آری گراینور در نقش کاسی و اندرو سانتینو در نقش بیل در من اینجا می میرم .زمان نمایش تقریباً ده سال استندآپ کمدی انجام داده ام. من یک موفقیت متوسط و نسبی را تجربه کرده ام. در طی یک لکه نامفهوم از زندگی من ، از جایی در حدود سال 2009 تا جایی در حدود سال 2013 ، من در یک مجتمع آپارتمانی با ده ها کمدین دیگر زندگی می کردم. همه ما جوان بودیم ، حداقل از نظر شغلی. ما می فهمیدیم که چگونه جوک تعریف کنیم در حالی که به طور همزمان نحوه زندگی را می فهمیدیم. این یک نوجوانی بزرگسال بود که حول مراسمی برگزار می شد که در آن می توانستیم در بارها و کلوپ های کمدی به صورت ایستاده اجرا کنیم. ما عاشق شدیم ، درگیر شدیم ، پرتاب شدیم ، مردیم ، چیزهایی خریدیم ، شغل پیدا کردیم ، مشروب خوردیم ، مشروبات الکلی را ترک کردیم ، بازی های رومیزی بازی کردیم ، تلویزیون گرفتیم ، نوشیدیم ، جدا شدیم ، مشروب خوردیم ، درس آموختیم ، نوشیدیم ، رابطه جنسی برقرار کردیم و نوشیدیم . در بعضی از زمان ها ، لویی بیرون آمد. لویی یکپارچه بود. ما در اتاق های نشیمن دور هم جمع می شدیم تا ببینیم که این کمدین که دوره کاملاً شغلی خوبی را تجربه می کند از تکنیک های فیلم موج جدید فرانسه و یک دوربین دیجیتال قرمز برای روایت تاریک و رمزگونه داستان زندگی خود استفاده می کند. حداقل برای اولین بار بود که کسی این کار را انجام می داد ، حداقل در این سطح ، حداقل در مورد آن.
برخی از ما به موفقیت تجاری دست یافتیم ، برخی از ما دست از کار کشیدیم ، برخی از ما مردند ، من دارای تعهداتی هستم ، بنابراین هرگز نتوانسته ام به طور کامل هر یک از آنها را بردارم. بیشتر ما در برهه ای تصمیم گرفتیم که داستان زمان حضورمان در این مجموعه آپارتمانی شایسته یک سریال است. سعی کردم آن را بنویسم. بقیه سعی کردند آن را بنویسند. نزدیکترین چیزی که تاکنون به واقعیت رسیده است زمانی بود که یک شرکت تولید کننده از یک حلزون صدای جنجالی برای آنچه احتمالاً به عنوان یک نمایش تلویزیونی واقعیت ختم می شد فیلمبرداری کرد. سپس در طول نیم دهه آینده به نظر می رسید که هر بازیگر کمدی که این مسئله را بزرگ می داند ادعا می کند که حق تولید نمایش زندگی نامه ای در مورد زندگی درونی نامطبوع خود کمدین جوان را دارد. این یک ایده جذاب بود. هیچ کس نمی دانم این فرصت را رد می کرد. این به نوعی یک پایان طبیعی برای مسیر یک کمدین است. که گفته شد ، خوشحالم که این کار را نکردم. من فکر می کنم ما این مفهوم را بررسی کرده ایم و فکر می کنم جهان اخیراً به گونه ای تغییر کرده است که امر شخصی دیگر به اندازه جهان گسترده جذاب نیست. دلیلی وجود دارد که هنر تمایل دارد در حرکات کار کند. ما فقط گرانج 1990 خود را تجربه کردیم و لوئی نیروانا بود. حالا نوبت به نو متال یا هیپ هاپ یا ناپستر یا چیزهای دیگر رسیده است. نمی دانم ، این یک استعاره کامل نیست. من خیلی کمدین نیستم. با این وجود هیچ راهی برای نوشتن من در این باره از دیدگاه کاملاً عینی وجود ندارد. افکار من اینجاست.
