اتفاق وحشتناکی رخ داد: سفر به اوز و فراتر از آن

Get Happy: The Life of Judy Garland ، نوشته جرالد کلارک. خانه تصادفی ، 510 صفحه ، 29.95 دلار.

جایی در بالای رنگین کمان جودی گارلند به طور آشکار از مرغ های آبی می پرسد چرا پس ، اوه چرا زندگی نامه دیگری؟ آیا کار در سال 1975 ، سال زندگینامه آند ادواردز که دقیق تر از آن نبود ، و مطالعه جامع جرولد فرانک ، و جودی جوان توسط دیوید دال و باری کهو ، و رنگین کمان عالی کریستوفر فینچ: زندگی طوفانی جودی انجام نشده است. گارلند؟ دو سال قبل ، Little Girl Lost ، احترام یک طرفدار از طرف Al DiOrio Jr ، و سه سال قبل از آن ، The Other Side of the Rainbow ، روایت ناراضی Mel Tormé از مجموعه های تلویزیونی Judy’s نابود شده بود. و اما در مورد جلد شومیز ، جودی گارلند ، ساخته برد اشتایگر ، در سال 1969 ، سال مرگش ، عجله کرد؟ (آقای اشتایگر در بخش گسترده خود در مورد جودی و پنهانکاری ، که به طور منظمی به بخشهای طالع بینی ، گرافولوژی و عددی تقسیم شده است ، نشان می دهد که وقتی Frances Gumm جوان نام خود را به جودی گارلند تغییر داد ، ارتعاش شماره نه را به خود گرفت).

اخیراً جودی گارلند کامل: راهنمای نهایی شغل وی در فیلم ها ، سوابق ، کنسرت ها ، رادیو و تلویزیون ، 1935-1969 (1990) و جودی گارلند زیبا و پر از واقعیت جان فریکک: بزرگترین سرگرم کننده جهان (1992) وجود دارد. ) و جودی گارلند جامد دیوید شیپمن: زندگی مخفی یک افسانه آمریکایی (1993). جان میر خاطرات خود را 1983 Heartbreaker نامید (قلب آقای مایر بود: در 315 صفحه او شکستگی آن را روایت می کند ، روز سخت و طاقت فرسایی را طی دو ماهی که او و جودی با هم ملاقات می کنند ، عاشق یکدیگر می شوند ، نامزد می شوند و از هم جدا می شوند). همچنین خاطراتی از آخرین شوهرش ، میکی دینز ، و دختر کوچکش ، لورنا لوفت وجود دارد و ستاره او زندگی نامه های زیادی از میکی رونی گرفته تا شوهر دوم وینسنته مینلی را در کارنامه خود دارد. درست در سال گذشته جودی گارلند: فراتر از رنگین کمان توسط شریدان مورلی و روت لئون و رنگین کمان ، مجموعه ای از جودیانا از M.G.M. انتشارات مطبوعاتی در روزنامه نگاری عمیق توسط شانا الكساندر و باربارا گریزوتی هریسون - و در صورت از دست دادن آن در سال 1975 ، انتشار مجدد جرولد فرانك.

چه زمانی کافی است؟ چه چیزی برای گفتن باقی مانده است؟ و - بیش از 30 سال پس از مرگ او - چه کسی اهمیتی می دهد؟

خوب ، من حداقل به اندازه کافی برای خواندن کتاب Get Happy: The Life of Judy Garland ، نوشته جرالد کلارک ، زندگینامه نویس ترومن کاپوت ، اهمیت کافی دارم. من جودی فرقه نیستم - من در کاخ یا پالادیوم یا کارنگی هال تخم مرغ ایستاده نبودم (من هرگز ندیدم که او زنده اجرا کند). من یکی از 20،000 عزاداری نبودم که در سال 1969 در سالن تشییع جنازه فرانک کمپبل از تابوت باز او عبور کردم. من وقتی دمپایی های یاقوتی او را به حراج گذاشتم ، پیشنهاد نمی دادم. و من حماسه های دیوهای خودتخریبگر را جذب نمی کنم. من فکر می کنم که من هنوز هم دختری را دوست دارم که در دهه 30 و 40 بالای صفحه بود - نه تنها دختر اوز و سنت لوئیس ، بچه در آغوش ، دختر هاروی ، بلکه دختر قبل از ستاره در اوایل و فیلمهای کم نظیر Everybody Sing and Love Finds Andy Hardy ، دختری که تیم پیروز خود را برای پیروزی در Pigskin Parade تشویق می کند و آقای Gable عزیز را برای عکسی از آقای Gable عزیز در ملودی برادوی 1938 آواز می خواند.

