متن کامل آدرس اصلی کریستی

این مرحله و این لحظه برای من بسیار بعید است.

یک جمهوریخواه نیوجرسی سخنرانی اصلی در کنوانسیون ملی ما را از ایالتی با 700 هزار دموکرات بیشتر از جمهوری خواهان ارائه می دهد.

یک جمهوریخواه نیوجرسی امشب در مقابل شما ایستاده است.

به حزبم افتخار می کنم ، به کشورم افتخار می کنم و به کشورم افتخار می کنم.

من پسر یک پدر ایرلندی و یک مادر سیسیلی هستم.

پدرم ، که خوشبختم امشب اینجا را می توانم در اینجا داشته باشم ، خوش ذوق ، خروج و دوست داشتنی است.

مامان من ، که من 8 سال پیش از دست دادم ، مجری بود. او مطمئن شد که همه ما می دانیم چه کسی این قوانین را تنظیم می کند.

در اتومبیل زندگی ، پدر فقط یک مسافر بود. مامان راننده بود.

هر دو زندگی سختی داشتند. پدر در فقر بزرگ شد. وی پس از بازگشت از خدمت ارتش ، در 1950 در کارخانه بستنی Breyers کار کرد. با آن شغل و G.I. او قبلاً خود را از طریق دانشگاه راتگرز معرفی کرد تا در خانواده خود اولین کسی باشد که موفق به دریافت مدرک دانشگاهی می شود. اولین عکس خانوادگی ما مربوط به روز فارغ التحصیلی او بود ، مادر در حالی که شش ماه از من حامله بود در کنار او تابیده شد.

مامان هم از هیچ. او توسط یک مادر تنها بزرگ شد که هر روز سه اتوبوس می گرفت تا به محل کار خود برسد. و مادر زمانی را كه قرار بود كودك باشد در واقع تربیت فرزندان - دو خواهر و برادر كوچكترش را سپری می كرد. او به عنوان ناخن سخت بود و به هیچ وجه احمقانه رنج نمی برد. حقیقت این بود که او توانایی پرداخت آن را نداشت. او حقیقت را گفت - صریح ، مستقیم و بدون لاک الکل زیاد.

من پسرش هستم

من وقتی که با دوستان دبیرستانی ام در ساحل جرسی به Darkness on Edge of Town گوش می دادم پسر او بودم.

من پسرش بودم که با مری پات به یک آپارتمان استودیویی نقل مکان کردیم تا ازدواجی را شروع کنم که اکنون 26 سال دارد.

من پسر او بودم که مربی پسرانمان اندرو و پاتریک در زمین های مندهم بودم و با افتخار تماشا می کردم که دخترانمان سارا و بریجت در رژه روز کارگر با تیم های فوتبال خود راهپیمایی می کنند.

و من امروز نیز به عنوان فرماندار ، پسرش هستم و از قوانینی که به من آموخته است پیروی می کنم: از قلب صحبت کنم و برای اصول خود بجنگم. او هرگز فکر نکرد که فقط به خاطر گفتن حقیقت اعتبار اضافی کسب کنید.

بزرگترین درسی که مادر همیشه به من آموخته است ، این بود: او به من گفت در زندگی شما زمانهایی وجود دارد که شما باید بین دوست داشتن و احترام بودن یکی را انتخاب کنید. وی گفت که همیشه مورد احترام قرار گرفتن ، عشق بدون احترام همیشه زودگذر است - اما این احترام می تواند به یک عشق واقعی و پایدار تبدیل شود.

البته حالا او در مورد زنان صحبت می کرد.

اما به مرور یاد گرفتم که به همان اندازه در مورد رهبری نیز صدق می کند. در واقع ، من فکر می کنم این توصیه ها امروز بیش از هر زمان دیگری در مورد آمریکا اعمال می شود.

من اعتقاد دارم که با تمایل به دوست داشته شدن ما فلج شده ایم.

پدران موسس ما این خرد را داشتند که بدانند مقبولیت و محبوبیت اجتماعی زودگذر است و اصول این کشور باید ریشه در نقاط قوت بیش از احساسات و احساسات روزگار داشته باشد.

امروز رهبران ما تصمیم گرفته اند که محبوبیت ، انجام آسان کارها و بله گفتن مهمتر از این است که نه ، اگر نه آنچه که لازم است ، نه مهم است.