من اینجا می میرم یک سریال Showtime است. زمان نمایش به دلایلی چیزهایی را تولید می کند که به طور مداوم تقریباً مرتبط هستند. این یک اقتباس از جیم کری است که در سال 1970 در لس آنجلس ساخته شده است. در اینجا پیچ و تاب وجود دارد: این یک درام درباره کمدین ها است. داستان از یک گروه اصلی از کمیک های تخیلی است که در یک ایستگاه کاملاً محجبه برای فروشگاه کمدی به نام Goldies کار می کنند و اغلب به تیتان های کمدی واقعی دهه 70 مانند ریچارد پریور ، جورج کارلین ، جوآن ریورز و اندی کافمن اشاره می کند. اینجا چیزهای زیادی در جریان است من قسمت اول را روشن کردم و قصد داشتم آن را به یک دهانه سوختن بدسم. من به عنوان یک کمیک ، از آنچه انجام می دهم دفاع می کنم. تقریباً هرگز تصویر درونی از کمدی استندآپ در فیلم یا تلویزیون به خوبی نشان داده نشده است. به نظر غیرممکن اساسی است. مثل این است که بخواهید پشت سر خود را ببینید. می توانید از آن عکس بگیرید اما نمی توانید آن را ببینید. نمی توانید نمایشی درباره ایستادن بنویسید زیرا تمام وقت و انرژی خود را صرف ساختن طرح می کنید و سپس فرض می کنید با نوشتن جایگاه می توانید در دقایق کمیاب مونولوگ جایی که کمدین روی صحنه است ، بند کفش خود را بچرخانید. بازی در Final Draft و اجرای یک بازیگر در آن. این در حالی است که کمدین ها سال ها تلاش می کنند تا هرچه بیشتر آن دقیقه از مطالب را تنگ کنند. اینجاست که این نمایش ها همیشه اشتباه می روند. من اینجا می میرم نوعی این را اشتباه می گیرد و نوعی آن را درست می کند. من متناقض هستم بعضی اوقات داستان های درست به روشی اشتباه روایت می شوند. این طرح است.
یک کمدین به نام Clay Apuzzo در حالی که خود را برای اجرای برنامه های جانی کارسون آماده می کند ، عرق می زند و تمرکز می کندامشبنشان دادن او روی صحنه می رود و با مواد زندگینامه ای می كشد. ما به سرعت به یک مقدمه سینمایی Scorcese-esque می رسیم که در آن او پیروزی پس از نمایش را با قدم زدن در یک هتل در لباس بزرگ بزرگ 1970 و ورود به اتاق برای تماشای مجموعه خود جشن می گیرد. او سفارش خدمات اتاق و نکات زیادی می دهد. در همین حال ، دوربین هنوز در حالت کامل سینمایی است و به دور یک کلوپ کمدی سر می خورد ، جایی که ما با بازیگران کمیک زندگی می کنیم که در یک کلوپ کمدی Boogie Nights 1970 رویایی کم نور دارند. نور مناسب است. احساس درست است ما می بینیم که این افراد در حالی که دوستشان Clay در آن زمان به اوج استندآپ کمدی می رسد ، سنگ زنی می کنند ، به همدیگر ضربه می زنند و دور یک تلویزیون آنتن قدیمی جمع می شویم. ما به آرامی می فهمیم كه كاسی ، پیوند LA از تگزاس به كلی ارتباط دارد و آن شب در بخش Cellar در این باشگاه مشغول به كار است. من یک کمیک در نیویورک هستم و ممکن است بخشهایی از این اشتباه را داشته باشم اما به نظر می رسد که این ارجاع به سطوح مختلف اتاق The Comedy Store است که عبارتند از Belly Room و Main Stage. تفاوت این نوع مراحل در این است که شما مرتب از میکینگ باز ، به شکم و سپس به مرحله اصلی بالاتر می روید. اگر جزئیات را کنار بگذاریم ، این در مورد بازی صادق است و به هر شکلی در هر مکان و هر خیابان ایستادن وجود دارد. کاسی با هکرها سروکار دارد که این قسمت بارها و بارها اتفاق می افتد. ما در حال ایجاد برخی از مضامین و دستگاه ها هستیم. تا پنج سال گذشته از پریز برق جدا نشده اید ، می دانید که در کمدی جنسیت گرایی وجود دارد. هکینگ شاید وسیله ای بیش از حد استفاده شده باشد ، اما من دریافتم که این نمایش تلاش می کند از پس مبارزه این کمیک ها در برابر ناآگاهی از زمان و خود تجارت برآید. هنوز هم تعجب می کنم که آیا می خواهد به سو A استفاده از دستگاه در سطح آرون سورکین برسد. Clay get بعد از ستش به کاناپه فراخوانده می شود. این از نظر کارسون به معنای تأیید مجموعه شما بود. آن زمان بالاترین افتخار کمدی بود.
