در مجموعه طرف دیگر باد .نت فلیکس جمعه گذشته ، نتفلیکس آخرین فیلم سینمایی ساخته شده توسط اورسن ولز ، فیلمساز افسانه ای آمریکایی را با عنوان طرف دیگر باد . این فیلم برای اولین بار در سال 1961 توسط ولز تصور شد ، تقریباً چهار دهه پس از مرگ سازنده آن مجموعه تدوین را ترک نکرد.
این فیلم که در دهه 1970 اتفاق می افتد ، از سقوط کارگردان Jake Hannaford (جان هاستون) حکایت می کند ، یادگاری از دوران کلاسیک هالیوود که در تلاش است تا آخرین پروژه خود را تکمیل کند زیرا نسل جدید فیلمسازها گرفتار او می شوند.
دنبال کردن این فیلم فوق العاده سخت است. طرح متراکم آن ، که به روشی غیر توضیحی و واقعی ارائه می شود ، به سبک تیز ، مسخره و با سرعت نور ویرایش می شود. باد طرح پیچیده ای از دنیای حتی پیچیده تر است ، به نظر می رسد که فقط یکی از آنها را خراش می دهد. درست مثل فیلم ناتمام خود هانافورد ، داستان کامل ناشناخته مانده است.
در خبرنامه سرگرمی Braganca مشترک شوید
هنگامی که فیلم را به پایان می برید ، نتفلیکس پیشنهاد می کند مستندی درباره ولز بنامید وقتی مرده باشم آنها مرا دوست خواهند داشت . اگر در ابتدا از آن گذشتید ، قطعاً برگردید و تماشا کنید. این واقعیتی است که در هنگام ساخت پشت دوربین اتفاق می افتد باد .
اورسن ولز نبوغ یک در یک میلیون بود. او از 22 سالگی یک شرکت تئاتر برادوی را اداره می کرد. در 23 سالگی ، او یک اجرای رادیویی بر اساس کتاب علمی تخیلی H.G. Wells ، جنگ جهانیان ، همان لحظه ای که ما به قدرت واقعی رسانه پی بردیم ، در تاریخ ثبت شد. و وقتی 26 ساله بود ، نویسندگی و کارگردانی کرد همشهری کین ، که به عنوان یکی از بزرگترین فیلمهای ساخته شده شناخته شده است - و هنوز هم باقی مانده است.
در سنی که اکثر مردم تازه کار خود را آغاز می کنند ، ولز قبلاً به ردیف مسلم تجارت خود رسیده بود. اما این نام به یاد ماندنی که برای خود ساخته بود ، سایه ای را نیز ایجاد کرد که فرار از آن یک عمر طول می کشد. 
اورسون ولز در آخرین ویژگی خود زندگی می کند.نت فلیکس
همشهری کین بعداً ولز اظهار داشت ، بزرگترین نفرین زندگی من است. هر بار که من کاری انجام می دهم ، مردم شروع به مقایسه آن با مکانی که در مقابل آنچه بزرگترین فیلم آمریکایی می نامند ، می کنند. این نفرین من است.
ولز پس از ساخت چندین فیلم که نتوانستند مطابق با استاندارد طلای او عمل کنند ، از تصمیم گیرندگان هالیوود بی علاقه ماند. او که مایل نبود به یکپارچگی هنر خود خدشه وارد کند ، برای دهه ها تلاش کرد تا پروژه های خود را تأمین مالی کند.
در همین حال ، صنعت فیلم به سرعت در حال تغییر بود. دوران هالیوود جدید (1967-1982) ، تعریف شده توسط فیلم هایی مانند بانی و کلاید و فارغ التحصیل ، شاهد ظهور فیلمسازانی بود که با آنها بزرگ شدند همشهری کین و ولز را به عنوان یک افسانه زنده در نظر گرفت ، حتی اگر آنها بانک بزرگی می ساختند و او نبود. این رابطه ناآرام بین دانش آموز و معلم و از بین رفتن اجتناب ناپذیر یکی از طرف دیگر ، نه تنها بقیه حرفه ولز را تعریف کرد ، بلکه پایه ای برای تصویر نهایی او شد.
