مردم فکر می کنند ارنست همینگوی از زنان متنفر است - او کاملاً این کار را نکرد

در تمام طول دانشگاه شنیدم که همینگوی از زنان متنفر است. اکثر اساتید شخصیت های زن او را به عنوان خیالات مردانه ، بی اساس ، وابسته به مردان و غیره رد می کردند. اما من از خواندن همینگوی تجربه متفاوتی داشتم. نویسنده ای که با او روبرو شدم با همه مردم ، از جمله زنان ، همدردی عمیقی داشت.

اگرچه من خودم راجع به ماچو احترام می گذارم ، اما او در سن میانسالی از او استقبال می کند - کوسه های مسلسل ، از بطری می چرخند ، در کنار مارلین یا شیر فتح شده لبخند می زنند - همینگوی جوان ، در اوایل بیست سالگی ، نشاط کودکانه و سرشار از عشق به هنر که بسیار جذاب بود.

شنونده و تماشاچی باهوش ، دانشجوی مردم و كتاب ها و موزه های پاریس ، همینگوی می خواست مانند نقاشی سزان بنویسد. و او تحمل بیشتری از آنچه معمولاً شناخته شده است بود. علی رغم تربیت محافظه کارانه اش ، او برای لزبین گرایی باز بود - یکی از شاگردان گرترود اشتاین و یکی از دوستان سیلویا بیچ. او لاف و دروغ گفت ، مطمئنا. اما لاف زدن بی ضرر بود. وی به جای توضیح در مورد واقعی بودن زخم پایش - که به عنوان راننده آمبولانس صلیب سرخ در WW1 ایتالیا دریافت شده است - از هدایت نیروهای اردیکی با اصابت ترک در کوه خبر داد. بازی همینگوی در نیمه شب در پاریس ، کوری استول تمایل نویسنده جوان به اغراق را با شوخ طبعی به تصویر می کشد.

اما مهم نیست که شخصیتی که همینگوی در هر زمان خاصی از آن استقبال می کند ، هنگامی که پای ماشین تحریر خود نشست ، کلاه از آن جدا شد. او هدیه ای برای جذب مردم و تجربه در صفحه داشت ، به طوری که خواننده نیز آن را احساس می کرد - تکنیکی که او آن را به نام روش خود خواند.

در اولین رمان خود ، خورشید نیز طلوع می کند ، همینگوی یکی از بزرگترین قهرمانان خود ، بانو برت اشلی را زنده می کند. مانند اکثر مردم ، برت با توجه به شرایط ، قوی و ضعیف ، وابسته و مستقل است. اگرچه او عاشق جیک است ، اما او دچار زخم جنگی شده و او را از داشتن رابطه جنسی ناتوان می کند. بنابراین او گم می شود. او یک شب یا آخر هفته با مردان بیرون می رود و به دنبال رابطه جنسی ، راحتی یا کمی پول است - ابتدا با کوهن ، سپس با رومرو. در حالی که وی می خواست مایک کمپبل را ورشکسته کند ، دانستن اینکه خانواده اش درآمد او را تأمین می کنند.

بدون شک ، برت به مردان بستگی دارد. اما به نظر می رسد سرزنش یک شخصیت به دلیل عدم موفقیت در اندازه گیری برخی از افسانه های گروه انگلیسی در مورد قدرت و استقلال پایان ناپذیر ، یک بازی جنجال برانگیز است. هر زمان که می شنوم پروفسور دیگری خواستار شخصیت های زن مستقل و قوی است ، کمی وحشت می کنم. من می خواهم ساختمان را ترک کنم. این همان احساسی است که من وقتی برخی از اساتید پرانرژی مسیحی درباره کتابهای عالی بحث می کنند ، احساس می کنم. آنها ممکن است در مورد برت چه بگویند؟ آیا می توان او را به عنوان یک مسیحی توصیف کرد ، بعد از آن همه جوش و خروش ، و سقط جنین احتمالی؟

ادبیات در مورد چگونگی واقعی مردم است ، و نه بر اساس برخی از دیدگاه های محدود. نظرات علمای سیاسی و مذهبی هیجان انگیز در کنار خوانندگان جهان بسیار کم اهمیت است و کتاب های همینگوی همچنان پرفروش ترین های بین المللی هستند. در همین حال ، هزاران کتاب که هر ساله از بخشهای انگلیسی خارج می شوند ، فروش ناپذیری باقی می مانند - میراث هرکدام به یک لینک پیوندی بدون کلیک در یک رزومه است.

در واقع ، برت خلقی زنده و کاملاً تحقق یافته است. او خیالی و مبهم است ، وقتی لبخند می زند ، کلاه خود را به سر می گذارد و گوشه چشمانش را چروک می زند ، غالباً قصد خود را پنهان می کند یا سعی می کند. برت كلاه نمدی را از روی یك چشم پایین كشید و از زیر آن لبخند زد.

او همچنین خنده دار است. وقتی دوستش کنت به او گفت ، شما بیشترین کلاس را از هر کسی که دیده ام کسب کرده اید ، او پاسخ می دهد ، خوشحالم از شما ... مامان خوشحال می شود. آیا نمی توانید آن را بنویسید ، و من آن را در نامه ای برای او می فرستم.

برت مردان را خیره می کند و به نوبه خود از هر یک امتناع می ورزد. نه با فضیلت و نه بسیار خوب ، او با توجه به عدم توانایی در اسکان ، مطلوب تر است.

