با نمایش نور کریسمس Man Behind the Empire State Building ملاقات کنید

بخشی از نمایش نور سال گذشته ، طراحی شده توسط مارک بریکمن (با تقدیر از امپراطوری دولت املاک و مستغلات)

نمادین ترین ساختمان نیویورک هر سال فقط چند بار زنده می شود. چراغهای رنگی ساکن ساختمان امپایر استیت فقط در روزهای تعطیل یا برای رویدادهای خاص شروع به حرکت می کنند و بیشتر به یک نصب هنری تبدیل می شوند تا اینکه فقط یک قطعه از معماری را روشن کنند.

انیمیشن ساختمان فقط دو سال پیش آغاز شد ، زمانی که با چراغ های LED جدید مجهز شد. در آن زمان ، رئیس هیئت مدیره امپایر استیت ریالی ، مدیر عامل و رئیس جمهور آنتونی مالکین تصمیم گرفتند که او می خواهد کار دیگری با ساختمان انجام دهد.

چراغ های موجود در ساختمان یک ماشین است و آقای مالکین به یک راننده احتیاج داشت - یا حداقل این استعاره مارک بریکمن ، طراح نورپردازی ساختمان امپایر استیت است که برای توصیف آن استفاده می کند. او با چندین دهه تخصص در زمینه نورپردازی راک اند رول ، برای ایجاد نشاط و شادابی جدید در ساختمان در حال حاضر روشن انتخاب شد.

دومین سالانه او نمایش نور تعطیلات این آخر هفته آغاز شد - نتیجه گیری در شب کریسمس ساعت 7 بعد از ظهر - و هر شب آقای بریکمن خط افق را روشن می کند. مشاهده کننده قبل از نمایش با طراح تحسین شده روشنایی تلفنی صحبت کرد تا درباره مرد پشت چراغ بیشتر بدانید.

پس چگونه به عنوان طراح نورپردازی ساختمان Empire State به کار خود پایان دادید؟

روشی که معمولاً بیشتر مشاغلم را می گیرم: این واقعاً چیزی است که انتظار آن را ندارم. من از رون دلسنر ، که یک مروج بسیار معروف راک اند رول در نیویورک است ، با من تماس گرفتند و او گفت که با تونی مالکین صحبت کرده و نام من را جلو آورده است - تونی به دنبال چیزی بود که کمی متفاوت باشد ، او این کار را نکرد طراح معماری معماری معمولی را می خواهیم. او چیزی با کمی خطر بیشتر می خواست ، یک لبه. من به لیست افرادی که نمی دانم چند نفر هستم پیوستم و آنها پرسیدند که اگر شغل پیدا کنم چه کاری انجام می دهم؟ من پیشنهاد دادم که به جای اینکه فقط چراغ ها خاموش و روشن شوند ، برای کنترل چراغ ها از ویدیو استفاده کنیم - به عبارت دیگر نقشه برداری از پیکسل. بنابراین می توانم یک سیستم کنترلی بیاورم که ویدیو [اجازه می دهد] چراغ ها متحرک شوند. این کار بیشتر از اینکه روشن ، خاموش ، قرمز ، سبز ، آبی باشد ، به یک نصب هنری تبدیل خواهد شد. در کمال تعجب هیچ کس دیگری ، از آنچه شنیدم ، اینگونه به آن نزدیک نشد. مارک بریکمن (از طریق اعتماد امپراتوری املاک و مستغلات)

هنگام طراحی نمایش نور ، چه نوع مواردی را در نظر می گیرید؟

وقتی من بچه بودم در فیلی ، پدر و مادرم مرا برای دیدن نمایش در برادوی به نیویورک می آوردند. من همیشه به یاد می آورم که با جاده سه بعدی جرسی رانندگی می کردم و آن را از دور می دیدم. یادم می آید که با پدر و مادرم به رصدخانه رفته بودیم. من فکر می کنم این نمادین ترین ساختمان در جهان است ، فقط به این دلیل که مدتها در آگاهی همه بوده است و فکر می کنم برای همه معنی واقعی دارد. بسیاری از اندیشه ها به تاریخ وارد شدند و می توانند به آن ادای احترام کنند تا شما میراث خود را ارزان نکنید. برای زنده کردن آن در 21^خیابانقرن.

از آنجا که قوانین و مقررات خاصی در مورد اینکه چه کاری می توان انجام داد و چگونه نور را در یک ساختمان تاریخی درک می کنند وجود دارد ، چالش های واقعی وجود داشت. بیشتر از همه داشتن آن بود تا همچنان به میراث خود احترام بگذارد ، که یکی از اصول اساسی طراحی برای من بود. از آنجا که این ساختمانی است که هر روز در آنجا است ، یکی از آن نمایش هایی نیست که از شهری به شهر دیگر برود. آنجاست ، جایی نمی رود. بنابراین بسیار ماندگار است.

