گفته باشد وجود دارد. به طرز عجیبی ، او در کتاب 'اهمیت Earnest' ، محبوب ترین و ماندگارترین کمدی خود چیز زیادی نگفت و بسیاری از گفته های او متاسفانه در نسخه جدید و براق فیلم سینمایی توسط الیور پارکر ، همان نویسنده-کارگردانی که یک لاک تازه روی وایلد یک شوهر ایده آل. علی رغم آزادی های زیادی که او برای انطباق سبک قوس وایلد و گفتگو با یک فیلم برای مصرف انبوه ، بازیگران خوش طعم و بسیاری از افتتاحیه های سینمایی (تئاترهای لبه دار ، کافه های شیک ، موسیقی جاز ، فضای سبز و سرسبز انگلیس و حتی یک تالار خال کوبی!) توطئه می کنند تا یک کمدی اتاق نشیمن کلاسیک ویکتوریایی را به یک تلنگر لذت بخش تبدیل کنند. افسوس که در مقایسه با نسخه معروف فیلم 1952 آنتونی آسکویت هنوز رنگ پریده است.

خالصان اصرار خواهند داشت که فیلم خشک ، راکد ، عجیب و غریب اما آشوبگرانه آقای Asquith فیلم قطعی بود. چرخش آقای پارکر آنقدر شلوغ است که سرعت جنجالی خود را به خود می گیرد ، بیشتر مطابق با خواسته های مخاطبان مدرن است ، اما شوخ طبعی ، نگرش و ظرافت تسلط ظریف وایلد بر زبان را از دست می دهد. و مهم نیست که چقدر تلاش می کنند خود را خسته کننده و جذاب جلوه دهند ، بازیگران جدید نمی توانند شمع مایکل ردگریو ، جوین گرینوود ، دوروتی توتین ، مایکل دنیسون ، مارگارت رادرفورد و به خصوص آریای تایتانیک Dame Edith Evans را به عنوان دیوانه وار بانوی براکنل غیر عادی. هنوز هم ، بگذارید آن فیلم مهم را در محل استراحت خود ، در حافظه و قفسه های فروشگاه های ویدیویی ، حفظ کنیم و به بازسازی 2002 بپردازیم. لذت های خودش را دارد.

بگو چی؟ با وجود احیای متعدد برادوی و حتی یک نسخه موسیقی به نام Ernest in Love ، به یاد نمی آورید اهمیت Earnest بودن چیست؟ احمقانه مطلق ، همین است. این توطئه خیالی - که حتی در سال 1895 معنای جدیدی به واژه ساختگی داد - مسخره ای درباره دو لیسانس عجیب و غیرمسئول لندنی است که هر دو نام ارنست را برای جلب اشیا objects محبتهای گیج کننده خود می گیرند. جک ورتینگ (کولین فرث) عضو تیم ملی کشور به دنبال دست ژوانتول اما جوشنده Gwendolen (فرانسیس اوکانر) می رود و برای خواستگاری به شهر می آید ، اما از آنجا که او همیشه مورد علاقه مردانگی نام ارنست بوده است ، او خودش را رد می کند یک برادر کوچک ساختگی به همین نام. در همین حال ، جادوگر متکبر ، بیهوده و عجیب و غریب یک فرد خود ، آلگرنون مونکریف (روپرت اورت) ، که در نقش ارنست برادر جک نیز ظاهر می شود ، برای عاشق شدن بند 18 ساله جک ، سیسیلی (ریس ویترسپون ، با درخشان و بی پیرایه) راهی کشور می شود. لهجه انگلیسی که هرگز تزلزل نمی یابد). واضح است که امکان ندارد همزمان در یک مکان باشند. هر دو نمی توانند ارنست باشند ، اگرچه هر دو خانم به اشتباه فکر می کنند که با یک مرد نامزد شده اند. اوج فیلم هنگامی رخ می دهد که گواندولن اراده و Cecily فرشته ای حیله های زنانه خود را جمع می کنند تا مردان خود را به اوج برسانند. در همین حال ، هنگامی که بانوی سلطنتی لیدی براکنل ، مادر گووندولن و عمه آلگرنون ، جک را به عنوان یک نامزد مناسب برای دست دخترش رد می کند ، سس ظریف یک قطعه به پودینگ تبدیل می شود ، زیرا او یک ایستاده بچه بود که در یک کیف دستی در ایستگاه ویکتوریا رها شده بود. وقتی همه به طرز غیر منتظره ای به حیاط خانگی جک فرود می آیند ، هویت های اشتباه آشکار می شود ، رسوایی ها فوران می کند و هرج و مرج ایجاد می شود. رمز و راز تولد جک نیز حل شده است ، اما نه قبل از بانوی براکیل ، جودی دنچ ، دقیق ، تحمل نکرده ، و لعنتی به روشی که متولد شده است ، هنگامی که به بینی خود نگاه می کند و اعلام می کند ، از دست دادن یک پدر و مادر به عنوان یک بدبختی در نظر گرفته شود از دست دادن هر دو مانند بی احتیاطی به نظر می رسد. او خوب است ، و خدا می داند که می تواند بازی کند ، اما شنیدن اینکه خانم ادیث ایوانز می گوید همان خط در فیلم 1952 احساس ناگهانی تأثیر کامل شوخ طبعی و خیانت خیانتکار اسکار وایلد و وزن کلاس ویکتوریا است - آگاهی ، حدود سال 1895.