در سال های اخیر ، ما به عنوان یک کشور اغلب اغلب همین راه را انتخاب کرده ایم.

برای رهبران ما آسان بوده است که بگوییم نه ما ، و نه اکنون ، در قبول مسائل دشوار. و ما بی صدا کنار آن ایستاده ایم و اجازه می دهیم آنها با این مسئله کنار بیایند.

اما امشب ، به اندازه کافی می گویم.

من می گویم ، با هم ، بیایید یک انتخاب بسیار متفاوت را انجام دهیم. امشب ، ما برای خود صحبت می کنیم و قدم را بالا می بریم.

ما در حال شروع به انجام کارهایی درست و ضروری هستیم تا کشورمان را دوباره بزرگ جلوه دهیم.

ما خواهان این هستیم که رهبران ما متلاشی کردن یکدیگر را متوقف کنند و با هم کار کنند تا در مورد چیزهای بزرگ پیش روی آمریکا اقدام کنند.

امشب ، احترام را به جای عشق انتخاب می کنیم.

ما نمی ترسیم ما کشور خود را پس می گیریم.

ما نوه های بزرگ مردان و زنانی هستیم که به نام نبوغ آمریکایی کمر خود را شکستند. نوه های بزرگترین نسل ؛ پسران و دختران مهاجران ؛ خواهران و برادران قهرمانان روزمره ؛ همسایگان کارآفرینان و آتش نشانان ، معلمان و کشاورزان ، پیشکسوتان و کارگران کارخانه ها و همه افرادی که در این میان نه تنها در روزهای بزرگ یا روزهای خوب ، بلکه در روزهای بد و روزهای سخت نیز حضور می یابند.

هر روز. همه 365 نفر از آنها

ما ایالات متحده آمریکا هستیم.

اکنون ما باید راه زندگی شهروندان خود را پیش ببریم. رهبری را همانطور که مادرم اصرار داشت زندگی می کنم ، نه با پرهیز از حقایق ، به ویژه موارد سخت ، بلکه با رویارویی با آنها و بهتر بودن برای آن.

ما توانایی انجام کار کمتری را نداریم.

می دانم زیرا این چالش در نیوجرسی بود.

هنگامی که من وارد دفتر شدم ، می توانستم همان راهی را که منجر به ثروت ، مشاغل و افرادی که از ایالت خارج می شوند ، ادامه دهم یا می توانم کارهایی را که مردم برای من انتخاب کرده اند انجام دهم - برای انجام کارهای بزرگ.

کسانی بودند که گفتند این کار انجام نمی شود مشکلات بیش از حد بزرگ ، بیش از حد سیاسی ، بسیار شکسته برای حل و فصل بود. اما در مسیری قرار گرفتیم که دیگر توانایی پرداختن به آن را نداریم.

آنها گفتند كه كاهش ماليات در دولتي كه در آن طي 8 سال 115 برابر ماليات افزايش يافته باشد غير ممكن است. اینکه تعادل بودجه همزمان با کسری 11 میلیارد دلار غیرممکن بود. سه سال بعد ، ما سه بودجه متعادل با مالیات کمتر داریم.

ما این کار را کردیم

آنها گفتند دست زدن به ریل سوم سیاست غیرممکن است. برای به عهده گرفتن اتحادیه های بخش دولتی و اصلاح سیستم بازنشستگی و مزایای بهداشتی که به سمت ورشکستگی پیش رفت.

با رهبری دو حزب در طی 30 سال 132 میلیارد دلار مالیات دهندگان پس انداز کردیم و حقوق بازنشستگان را پس انداز کردیم.

ما این کار را کردیم

آنها گفتند که گفتن حقیقت با اتحادیه معلمان غیرممکن است. آنها فقط خیلی قدرتمند بودند. اصلاحات واقعی تصدی معلمان که مستلزم پاسخگویی و پایان دادن به تضمین شغل برای زندگی بدون در نظر گرفتن عملکرد است ، هرگز اتفاق نخواهد افتاد.

برای اولین بار در 100 سال گذشته با حمایت دو حزب ، ما این کار را کردیم.

شاگردان سیاست دیروز خواست مردم را دست کم گرفتند. آنها تصور می کردند مردم ما خودخواه هستند. که وقتی از مشکلات دشوار ، انتخاب های دشوار و راه حل های پیچیده گفته می شود ، آنها به راحتی پشت می کنند و تصمیم می گیرند که این هر فردی برای خودش باشد.