ناگهان در رختخواب فلش به کاسی و کلی برمی گردیم. خشت در حال چرخش استعاره ای در مورد صعود به کوه اورست است و اینکه شما چگونه پانزده دقیقه در بالای سر قرار می گیرید قبل از اینکه متوجه شوید که کل موضوع صعود خود بوده است. در اینجا متوقف شدم تا به خودم یادآوری کنم که در حال تماشای یک کمدی هستم. رمانتیک شدن تاریکی شخصی یک کمدین نوعی ترفند است. ناگهان از تهیه کنندگی این نمایش توسط جیم کری متعجب نیستم. چیزی که شما در آن یک نمایش در مورد کمدی می سازید اما آن را به عنوان یک درام می نویسید ، با سرعت نگران کننده ای به هک نزدیک می شود. من فکر می کنم ما ممکن است به عنوان مخاطب به خوبی از آن آگاه باشیم. ما آن را دریافت کردیم اشک یک دلقک ، من پالیاچی هستم و ... مکث کردم تا فیلمنامه را مسخره کنم ، کلمات Comedy Vinyl را در دفترچه ام بنویسم ، تا تصور کنم من و دوستان گنگم اینگونه صحبت می کنیم. سپس به یاد آوردم که قبلاً این استعاره دقیق را به همین روش دقیق ساخته ام. جهنم ، من فکر می کنم همان مویی که این پسر داشت اتفاق افتاد. شاید من اشتباه میکنم.
به برخی از کمیک های جوان که در یک کلوپ استریپ در بوستون اجرا می شوند ، برید. رون ، با بازی کلارک دوک ، در بالکن مشغول کار دستی است در حالی که ادی در صحنه است و پس زمینه یهودی خود را می نوازد و حدس می زنید با یک هکلر کار می کند. ادی در حالی که وحشت در مورد آسم داشت ، به سختی از حمله هكلر خود طفره رفت. رون یک بطری را از پشت سر آن پسر می شکند. سپس در یک غذاخوری به لس آنجلس ، کمیک های کلوپ با یکدیگر به شکلی که من مطمئن نیستم می توان از لحظات واقعی کربن از روی کربن کپی کرد ، با یکدیگر سر و صدا می کنند. در هر دو صحنه هکلر تاکنون و سپس در این صحنه غذاخوری ، رفت و برگشت مانند گفتگوی سورکین خوانده می شود - بسیار شوخ و سریع برای باور کردن. دریافتم که ما در حال قصه گفتن هستیم ، اما مطمئن نیستم که این محتوای قابل تکرار است. این مشکل نوشتن داستان در مورد کمدین ها است. داستان های زندگی آنها براساس جوک از فصل به فصل دیگر منتقل می شود و شما نمی توانید به اندازه کافی جوک درست کنید تا بتوانید این داستان ها را تکرار کنید. به همین دلیل است که این پاتوق های غذاخوری اواخر شب در زندگی واقعی بسیار سرگرم کننده هستند. شما جوک هایی را می شنوید که در واقع به قدری خنده دار هستند که لحظات مقدس دوستی بین هنرمندان عجیب و غریب هستند و در یک شب در خارج از آن شام هرگز تکرار نخواهند شد. تلاش برای نوشتن فریاد شوخ طبعی همیشه بسیار شفاف برای من پیش می آید. شما تصور می کنید که نویسنده خودش را به جای شخصی که تمام سوختگی های خوب را تحمل می کند قرار دهد. این گفتگوی است که توسط شخصی که در رانندگی به خانه می رود نوشته شده است وقتی که آنها متوجه شده اند که باید در بحثی که یک ساعت پیش داشته اند گفتند. این یک خیال است.
کلی از هتل خارج می شود و پا به خیابان می گذارد و در آنجا با یک اتوبوس برخورد می کند و می میرد. این جایی است که من شروع به واقعا دوست داشتن نمایش کردم. چیزی که ذاتاً کمدی است در برخورد با اتوبوس وجود دارد. ضربه توسط یک اتوبوس چنین عبارتی استثنایی در کمدی است. مخصوصاً در این دنیایی که همه دائماً مشغول هکرها هستند. سلام ، چرا قدم به ترافیک نمی گذاری و اتوبوس به تو ضربه نمی خورد. خنده دار است که یک کمدین از این طریق می میرد. شاید این نمایش از آنچه فکر می کنم هوشمندانه تر باشد. کمیک ها در کلوپ Goldies گرد هم می آیند تا در مورد مرگ نابهنگام Clay ایرلندی بیدار شوند. من اینجا صادقانه می گویم من عاشق بازی آل مادریگال در نقش ادگار مارتینز ، کمیک مکزیکی هستم که اتفاقاً هنوز روی اسیدی است که قبل از مرگ کلی از او گرفته بود. من آل را ملاقات کرده ام و اسید هم گرفته ام و بیش از حد با این شخصیت رابطه دارم. یک B-plot شروع به حل شدن در مورد یک میکروسافت باز یک ساله به نام آدام می کند که می خواهد در این باشگاه عبور کند. او با مدیر خود و با گلدی در مورد میزان آمادگی خود برای اجرای روی صحنه اصلی بحث می کند. من نمی دانم که این داخل بیس بال است یا مردم می توانند با این موضوع ارتباط برقرار کنند. او برای ادامه صعود به کوه ضرب المثل به پول احتیاج دارد و در مقابل یک کشیش در حال مرگ یک کار پردرآمد انجام می دهد. یک لحظه کمدی خشک استخوان وجود دارد که او می خواهد هنگام انجام این کار چلیپا را کنار بگذارند.