چرخش های چشمگیری توسط آنا مسی به عنوان مربی ترشی Cecily ، Miss Prism ، ادوارد فاکس ، به عنوان ساقی با درد و رنج طولانی آلگرنون ، کم پرداخت حقوق ، و تام ویلکینسون به عنوان رئیس محلی انجام می شود که با کمال ترس و احترام دنباله روی Miss Prism را دنبال می کند. چه ادای احترام به تنوع و دامنه او. عجیب ، آقای ویلکینسون همچنین به عنوان مارکیس وحشی ، خشن و همجنس گرای کوئینزبری ظاهر شد که مسئول سقوط اسکار وایلد و زندان به دلیل بدحجابی فاحش بود ، در فیلم بیوگرافی عالی وایلد. حالا او اینجاست که یکی از شخصیت های فرعی کوچک وایلد را با یک آمور شخصی خودش بازی می کند.

وایلد ممکن است از کار دوربین جدید و حتی دوئت جاز اجرا شده توسط آقای فرث و آقای اورت (غیر ضروری برای طرح و کاملاً ناهماهنگ) لذت برده باشد ، اما من شک دارم که او بیت اضافه شده را در جایی که دختر خانم Gwendolen ارنست خال کوبی کرده است ، تأیید می کرد بر روی دست انداز او.

هدف اسکار وایلد حقیقت بیش از توهمات بود. به نظر می رسد آب نبات در نسخه اولیور پارکر سبک را بیشتر از صداقت می پسندد. این فیلم مسخره انگیز شکننده ای است ، اما مضمون واقعی مخاطبان بی شماری که طی سالها از آن لذت می برند - اهمیت جدی بودن به جای کلاهبرداری در امور قلب - هنوز هم از طریق سرما می درخشد.

پاچینو در آفتاب نیمه شب چشمک می زند

بی خوابی جای زخم بنفش تیره در چشم انداز پر شور و هیجان انگیز روانشناختی است ، با آل پاچینو در نقش کارآگاهی که در حین تحقیق در مورد قتل وحشیانه یک دختر 17 ساله ، کشف می کند که او بیشتر از قاتل Insomnia به کارگردانی کریستوفر نولان ، که Memento پرمدعا و گیج کننده اش در سال گذشته در 10 لیست بهترین قرار گرفت ، بازسازی معمولی تری از یک فیلم نروژی به همین نام در سال 1997 است. این یک پیشرفت عالی نسبت به Memento است ، اما وقتی صحبت از پلیس برای انجام وظیفه درمورد شیاطین درونی آنها می شود ، هرگز به چیزی مانند کیفیت فیلم فوق العاده برتر شان پن با همان مضمون ، The Pledge نمی رسد. هنوز هم این حرف برای گفتن وجود دارد: این به سختی از گردونه تریلرهای هالیوود که اخیراً شاهد آن بودیم ، عبور می کند.

آقای پاچینو در نقش پلیس معروف قتل از ال.ا. بازی می کند که با همراهی شریک جوان خود (مارتین دونووان) به زباله های یخ زده آلاسکا می رسد تا قتل وحشیانه یک دختر دبیرستانی محلی را حل کند. درگیری عصبی بین دو کارآگاه قابل لمس است: به نظر می رسد اداره امور داخلی LAPD در آستانه از بین بردن آقای پاچینو به دلیل کاشت شواهد در پرونده قبلی است و آقای دونووان در آستانه انعقاد معامله ای برای پاک کردن خود از همه اتهامات آقای پاچینو که توسط گناه ، ترس و کینه رانده می شود ، مجبور می شود راه حل یک جرم را مرور کند ، در حالی که می خواهد بفهمد چگونه شغل خود را نجات دهد. با همه آن استرس عصبی در مکانی که شب نیست ، عجیب نیست که او هفت روز نمی خوابد.