در عوض ، مردم نیوجرسی قدم برداشتند و در این فداکاری شریک بودند.

آنها به سیاستمدارانی که به جای سیاستمداران تقلبی ، هدایت می کردند ، پاداش دادند.

ما نباید تعجب کنیم

ما هرگز کشوری نبوده ایم که از حقیقت گریزان باشیم. تاریخ نشان می دهد که هنگام محاسبه ما بایستیم و این ویژگی است که شخصیت و اهمیت ما را در جهان مشخص کرده است.

من این حقیقت ساده را می دانم و از گفتن آن نمی ترسم: ایده های ما برای آمریکا مناسب است و ایده های آنها باعث شکست آمریکا شده است.

بگذارید امشب با مردم آمریکا روشن باشیم. آنچه ما به عنوان جمهوریخواه باور داریم و آنچه آنها به عنوان دموکرات معتقدند اینجاست.

ما معتقدیم که واقعیت های مالی کشورمان را به خانواده های سخت کوش بگوییم. گفتن آنچه آنها از قبل می دانند - ریاضی هزینه های فدرال جمع نمی شود.

با اضافه شدن 5 تریلیون دلار بدهی طی چهار سال گذشته ، چاره دیگری نداریم جز انتخاب های سخت ، کاهش هزینه های فدرال و کاهش اساسی اندازه دولت.

آنها معتقدند كه مردم آمریكا نمی خواهند حقیقت را در مورد میزان مشكلات مالی ما بشنوند و نیاز به كدگذاری توسط دولت بزرگ دارند.

آنها معتقدند كه مردم آمریكا راضی هستند كه با آنها دروغ بگویند.

ما اعتقاد داریم که به افراد سالخورده حقایق بیش از حد سنگین خود را بگوییم.

ما می دانیم سالمندان نه تنها مایل به زنده ماندن این برنامه ها هستند ، بلکه آنها به همان سختی می خواهند آنها را برای نوه هایشان تأمین کنند.

سالمندان خودخواه نیستند.

آنها معتقدند سالخوردگان همیشه خود را از نوه های خود بالاتر می برند. بنابراین آنها آسیب پذیری های خود را شکار می کنند و آنها را با اطلاعات غلط می ترسند تا هدف بدبینانه پیروزی در انتخابات بعدی را بدست آورند.

نقشه آنها: هنگام رانندگی ما از صخره مالی ، تا زمانی که آنها پشت فرمان قدرت هستند ، لحن شادی را سوت بزنند.

ما اعتقاد داریم که اکثر معلمان در آمریکا می دانند که باید سیستم ما اصلاح شود تا دانش آموزان را در درجه اول قرار دهیم تا آمریکا بتواند رقابت کند.

معلمان آموزش نمی دهند که ثروتمند یا مشهور شوند. آنها تدریس می کنند زیرا بچه ها را دوست دارند.

ما بر این باوریم که باید کارهای خوب را تکریم و به آنها پاداش دهیم در حالی که بهترین کارها را برای آینده کشورمان انجام می دهیم - خواستار پاسخگویی ، استانداردهای بالاتر و بهترین معلم در هر کلاس.

آنها معتقدند كه م educationalسسه آموزشى همیشه خود را بر بچه ها ترجیح خواهد داد. این منافع شخصی عقل سلیم را برهم می زند.

آنها معتقدند اتحادیه ها را علیه معلمان ، مربیان را علیه والدین و لابی گرها را علیه کودکان می کشانند.

آنها به اتحادیه های صنفی معلمان اعتقاد دارند.

ما به معلمان اعتقاد داریم.

ما معتقدیم که اگر حقیقت را به مردم بگوییم آنها بزرگتر از کوچکی واشنگتن دی سی عمل خواهند کرد.

ما اعتقاد داریم که می توان مصالحه دو حزب را جعل کرد و در برابر اصول محافظه کار ایستاد.

این قدرت ایده های ما است ، نه شعارهای ما ، که مردم را به حزب ما جذب می کند.

ما وقتی موفق به کسب موفقیت می شویم درمورد آنچه باید انجام شود ، برنده می شویم. ما در هنگام بازی همراه با بازی ترساندن و تقسیم کردن ، می بازیم.