و من عاشق آواز او هستم. نه آشفته و ناامیدکننده فوق العاده ای که در سالهای آخر به وجود آمد ، بلکه عشق بزرگ و شادی آور قرار دادن یک آهنگ و تلاش برای ایجاد احساس خوب در شماست ، که این اصل کار اولیه و بالغ اوست. هنگامی که او یک دختر کوچک در وودویل بود ، او اغلب آهنگ های نامناسب مشعل را منفجر می کرد ، اما وقتی مواد مانند Zing به او می دادند! در رشته های قلب من رفت ، هیچ کس جذابیت بیشتری نداشت. همه اینها را می توانید بشنوید - تک آهنگ ها ، چک های هوا ، شماره فیلم ها - در مجموعه های بی شماری. و همین اواخر ، بسته بندی مجدد 2 سی دی کنسرت مشهور سالن کارنگی وی در سال 1961 منتشر شده است. صدا بسیار عالی است ، گرچه در مقایسه با نسخه پرفروش LP برتری ندارد. تنها تفاوت این است که در CD همه موارد جودی وجود دارد - یک حکایت کوچک عجیب و غریب در مورد مدل موی فروریخته در پاریس. با سر به هارولد (بیش از رنگین کمان) آرلن که در بین مخاطبان است سر تکان می دهد. یک شوخی در مورد تعریق او همه اینها یک بار شنیدن جالب است.

اجرای تالار کارنگی نمایشی شجاعانه از استعداد و استقامت بود - یک لوتای کاملاً کمربند شروع می شد. تنظیمات پیچیده ، بیشتر کار می کرد ، و صدا مطمئناً قوی بود - که خوشبختانه بود ، زیرا بسیاری از آهنگ ها با نزدیک شدن به اوج ، کلیدی می شوند و حجم آنها متورم می شود. او یک آواز پرشور و پرتحرک Alone Together و یک آب و هوای طوفانی اصلی و بسیار موثر را خواند. آهنگهای آل جولسون (البته) و بسیار شگفت آور وجود داشت! آهنگ ترالی و بله ، او دوباره بالای آن رنگین کمان بود. از طریق 26 شماره او به سختی متزلزل شد. او در سن 38 سالگی ، پس از 36 سال اجرا و برخی از عناوین بسیار ناراضی ، به جهانیان می گفت ، مرا حساب نکنید! من دوباره برگشتم - جودی گارلند افسانه ، بلکه همچنین دوست کوچک شما ، مخاطبان عزیز ، و من شما را دوست دارم. و مخاطبان او را دوست داشتند و در عوض او را دوست داشتند و او را دوست داشتند.

او در سالهای اولیه بر روی صفحه نمایش خواهر ، دختر ، دختر همسایه ایده آل بود. او هرگز کلاهبردار ، هرگز ناز نبود. او مانند شرلی معبد مکانیکی نبود و مانند دوست خود میکی رونی دیوانه نبود. رقیب اولیه او دینا دوربین (با استعداد و جذاب) از نظر روحی و روحی به او نزدیک نمی شد. مانند همه ستارگان بزرگ ، گارلند بی نظیر بود: نه مورد پرستش قرار گرفت ، نه مورد هوس قرار گرفت ، نه کسی که شما را بخنداند یا شما را بترساند و نه اینکه از شما ترس و وحشت داشته باشد اما شخصی که به او ایمان داشته باشد و او را دوست داشته باشد. شما باید به مری پیکفورد برگردید تا ستاره دیگری را پیدا کنید که آمریکا چنین احساسی داشت. و به دلیل همه جا حاضر جادوگر اوز ، هیچ راهی برای فراموش کردن او وجود ندارد.

تفاوت معنای جودی-دوروتی برای مردم و آنچه که از خود جودی حاصل شده چیزی است که فرد برای درک آن این کتاب ها را می خواند. اتفاق وحشتناکی افتاد ، اما چه بود؟ یک لحظه او در حال رقص و آواز بود - با فرد آستر در رژه عید پاک ، با ون جانسون در 'در تابستان خوب قدیمی' - و پس از آن ، ناگهان ، اقدام به خودکشی ، اخراج از M.G.M. ، ازدواج های شکسته شد. شایعات در مورد اعتیاد به قرص ، الکل. این مواردی بود که شما انتظار داشتید از یک Clara Bow ، یک Jean Harlow ، یک Marilyn Monroe استفاده کنید - منطقی بود که الهه های جنسی با شکست ، حتی مرگ زودهنگام مجازات می شدند. نه دوروتی از اوز. (وقتی سرانجام به جودی اجازه داده شد كه بزرگ شود و رنج بكشد چون خانم نورمن مین در «یك ستاره متولد می شود» ، به نظر می رسید كه بزرگسالی او فقط یك مرحله است - او می تواند از آن عبور كند ، راهی كه دیگران در دوره بلوغ عبور می كنند.)