چگونه آنها را برنامه ریزی می کنید؟

همه آن بر پایه موسیقی است. ما به موسیقی گوش می دهیم و سپس شروع به کشف پالت های رنگی بر اساس صدای موسیقی و ریتم ، نشانه های آواز می کنیم. ابتدا رنگها و الگوها و موارد مهم و لهجه ها را می فهمیم. بنابراین ما از موسیقی به عنوان راهنما استفاده می کنیم. سپس همه این کانال ها را داریم و به کانال ها دسترسی پیدا می کنیم و به همه چراغ ها می گوییم چه کاری انجام دهند و در جلوه های ویدئویی بمانند. ما فقط شروع به ساخت لایه ها می کنیم. این شبیه لایه های فتوشاپ است که در آن شما شروع به ساخت لایه ها و لایه هایی می کنید که همه نشانه هستند. شما بخشی از نشانه ها را دارید و آن را ضبط می کنید و وارد قسمت بعدی می شوید و سپس همه آنها را به هم پیوند می دهید. مثل ویرایش ویدئو ، واقعاً.

در حالی که نمایش ادامه دارد کجا هستید؟

گاهی اوقات من در سایت هستم. در بسیاری از اوقات ، من چند نفر را می شناسم که پشت بام دارند یا من در هتلی بسیار نزدیک به ساختمان اقامت می کنم ، حدود شش بلوک از آن که دید کاملی به من می دهد. اما گاهی اوقات من در ساختمان می نشینم. انجام این کار بسیار دشوارتر است زیرا مطمئن نیستید که چه خبر است. هیچ دوربین یا مانیتور برای تماشای آنچه اتفاق می افتد وجود ندارد. آقایی وجود دارد که من با او کار می کنم ، دیتریش یوئینگلینگ ، و او در واقع همه دکمه ها را فشار می دهد. او از نظر فنی شخصی است که در لحظه باعث این اتفاق می شود. ما این کار را با هم انجام می دهیم.

بنابراین شما نمی توانید یک تمرین را از قبل انجام دهید؟

این احتمالاً دیوانه کننده ترین قسمت شب اول بود که ما آن را انجام دادیم ، وقتی آنها به من گفتند شما اجازه تمرین ندارید. در طول این سالها هرگز برای من اتفاق نیفتاده است. اما آنها نه گفتند زیرا تمام ایستگاه های خبری دوربین های خود را به سمت ساختمان نشان می دهند. سرانجام ، آنها شب قبل از شکرگذاری تسلیم شدند [و] به من یک دقیقه فرصت دادند تا در قسمت غربی ساختمان بنشینم تا چیزهایی را ببینم. من مجاز به انجام شش تست 10 ثانیه ای بودم و بس. اما سرگرم کننده بود ، زیرا در حالی که روی پشت بام بودیم ، ناگهان همه این طبل ها و شاخ ها و گروه ها را می شنوم و متوجه می شویم که در زیر ما شروع به برگزاری رژه روز شکرگذاری Macy’s کرده اند. کاری که ما انجام می دادیم ، به هر حال اینقدر راز نبود.

در وهله اول چگونه شروع به کار در این زمینه کردید؟

هنگامی که من در نوجوانی در فیلادلفیا بودم ، آخر هفته سوابق 45 دور در دقیقه می فروختم تا پول بدست آورم تا بتوانم دختران را برای خرما ببرم. من قبلاً این کار را در برادری ها و جنجال ها با دوست خود انجام می دادم ، او یک DJ بود و DJ را انجام می داد و من یک نمایش سبک می ساختم. این فقط روشی برای بدست آوردن پول و ملاقات با دختران و سرگرمی در آخر هفته هایی بود که شما 15 یا 16 ساله هستید به جای اینکه در مرکز خرید بیرون بروید. وقتی 19 ساله بودم ، قبل از آنکه بروس اسپرینگستین باشد ، با بروس اسپرینگستین آشنا شدم. کار با بروس را در باشگاه های جرسی ، فیلادلفیا ، دلاور ، نیویورک آغاز کردم. و پس از آن واضح است که ما بقیه آن داستان را می دانیم. به دلیل بروس - او در حال بلند شدن بود و من هم آنجا بودم - روشنایی من در حال شناسایی بود. من شروع به ملاقات با مجموعه ای از اعمال دیگر کردم. من با پینک فلوید آشنا شدم ، آنها شب قبل از اینکه آنها دیوار را باز کنند با من تماس گرفتند. و فقط از آنجا ادامه داشت. من واقعاً هرگز نتوانستم نفس بکشم تا با شما صادق باشم. فقط نوعی گلوله برفی بود.

این مکالمه ویرایش و متراکم شد.