سفر جاده ای ران و ادی به L.A. برای ماندن در کنار كلی ، كه قبلاً ملاقات كرده بودند ، صورت گرفت تا والدین كاسی و كلی تازه عزادار شده و مقدمات تشییع را درگیر كنند. آنها سرانجام با آرنی زندگی می کنند و درسهایی کاملاً واقعی درمورد زندگی راجع به اینکه مانند یک شلیک بزرگ رفتار می کنند و برای زنده ماندن در یک کمد با یک جعبه بستر زندگی می کنند ، می آموزند. Sully ، یک کمیک کاملاً متعلق به دهه 1970 با تقلب در همسر باردار خود و شوخی با حلقه او سروکار دارد. گفتگوی بین او و معشوقه ها و همچنین در عمل او خنده دار است اما از غیرممکن های فوق الذکر رنج می برد. هرچند که به یاد بیاورید که این کمیک های دشواری هستند ، به نوعی کارایی دارد. همچنین ، بسیاری از این افراد استندآپ های واقعی هستند و ریزه کاری هایی را برای آوردن به این شخصیت ها دارند. بعلاوه ، ما با کمدی دهه 70 سر و کار داریم ، بنابراین اگر کمی هوکی به نظر برسد ، احتمالاً کمی هاکی بوده است. همه این عوامل به مهار شک و تردید من کمک می کند.
Cass یک کارت پستال کشف می کند که نشان می دهد Clay خودکشی کرده است ، که یک موضوع اصلی و داستان را ایجاد می کند. او سپس در صحنه هایی با او سبک دکستر را ظاهر می کند و مستقیماً به دوربین درمورد رابطه آنها با راز انگیزه های خودش نظر می دهد. جهنم ، با آنچه در House of Cards و The Handmaid's Tale می گذرد ، حدس می زنم دستگاه هایی از این دست هر کسی باشد. او این اطلاعات را به گلدی می رساند و گلدی حکمت حکیمانه ای در مورد چگونگی کاتولیک بودن والدین کلی ارائه می دهد و به آنها می گوید که او خودکشی کرده است فقط آنها را آزار می دهد. شخصیت گلدی به عنوان این نوع مادرانه سخت که از کمیک های او مراقبت می کند ، مورد توجه قرار می گیرد. من این حقیقت را در زندگی پیدا کردم که او در ذات خود خوب یا بد ، فقط یک بازمانده با شغل نشان داده نشده است. او با زنده ماندن در هولوکاست در مورد تاریخچه خانوادگی خود یک مونولوگ مشت زننده روده ارائه می دهد و من مجبور می شوم به یاد بیاورم که آیا رزمندگان کمدی این همه شکنجه شده اند یا اینکه دراماتورژی چیزی را تماشا می کنم که در واقع آنقدر چشمگیر نیست . سپس اعضای صنعت را به یاد می آورم که می دانم واقعاً لاشخورهای درخشان هستند. کاس به هر حال کارت پستال را به پدر کلی نشان می دهد و او را ناراحت می کند. او از یک دوره گذشته است و به بسیاری از احساسات پیچیده در مورد کت و شلوار اوقات فراغت خود را پوشیده پسر سرد مرده است. من به نوعی این را حفاری می کنم. بعداً ، در Goldies ، کمیک ها با حضور Apuzzos یک میکروفون و بیدار خصوصی باز برگزار می کنند. رون ، ادی و آدام حرکاتی برای ورود به خانه انجام می دهند. ما تعجب می کنیم که آیا آنها انگیزه صرف دارند یا برای رزرو نقاط روی بدن بی جان یک قهرمان کمدی مانور می دهند. اینها س questionsالات اصیل در این جهان است. من آن را می دانم من تعجب می کنم که آیا بقیه مخاطبان آن را می دانند؟ ادی روی صحنه می رود و حکایتی همزمان غم انگیز و بسیار شیرین و خنده دار در مورد کلی ارائه می کند. او توضیح می دهد که بعد از اینکه کلی به او تمایل غم انگیز و پیچیده ای برای آسیب پذیر بودن در مقابل غریبه ها در کلوپ های شبانه اعتماد کرد ، وارد کمدی شد زیرا او نمی تواند در مقابل شخص دیگری آسیب پذیر باشد. پدر کلی نمی تواند کاری را که این گربه های هپس انجام می دهند با حافظه پسرش انجام دهد. او همه آنها را بچه می خواند و سرحال می رود. او به وضوح نمی فهمد که چرا آنها این شکل هنری را خیلی جدی می گیرند. یا این که یا او همچنین فکر می کند که ما در تلویزیون های معتبر به اندازه کافی قهرمان نژاد مرد سفید پوست داریم.