آقای کلارک همه اینها را بیان می کند: مادر رانده شده و ناراحت کننده ، پدری جذاب اما ضعیف (و دوجنسیتی) که وقتی هنوز بچه است ، می میرد ، بچه های مترو که او را گرسنه می کنند (او چاق است و گرسنه است) و او را هر دو کودک می کند و بر روی صفحه نمایش (پستانهای بسیار پیشرفته او را ببندد تا سن بالای 16 سالگی خود را هنگام ساخت اوز پنهان کند) ، ناامید از زیبا بودن در MGM است دنیای لانا ترنرز و الیزابت تیلورس (گفته می شود لوییز بی مایر از او به عنوان قوز کوچک من یاد می کند) ، بنزدرین برای لاغر نگه داشتن او ، برای حفظ انرژی و قرص های خواب آور برای مقابله با بنزدرین ، برنامه بی امان از تصویر پس از تصویر برای جلب محبوبیت او ، جستجوی شوهر برای جایگزینی پدر (او خیلی خوب موفق شد: حداقل دو نفر از پنج شوهرش همجنسگرا بودند) ، فروپاشی ، بازگشت ، هولناک سقوط به بیماری ، اعتیاد و تخریب

آقای کلارک به خصوص در مورد مادر ، ایتل گوم ، که جودی را به عنوان یک دارایی قابل بهره برداری می داند ، نه به عنوان یک کودک برای گرامی داشتن ، خوب است. او همچنین در مورد فرانک گوم قانع کننده است ، و در مورد همجنس گرایی فرانک بسیار مشخص است ، که به اعتقاد او دلیل این است که گامز مجبور شد از زمانی که جودی بزرگ شده بود از شهری به شهر دیگر کوچ کند. فرانک به عنوان مدیر خانه فیلم محلی ، با پسران زیادی روبرو شد. (در صریح ترین گفته آقای کلارک آمده است: در رختکن دبیرستان ، دو تن از ورزشکاران برتر مدرسه about از لذتی که فرانک با آنها از طریق رابطه جنسی دهانی به خود می داد ، لاف زدند و از توصیف چگونگی التماس وی بی توجهی نکردند.) مکاشفه های جنسی این کتاب: آنچه مسلم است جودی در 15 سالگی بکارت خود را از دست داده بود. بادی پپر ، تنها هفت هفته سالخورده او ، که چندین بار در آپارتمان خود با او زندگی می کرد ، منبع این اطلاعات است (او در دهه 30 و گفته شده در دهه 90) ، و گارلند در اینجا نیست تا آن را تأیید یا رد کند. آیا ما اهمیت می دهیم؟ تعیین دقیق اینکه وقتی یک ستاره مرد سینما بکارت خود را از دست داده در لیست اولویت های علمی همه نیست.

ناراحت کننده تر گزارشات مربوط به برخوردهای جنسی بعدی است که آقای کلارک برای نشان دادن این که برای لذت بردن از یک مرد supplies ارائه می دهد اثبات او برای همیشه و همیشه این بود که او چیزی فراتر از قوز کوچک آقای مایر است. یکی از عاشقان بدجنس لاف زد که مثلاً بعد از اینکه او به او رابطه جنسی دهانی داد ، او را وادار کرد 'Over the Rainbow' را بخواند تا بتواند آن کلمات معروف را که از لقمه مایع منی خوانده می شود ، بشنود. به ما گفته می شود که عاشق زشت فکر ، منبعی را که خواست نامش فاش نشود ، افتخار می کند. بدون شک! اما آزمایش پولیگراف کجا بود؟ نوعی مرد که می توانست چنین داستانی را تعریف کند به همین راحتی می توانست آن را اختراع کند.

در مورد مسئولیت M.G.M. در قبال آنچه برای جودی اتفاق افتاده است ، آقای کلارک به ما لوئی بی مایر می دهد که گاهی ناظر وحشیانه است ، و گاهی پدرپامیلیاهای دوست داشتنی. این منصفانه به نظر می رسد: مایر تجارت بزرگی را اداره می کرد و جودی سرمایه اصلی بود ، اما او همچنین به وضوح به او علاقه داشت و در صورت نیاز به بستری شدن در بیمارستان ، پول او را از خودش قرض گرفت. در بعضی مواقع ، گارلند در حالی كه از مادر و بسیاری دیگر شیطان پرستی می كرد ، مایر را اهریمن كرد ، با این حال دختر كوچكتر او ، لورنا لوفت ، در خاطرات صادقانه و تکان دهنده خود به ما می گوید كه مادر همیشه با محبت و احترام به آقای مایر صحبت می كرد. از نظر آقای کلارک ، این لزوما لوئیس بی نیست بلکه اشخاص سیاهپوست در ساختمان تالبرگ هستند که شرور هستند. و البته مادر اتل که قبل از 10 سالگی جودی را با قرص شروع کرد ، به فرانک با معشوقی که جودی از آن متنفر بود خیانت کرد (و بعداً ازدواج کرد) و ثروت جودی را از بین برد.