اگر اکنون شباهت های ولز و هانافورد برای ما واضح به نظر می رسد ، فقط تصور کنید که چقدر این تصورات برای بازیگران و خدمه ای که باعث باد . ولز ، که به طور یکسان با دوستان نزدیک و مجریان برنامه گفتگو روبرو شد ، بارها و بارها انکار کرد که فیلم حتی از راه دور از زندگی نامه زندگی کرده است. جای تعجب نیست که هیچ کس واقعاً حرف او را قبول نکرد. به هر حال زندگی هنر را به دنیا می آورد.
داستان های اورسون ولز و جیک هانافورد جدایی ناپذیر هستند. هر دو در مورد سن و پوسیدگی هستند و نشان می دهد که با گذشت زمان ، حتی بلندترین غول ها نیز سقوط می کنند.
در هسته آن ، باد رابطه هانافورد را با دو جوان مهم زندگی او بررسی می کند: کارگردان بروکس اوترلیک و بازیگر جان دیل.
اوترلیک نشان دهنده آینده تهدید کننده است. شخصیت او نه تنها بر اساس ، بلکه توسط یکی از نزدیکترین دوستان و شاگردان ولز ، پیتر بوگدانوویچ نیز بازی شده است. بوگدانوویچ که یک بار منتقد فیلم بود ، شروع به ساخت فیلم نکرد تا اینکه ولز او را به این کار تشویق کرد. اما وقتی این کار را کرد ، به سرعت به یکی از درخشانترین شعله های آتش هالیوود جدید تبدیل شد. 
جان هاستون در طرف دیگر باد. نت فلیکس
این فیلم مستند برای ما تعریف می کند ، اورسون را دوست داشتیم و به او احترام می گذاشتیم و تمام تلاش خود را می کردم تا به مربی خود کمک کنم تا فیلم محبوب خود را به پایان برساند. اما سرانجام این دو ، به دلیل تفاوت در موفقیت خود ، از هم جدا شدند.
رابطه هانافورد و اوترلیک به طرز شگفت انگیزی مشابه است ، اگرچه در مرحله بسیار زودتر از زمانی است که ولز و بوگدانوویچ هنگام فیلمبرداری بودند. در طول باد ، ما فهمیدیم که اوترلیک ، دانش آموز مورد اعتماد هانافورد ، نه به خاطر احترام ، بلکه به دلیل احساس گناه و احساس بدهی در کنار معلم خود می ماند.
جان دیل (باب تصادفی) ، رهبر پسرانه و برجسته فیلم هانافورد در یک فیلم ، نمایانگر گذشته فراموش شده است. این فیلم ، بدون طرح و گفتگو ، پیگیری دیل و سپس اخته شدن توسط یک زن مرموز توسط دیل را دنبال می کند. ولز از فیلم هانافورد به عنوان آزمایش شخصیت در سینمای جوی یاد کرد ، حرکتی در فیلم که در بین نسل های جوان محبوب بود. 
باب تصادفی در طرف دیگر باد .نت فلیکس
در سال 1961 ، ولز در مصاحبه ای توضیح داد که دیل نماد رویای کارگردان درباره خودش بود. با این اوصاف ، خوب است یادآوری کنیم که ولز خودش یک بازیگر را شروع کرده است و توجه داشته باشیم که زنی که دیل او را تعقیب می کند ، شخص دیگری بازیگر کروات ، اوجا کودار ، معشوقه خود ولز نیست.
فیلم در مرکز این فیلم بسیار انتزاعی است ، و بنابراین برای بسیاری از تفاسیر گشوده است. فقط یکی از آنها این است که اختراع دیل برای این است که سینما را بازتاب دهد ، رسانه ای که روزی ولز را در بالای جهان قرار داد ، همان رسانه ای بود که او را به عقب برد.
وقتی مرده باشم آنها مرا دوست خواهند داشت مربوط به جنون یکی از طولانی ترین جهنم های توسعه در تاریخ سینما است. از بازیگران اصلی فیلم كه در میانه قراردادشان فیلم را ترك می كنند ، تا قطعه نهایی كه توسط رژیم آیت الله ایران مصادره می شود ، معجزه است كه این فیلم سرانجام به دیدن روز روشن آمد.
این دو فیلم ، هر دو در Netflix در دسترس هستند ، شاهدی از تلاش مادام العمر ولز برای عملکرد بهتر از خود است. چه او شکست خورد یا موفق شد ، طرف دیگر باد و وقتی مرده باشم آنها مرا دوست خواهند داشت شهادت به دستاورد در آن تلاش.