اشتباه نکنم ، مشکلات بسیار زیاد است تا مردم آمریکا بتوانند از دست بدهند - کمترین بهبود اقتصادی در دهه های گذشته ، از بین رفتن کسری کنترل ، یک سیستم آموزشی که در دنیا نتواند رقابت کند.

مهم نیست که چگونه به اینجا رسیده ایم. تقصیر کافی برای دور زدن وجود دارد.

آنچه اکنون اهمیت دارد این است که ما چه کاری انجام می دهیم.

من می دانم که می توانیم مشکلات خود را برطرف کنیم.

وقتی افرادی در اتاق هستند که بیشتر از نگرانی در مورد پیروزی مجدد در انتخابات به انجام کاری که برای انجام آن انتخاب شده اند اهمیت می دهند ، می توان با هم کار کرد ، به سازش اصولی دست یافت و نتیجه گرفت.

مردم برای هیچ راه دیگری صبر ندارند.

ساده است.

ما به سیاستمداران نیاز داریم که بیشتر به انجام کاری اهمیت دهند و کمتر به چیزی بودن.

باور کنید اگر ما می توانیم این کار را در یک ایالت آبی با یک فرماندار جمهوری خواه محافظه کار انجام دهیم ، واشنگتن بهانه ای ندارد.

رهبری ارائه می دهد.

رهبری حساب می شود.

رهبری مهم است.

ما این رهبر را برای آمریکا داریم.

ما یک نامزد داریم که حقیقت را به ما می گوید و با اعتقاد راسخ رهبری می کند. و حالا او یک رقیب دارد که همین کار را خواهد کرد.

ما میت رامنی فرماندار و پاول رایان نماینده مجلس را داریم و باید آنها را رئیس جمهور و معاون بعدی خود قرار دهیم.

میت رامنی حقایق سختی را که باید بشنویم برای بازگرداندن ما در مسیر رشد و ایجاد مشاغل بخش خصوصی خصوصی با بازپرداخت در آمریکا به ما خواهد گفت.

میت رامنی حقایق سختی را که برای پایان دادن به سیل بدهی که آینده ما را به خطر می اندازد و اقتصاد ما را دفن می کند باید بشنویم.

میت رامنی حقایق سختی را که باید بشنویم برای پایان دادن به معضل بزرگترین سیستم مراقبت های بهداشتی جهان در دست دیوان سالار فدرال و قرار دادن این دیوان سالاران بین یک شهروند آمریکایی و دکترش به ما می گوید.

ما یک دوره رهبری غیابی را بدون هدف و اصول در نیوجرسی به پایان رساندیم.

وقت آن است که به این دوره از رهبری غایب در دفتر بیضی پایان دهیم و رهبران واقعی را به کاخ سفید بفرستیم.

آمریکا به میت رامنی و پل رایان نیاز دارد و ما هم اکنون به آنها نیاز داریم.

در هر گوشه و کنار کشورمان نسبت به آینده ما شک و ترس وجود دارد.

این احساسات واقعی است.

این لحظه واقعی است.

این لحظه ای شبیه به این است که برخی از افراد بدبین فکر می کنند که آیا عظمت آمریکا تمام شده است؟

چگونه کسانی که پیش از ما آمده اند ، روحیه و سرسختی دارند تا آمریکا را در برابر چالش ها به دوره جدیدی از عظمت هدایت کنند.

نه اینکه به اطراف نگاه کنم و نگویم من ، بلکه می گویم بله ، من.

من امشب پاسخی برای افراد بدبین و ناخوشایند ، تقسیم کننده ها و مدافعان وضع موجود دارم.

من به ما ایمان دارم

من می دانم که ما می توانیم زن و مردی باشیم که کشورمان ما را فرا می خواند.

من به آمریکا و تاریخ او اعتقاد دارم.

اکنون فقط یک چیز از دست رفته است. رهبری. به رهبری نیاز دارد که از خواندن یک نظرسنجی به دست نمی آورید.

می بینید ، آقای رئیس جمهور - رهبران واقعی نظرسنجی ها را دنبال نمی کنند. رهبران واقعی نظرسنجی ها را تغییر می دهند.

این همان کاری است که اکنون باید انجام دهیم.

نظرسنجی ها را از طریق قدرت اصول ما تغییر دهید.

نظرسنجی ها را از طریق قدرت اعتقادات ما تغییر دهید.