بنابراین شاید در این قطعه شرور وجود داشته باشد. اما گارلند تا چه حد در تخریب خود شریک بود؟ ما نمی توانیم او را بخاطر یک کودک 2 ساله برون گرا سرزنش کنیم که پوزخند زد و راه خود را به عمل وودویل خواهران گوم رساند - و بلافاصله ستاره آن شد. او نمی تواند در داشتن استعداد و نیاز به بیان آن کمک کند. اما اگرچه او بارها و بارها گفت که آرزوی زندگی معمولی در یک شهر کوچک را دارد ، اما تعداد کمی از مردم ستاره آنها را تحریک می کنند. و اگرچه او دوستان و مربیان زیادی داشت و تعدادی از مردان به او اهمیت می دادند و سعی می کردند از او مراقبت کنند ، او به یکی از افرادی تبدیل شد ، همه آسیب پذیری و پاتوسی که دیگران برای کمک به آنها می شتابند اما نمی توان به آنها کمک کرد. هنگامی که او در چنگال شیاطین خود بود ، تجاوز غیرفعال به پرخاشگری فعال و شدید تبدیل شد. با بدتر شدن سلامتی ، درک او نسبت به واقعیت به طور فزاینده ای نامطمئن شد: دو سال قبل از مرگ او با کمال ادعا اظهار داشت ، آیا جالب نیست که با همه وحشت ، با تمام آنچه که من پشت سر گذاشته ام ، هرگز به مشروبات الکلی یا قرص نرسیده ام؟ گارلند عاشق بازی کردن بود و شوخ طبعی او همیشه مهربان نبود.

هر چند او هیچ وقت پرمدعا نبود و این چیزی بیش از چیزی است که شما می توانید برای آقای کلارک بگویید. جذابیت تایرون پاور به قدری فراوان بود که افراد کمی در برابر آن مقاومت می کردند صدای جودی تا بلوغ نابسامان نیمه تابستان رسید. و چطور در مورد این: وقتی مخاطبان جودی در کاخ تئاتر را ترک می کردند ، آنها نه تنها لبخندهای خوشبختی بلکه خلسه رهایی را به نمایش می گذاشتند. آنها در یک کنسرت شرکت نکرده بودند. آنها در یک مراسم شرعی شرکت کرده بودند ، آیینی باستانی تر از اهرام. محراب او ممکن است صحنه ای در میدان تایمز باشد ، در حالی که مترو از زیر آن غوغا می کند و تاکسی ها در بیرون بوق می زنند ، اما جودی بیش از حد کمی با آن شمن های نیل قدیمی اشتراک داشت ، و در سایه خمیده اسفنکس تازه متولد شده شعارهای خود را می خواند. همانطور که ممکن است جودی جوان گفته باشد ، گلی!

علیرغم افراط و تفریط ادبی و چشمک زننده های دقیق ، دلایلی وجود دارد که اگر به گارلند اهمیت می دهید ، Get Happy را بخوانید. گرولد فرانک به همه منابع اصلی (از جمله خود گارلند) دسترسی داشت ، اما نویسندگان در سال 1975 مجبور بودند احتیاط کنند. آقای فینچ و شیپمن هم از هالیوود و هم از آواز آگاهی بیشتری نسبت به آقای کلارک دارند و آقای فینچ به ویژه در اصلاح اسطوره پردازی گارلند - او یک شکاک تحسین برانگیز است - اما رفتار او با سالهای بعد لاغر. آقای شیپمن بدون اینکه سالی باشد ، عاقل و رک است ، گرچه گاهی کمی فاصله دارد. آقای کلارک در روشن ساختن گوشه های تاریک زندگی گارلند فراتر از اسلاف خود پیش می رود و اگر در برخی مواقع شهادت خود دراماتیک گارلند را بیش از حد غیرانتقادی بپذیرد ، می تواند گزارش او را گریبان گیر کند. از همه مهمتر ، او باعث شد تا بار دیگر مصیبت این دختر فوق العاده با استعداد را احساس کنم که زندگی بسیاری را در حالی که خودش چنین زندگی ناخوشایندی را سپری می کرد ، تحقق بخشید.