کنایه از سرنوشت هنگام تعقیب و گریز از بین مه کور ، هنگامی که او شلیک می کند و شریک زندگی خود را در حادثه ای تصادف می کند یا نمی کند ، می کشد ، سپس اسلحه خود را پنهان می کند و وانمود می کند که فکر می کند مظنون قتل را هدف قرار داده است. هیچ کس او را به چالش نمی کشد ، به خصوص هیلاری سوانک به عنوان پلیس تازه کار آلاسکا که او را بت می کند. برای یک ساعت خوب ، به نظر می رسد سرنخ های موردی عادی ، شواهد معمول ، س questionال های معمول ، مظنونان معمول و یک فیلم معمول است. در حقیقت ، ساعت اول بی خوابی بسیار کند است و یک درمان مطمئن برای عنوان خود را تضمین می کند.

پس از آن نبض سریع می شود و سرعت با ظاهر رابین ویلیامز بالا می رود ، و به عنوان نویسنده ای عجیب و غریب در رمان های مرموز بازی می کند که آقای پاکینو را با زیرکی دیوانه وار یکی از طرح های داستان داستانی خودش بازی می کند. او قاتل است ، و آقای پاچینو این را می داند. اما او همچنین تنها شاهد مشاهده شلیک آل به شریک زندگی خود است. اکنون این مورد دو قاتل است که یکدیگر را سرزنش می کنند ، از یکدیگر بزرگتر می شوند و برای پاک سازی یکدیگر معامله می کنند - اما آقای پاچینو فردی است که بی خوابی دارد. آفتاب نیمه شب او را بلند نگه می دارد و بخشی از جذابیت دو ساعته تماشای متلاشی شدن اوست. چشمی و خمیری مانند آب میوه ، او هرگز به نظر نمی رسد اینقدر هدر رفته باشد. منظورم این است که او همیشه بیهوده به نظر می رسد ، اما در بی خوابی او به نظر می رسد مانند جسدی است که منتظر مشاهده تابوت باز است. به طور طبیعی ، این به پلیس بانوی باهوش بستگی دارد که حقیقت را در یک تیراندازی سه طرفه و با بیش از سه صفحه گفتگو ، همه را از بین ببرد. جای تعجب نیست که آخرین خط آقای پاچینو قبل از اینکه از هوش برود این است که بگذارید بخوابم. مطمئن نبودم كه منظور او در تختخواب یا دال در سردخانه بوده است ، اما كاملاً شناسایی كردم.

بی خوابی تنش زیادی ایجاد نمی کند. آرام و مبهم است ، همه واکنش های نزدیک و تنبیه آمیز را نسبت به یکدیگر نشان می دهند. برای منافع خود بسیار سنجیده و مهار شده است. این جنایت مانند لولای زنگ زده کسل کننده است و در یافتن هویت قاتل تعلیقی وجود ندارد. کارگردان نولان با اجتناب از خشونت در فیلم نروژی ، با احتیاط تقریباً جدا از جنبه های دافعه قتل خود رفتار می کند.

حداقل داستان مانند Memento به عقب گفته نمی شود. و فضای خنک ناشی از کار دوربین یخی Wally Pfister باعث ایجاد یک روحیه پایدار از مالیخولیای آبی می شود که باعث می شود برخوردهای پلیس ناپایدار با جناح تاریک او دو چندان دلهره آور باشد. هیلاری سوانک بدجنس با لباس پلیس بسیار ناراحت و نامناسب به نظر می رسد همانطور که در لباس های مجلسی فرانسوی 'ماجرای گردنبند' ظاهر شد. آیا آن جایزه اسکار برای پسران گریه نمی کند یا اینکه او فقط به یک نماینده جدید احتیاج دارد؟ مارتین دونووان ، به عنوان شریکی که زود کیسه بدن خارج می شود ، و مورا تیرنی ، به عنوان مدیر دلسوز لژ محل نگهداری پلیس ، هدر می روند. آقای ویلیامز واقعاً بسیار عجیب و غریب - چهره ای ظریف و پرتحرک به عنوان یک ترول بزرگ موی بزرگ است - اما تماشای بازی او در یک روانشناسی شرور بسیار جذاب است ، و یک نقش نمایشی مستقیم و بدون هیچ اثری از شتیک را ایجاد می کند. او مدت ها بود که من فراموش کرده بودم که می تواند بازی کند

بی خوابی نوع آرسنیک من نیست ، اما آنقدر خوش ساخت و معماگونه است که به هر حال آن را دوست داشتم. من حدس می زنم شما می توانید این فیلم را یک فیلم مختلط (و مختلط) مانند فیلم خود بنامید.