در فیلم Punchline ، یک تجرد ناگوار وجود داشت که در آن کمیک ها به عنوان بازنشسته در یک رختکن به سبک Top Gun پس از تنظیمات مربوطه ، به تصویر کشیده می شدند. خنده دار است و در جامعه کمدی به طور گسترده ای شناخته شده است. همین که این قسمت به اوج خود رسید ، منتظر ظاهر شدن لحظه رختکن شدم. کاسی با گلدی درمورد شایعه ای که به درستی شنیده مبنی بر این که بوکسور کارسون می خواهد با توجه به اتفاقی که با کلی رخ داده ، خیال خود را از بابت استعداد جوان تر راحت کند ، روبرو می شود. کاسی اعلام کرد که از اینکهامشبشو قرار است کمیک های جوان را از بین ببرد. فکر می کنم این لحظه رختکن است. کمدین ها از کلماتی مانند اخراج استفاده نمی کنند زیرا کمدین ها به صورت آزاد کار می کنند. نویسندگان تلویزیون گاهی اوقات از کلماتی مانند اخراج استفاده می کنند زیرا آنها در مشاغلی کار می کنند که برای شروع امنیت شغلی کافی باشد تا جایی که می توانید از کار بیکار شوید. رختکن ها کنار ، عملکرد ملیسا لئو به عنوان گلدی مطابق با وضعیت افسانه ای مواد منبع آشکار خود - میتزی شور. او هالیوود قدیمی و برنجی است. او یک مربی و یک دروازه بان است. شما نمی توانید کاملا او را بفهمید او درمورد اجرا در اتاق اصلی با کاس دعوا می کند و سرانجام رضایت می دهد تا یکی از فرصت های جستجو شده را برای او فراهم کند که وقتی تازه وارد می شوید مانند کاس بیش از سر شما هستند. Dead Clay ظاهر می شود و به او می گوید که روی صحنه برود و رگ را باز کند. من دوباره تعجب می کنم که آیا در حال تماشای نمایش کمدی هستم.
Cass در صحنه اصلی اجرا می کند و شروع به بمب گذاری می کند. او کمی تا می خورد زیرا نور و تمرکز بازی در یک مخاطب واقعی باعث می شود که عمل زندگینامه ای او ناگهان کاملاً هک و سبز باشد. من بارها این اتفاق را دیده ام معمولاً وقتی این اتفاق می افتد ، من در پشت اتاق هستم و در مورد کمیک های دیگر ابروهایم را بالا می کشم. سپس ، در یک لحظه چشمگیر ، او از عمل خود جدا می شود ، کلمات خود را از دست می دهد ، و تقریباً از صحنه بیرون کشیده می شود قبل از باز کردن این رگ و فرو رفتن در برخی از افکار آسیب پذیر و خنده دار واقعی که از رابطه خود با دوست پسر مرده باقی مانده است. او برای کار در خارج از جهنمی که زندگی اش را بلعیده است از کمدی برای کار استفاده می کند. او در کاتارسیس خود به طور همزمان به گلدی اثبات می کند که توانایی تبدیل شدن به نویسنده با دیدگاه را دارد و حقیقت زنگ جاویدان را نشان می دهد که یک کمیک فقط وقتی واقعا خنده دار است که آنها آسیب پذیر باشند و مایل به باز کردن رطوبت خود باشند و به شما نشان دهند روده در تمام شکوه کج و خم عجیب و غریب خود. این یک اوج کامل برای داستانی در مورد روند هنری درون دلقک هاست. ما آن را دریافت می کنیم! حوصله ام سر صفحه لپ تاپم را کم کردم. مسئله این است که ، من کاملا آن را دریافت کردم.