جذابیت او برای جیک حیرت انگیز است. لعنتی خوش تیپ بود. او یک ژاکت پیراهن کشدار و دامن توئید به تن داشت و موهایش را مثل پسرها عقب می زد. او همه اینها را شروع کرد. او با منحنی هایی مانند بدنه قایق بادبانی مسابقه ای ساخته شده است و با آن پیراهن پشمی هیچ کدام را از دست نداده اید.

این رمان از دید یک مرد عاشق یک زن زیبا نوشته شده است ، خوب ، مردانه است. اما هیچ چیز زن ستیزانه ای در مورد این کتاب وجود ندارد - مگر اینکه جذابیت جنسی هنجاری جنسیتی به خودی خود زن ستیزانه تلقی شود ، همانطور که احتمالاً در اکثر دانشگاه ها وجود دارد. با این حال ، این احتمال عجیب و غریب بیش از هر سطحی است که همینگوی نوشت.

پس از موفقیت این رمان ، همینگوی به انتشار ادامه داد خداحافظی با اسلحه . او عاشقانه فردریک هنری و کاترین بارکلی در جبهه ایتالیا در جریان جنگ جهانی اول را دنبال می کند. او یک راننده آمبولانس است و او یک V.A.D. پرستار

در قرار ملاقات دوم آنها ، فردریک ، هنوز عاشق نشده است ، او را به عنوان یک انحراف جنسی دنبال می کند ، و وقتی خیلی زود متصل می شود ، او را کمی دیوانه می یابد.

من او را نزدیک خودم نگه داشتم و قلب او را احساس کردم و لبهایش را باز کرد و سرش را به عقب دست من برگرداند و سپس روی شانه ام گریه می کرد.

او گفت: 'اوه عزیزم.' ‘شما با من خوب خواهید بود ، مگر نه؟ '

چه جهنمی ، فکر کردم. موهایش را نوازش کردم و شانه اش را زدم. او گریه میکرد.

‘تو خواهی بود ، مگر نه؟’ او نگاهی به من انداخت. 'زیرا ما زندگی عجیبی خواهیم داشت.'

سپس در جلسه سوم آنها: 'بگویید ، من شب به کاترین برگشته ام.'

'من شب به کاترین برگشته ام.'

'آه ، عزیزم ، تو برگشته ای ، مگر نه؟'

من شنیده ام که زبان عاشقانه کاترین در کلاس مورد تمسخر قرار می گیرد و از آن خارج می شود - ناعادلانه است. آسان است که خطوط را جدا کنید و با بندگی نفسگیرانه زنانه تلاوت کنید. گريه و نااميدي او هيچ ارتباطي با ضعف زنانه و خيالات مردانه ندارد. کاترین نامزد خود را در جنگ از دست داده و تمایل دارد جوانان پرستار را معلول و در حال مرگ کند ، و این را تنها در یک کشور خارجی تحمل کرد - تجربه ای که بیشتر مردم را متزلزل کرده و به دنبال نزدیکی است.

بعداً ، وقتی فردریک از جبهه مجروح و عاشق بازگشت ، از همان زبان کاترین استفاده می کند. ‘شما باید بمانید. آنها نمی توانند شما را بدرقه کنند. من عاشق تو دیوانه ام. '

آنها مانند افراد عاشق صحبت می کنند ، به هیچ وجه یک عادت زنانه نیستند. و کاترین برای اولین بار شکاف ذهنی خود را با اصطلاحات واضح نشان می دهد.

کاترین می گوید ، 'و تو همیشه من را دوست خواهی داشت ، نه؟'

'آره.'

'و باران هیچ تفاوتی نخواهد کرد؟'

'نه'

'خوبه. چون از باران می ترسم. '

چرا شما از آن ترسیده اید؟

'من نمی دانم.'

'به من بگو.'

'خیلی خوب. من از باران می ترسم ، زیرا گاهی اوقات من را در آن مرده می بینم. '

اگر کاترین کمی دیوانه باشد ، آشفتگی های او از یک تجربه وحشتناک تر از جنگ ناشی از فردریک جوان تر و کم تجربه است. بنابراین عمق روانی و غنای درونی او از فردریک هنری پیشی می گیرد. که در خداحافظی با اسلحه ، این کاترین است که قهرمان جذاب همینگوی است ، کسی که زخم درونی بزرگی را با لطف حمل می کند.

همینگوی یکی از دلهره آورترین گذرگاه های خود برای کاترین بارکلی را طراحی کرد: اگر مردم این همه شهامت به این دنیا می آورند ، دنیا مجبور است آنها را بکشد تا آنها را بشکند ، پس مطمئنا آنها آنها را می کشد. دنیا همه را می شکند و پس از آن بسیاری در مکان های شکسته قوی می شوند. اما کسانی که آن را نمی شکنند ، می کشند. این بسیار خوب و بسیار ملایم و بسیار شجاعانه را بی طرف می کشد. اگر شما هیچ یک از این افراد نیستید ، می توانید مطمئن باشید که شما را نیز خواهد کشت اما عجله خاصی وجود نخواهد داشت.

بسیاری دیگر از زنان همینگوی اشکال فراموش نشدنی را برش می دهند: ماریتا ، باغ عدن ؛ ستون ، برای چه کسی زنگ می زند ؛ دختر ، تپه ها مانند فیل های سفید ؛ گرترود استین ، یک جشن متحرک : نسخه بازسازی شده . همینگوی به خصوص زنان را دوست نداشت - او به آن اهمیت می داد مردم . و او به شخصیت های برتر خود احترام گذاشت و به آنها شخصیت انسانی در صفحه داد ، هر كسی فردی حیرت انگیز ، به اندازه هر كسی كه می شناسیم.

رایان بلکت نویسنده است پایین رودخانه .