امشب ، وظیفه ما این است که حقیقت را به مردم آمریکا بگوییم.

مشکلات ما بزرگ است و راه حل ها بدون درد نخواهد بود. همه ما باید در فداکاری شریک باشیم. هر رهبري كه طور متفاوتي به ما بگويد ، به راحتي حقيقت را نمي گويد.

فکر می کنم امشب بزرگترین نسل.

ما به گذشته نگاه می کنیم و از شجاعت آنها تعجب می کنیم - غلبه بر رکود بزرگ ، مبارزه با استبداد نازی ، ایستادگی برای آزادی در سراسر جهان.

اکنون وقت آن است که به تماس تاریخچه پاسخ دهیم.

اشتباه نکنید ، هر نسلی مورد قضاوت قرار خواهد گرفت و ما نیز چنین خواهیم کرد.

فرزندان و نوه های ما درباره ما چه خواهند گفت؟ آیا آنها خواهند گفت که ما سر خود را در شن و ماسه دفن کرده ایم ، ما با موجوداتی که به دست آورده ایم خود را تسکین می دهیم ، مشکلات ما بسیار بزرگ و ما بسیار کوچک هستیم ، زیرا شخص دیگری باید تغییر ایجاد کند زیرا ما نمی توانیم؟

یا اینکه آنها می گویند ما ایستادیم و انتخاب های سخت لازم برای حفظ روش زندگی خود را انجام دادیم؟

من در مورد شما نمی دانم ، اما نمی خواهم فرزندان و نوه های من مجبور شوند در یک کتاب تاریخ بخوانند که زندگی در یک قرن آمریکایی چگونه بود.

من نمی خواهم که تنها میراث آنها یک دولت عظیم باشد که مردم بزرگی را به عنوان تابعیت درجه دو بیش از حد مالیات گرفته ، بیش از حد بپردازد و وام گرفته باشد.

من می خواهم که آنها در قرن دوم آمریکا زندگی کنند.

قرن دوم رشد اقتصادی قوی آمریکایی که در آن کسانی که مایل به کار سخت هستند شغل خوبی برای تأمین هزینه های زندگی خانواده خود و رسیدن به آرزوهای خود خواهند داشت.

قرن دوم آمریکایی که استثنایی واقعی آمریکایی یک خط منشأ سیاسی نیست ، بلکه فقط با مشاهده شیوه کار دولت ما و زندگی روزمره آمریکایی ها برای همه در جهان مشهود است.

قرن دوم آمریکایی که ارتش ما در آن قوی است ، ارزش های ما مطمئن هستند ، اخلاق کاری ما بی نظیر است و قانون اساسی ما الگوی هر کسی در جهان است که برای آزادی تلاش می کند.

بگذارید مسیری را انتخاب کنیم که برای نسلهای بعدی به یادگار بماند. ایستادگی برای آزادی ، قرن آینده را به اندازه قرن آخر آمریکایی بزرگ می کند.

این روش آمریکایی است.

ما هرگز قربانی سرنوشت نشده ایم.

ما همیشه استاد خودمان بوده ایم.

من بخشی از نسلی نخواهم بود که در آن آزمون موفق نمی شوم و شما نیز نمی توانید.

اکنون زمان ایستادن است. دیگر فرصتی برای اتلاف وجود ندارد.

اگر می خواهید برای آینده آمریکا در کنار من بایستید ، من با شما ایستادگی می کنم.

اگر می خواهید برای میت رامنی با من بجنگید ، من با شما می جنگم.

اگر شما مایلید حقیقت را در مورد راه دشوار پیش رو بشنوید و پاداش هایی را که این حقیقت متحمل خواهد شد برای آمریکا باشد ، من اینجا هستم تا این دوره جدید گفتن حقیقت را با شما آغاز کنم.

امشب ، ما راهی را انتخاب می کنیم که همیشه تاریخ ملت ما را مشخص کرده باشد.

امشب ، سرانجام و محکم به فراخوانی پاسخ می دهیم که بسیاری از نسل ها قبل از ما جرات پاسخ دادن داشته اند.

امشب ، ما به عنوان میت رامنی به عنوان رئیس جمهور بعدی ایالات متحده ایستادگی می کنیم.

و با هم ، ما یک بار دیگر برای عظمت آمریکا ایستادگی می کنیم.