هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم سرمایه گذار بعدی نیز نمی تواند سود کسب کند.پکسل این مقاله در اصل در Quora منتشر شده است: وقتی شخصی در بورس پول کسب می کند ، آیا شخص دیگری باید ضرر کند؟
من در یک دهه گذشته یک تاجر حرفه ای سهام بوده ام. من پاسخ این سوال را به طور اتفاقی یافتم - و این زندگی من را تغییر داد.
در کلاس ششم یک بازی بورس انجام دادیم. ما 10 هزار دلار برای اختصاص به سهامی که قیمت آنها در وال استریت ژورنال چاپ شده بود ، اختصاص دادیم و پس از سه ماه تخصیصی که بیشترین سود را داشت ، برنده بازی بود. من می خواستم برنده شوم ، بنابراین از معلم پرسیدم که چرا قیمت سهام افزایش می یابد. چون مردم آنها را می خرند. و چرا آنها را می خرند؟ زیرا ممکن است قیمت ها افزایش یابد و سپس سود کسب کنند. حلقه معیوب موجود در این توضیحات مشارکت در بورس اوراق بهادار را به عنوان یک بازی با جمع صفر الگوبرداری می کند. این است که می گویم ، هر سود من از جیب شخص دیگری بیرون می آید. قمار قانونی شده
البته من خریداری نکردم که فقط آنچه برای روایت داستان وجود داشت. اگر اکثر شرکت های بزرگ دنیا و همچنین همه صندوق های بازنشستگی و شرکت های بیمه در آن حضور داشتند ، من می دانستم که باید چیز دیگری وجود داشته باشد. بنابراین هر وقت با شخصی روبرو می شدم که به نظر می رسد باهوش است و از کسب و کار چیزی می داند ، این سوال را می پرسم. من نمی دانم که آنها به راحتی درک درستی از حقیقت نداشته اند یا اینکه سعی می کردند جواب یک نوجوان را گنگ کنند یا نه ، اما هر MBA که با آنها صحبت کردم همین داستان خلاصه صفر را به من می دهد. من فکر کردم که تجارت برای افرادی است که به طور خاص باهوش نیستند.
در ترم آخر من به عنوان یک دانشجوی کارشناسی منظم در یک بار در دانشگاه بودم. من هر دوشنبه عصر بعد از کلاس دیر وقت آنجا بودم و کمی مشروب می خواندم و کمی مطالعه می کردم. یک استاد اقتصاد کنار بار در کنار من نشست و همچنین از روز پیچیده بود. او یک همکار جذاب بود و ما در مورد همه چیز ، از فلسفه و دین گرفته تا سفر و شراب گرفته تا خانواده و مشاغل ، بحث کردیم. پس از احترام کافی برای این مرد ، من فکر کردم. اگر کسی می تواند آن را برای من توضیح دهد ، فکر کردم ، این پسر می تواند
با اضطراب زیاد سوال آشنایی را پرسیدم: چرا کسی سهامی را خریداری می کند؟
اما پاسخ آشنا برنگشت.
این سوال درستی نیست ، جان س rightال درست این است که چرا شخص در وهله اول سهامی را برای فروش در بازار سهام پیشنهاد می دهد.
اوه این زمان واقعا متفاوت بود.
هر دوی ما هر هفته در این بار هستیم. ما آن را دوست داریم. این باعث بهبود زندگی ما می شود. و ما به نوار پولی پرداخت می کنیم که اگر تجارت نوار خوب کار کند ، سود برای مالک ایجاد می کند.
درست به نظر می رسد در واقع ، این باعث می شود که سود حداقل در برخی شرایط برای جامعه چیز بزرگی به نظر برسد.
اما وقتی نوبت به راه اندازی مشاغل می رسد ، درآمد لازم است. مالک مجبور شد به اجاره این ساختمان متعهد شود ، ظروف شیشه ای و الکل خریداری کرد ، چهارپایه و این میله چوبی دوست داشتنی را مقابل ما نصب کرد و کارمندان خود را استخدام کرد. اکثر افرادی که علاقه مند به شروع یک کار کوچک هستند ، پول نقد سرد و سختی ندارند. آنها باید آن را از جایی تهیه کنند.
این منطقی است ، اما بورس از کجا وارد می شود؟
من اتفاقاً صاحب را در اینجا می شناسم و او با ترکیبی از دو گزینه پیش رفت. یکی ، او از بانک وام گرفت. اما اگر نوار از کار افتاد ، او نمی خواست خیلی زیاد قلاب شود و علاوه بر این ، بانک به او وام زیادی نمی دهد مگر اینکه او در بازی پوست داشته باشد. بنابراین او یک سرمایه گذار آورد. شریک دوم مقداری پول می گذارد ، و پسری که من و شما می شناسیم کار را انجام می دهد.
آن لامپ وجود دارد که بیرون می زند.
این دو شریک متناسب با میزان نوار متعلق به هر یک از آنها ، دارایی ها و گردش وجوه را تقسیم می کنند. به عبارت دیگر ، آنها سود حاصل از عملیات عادی بار ، و همچنین مالکیت مبلمان و مشروبات الکلی و غیره را در صورت تصمیم به فروش هر یک از آنها ، بر اساس میزان مالکیت هر یک از شرکا تقسیم می کنند. به همین ترتیب ، اگر یک روز بار را بفروشند ، پس از پرداخت بدهی های بار ، درآمد حاصل از آن را تقسیم می کنند.
زمان تلنگر سوئیچ است.
داشتن سهام مانند این است که شریک آن شریک باشید. شما پس از پرداخت بدهی ها و موارد دیگر ، به کلیه سود و دارایی های این شرکت ادعا می کنید. این تجارت می تواند قدرت درآمد خود را ایجاد کند ، دارایی جمع کند و کاندیدایی جذاب برای خرید مشاغل بزرگتر شود و در همه این موارد سهام شما در شرکت می تواند سود را در جیب شما قرار دهد. مردم سهام را برای مشارکت در آن فرصت های سود خریداری می کنند و با توجه به اینکه مردم فکر می کنند سود بالقوه بیشتر است ، قیمت افزایش می یابد.
اما سرمایه گذار مستقیماً با شخصی که شرکت را اداره می کند برخورد کرد. در بازار سهام ما سهام را مستقیم از شرکت نمی خریم ، اینطور نیست؟
هر وقت شرکت سهام جدیدی را ارائه دهد مستقیماً پول نقد دریافت می کند. بانک های سرمایه گذاری به آن کمک می کنند سهام جدید را در اختیار سرمایه گذاران قرار دهد. اما افرادی که سهام دارند ممکن است بخواهند آن را بفروشند ، جایی که بازار ثانویه وارد بازار می شود. در اینجا مادر و پاپ و صندوق های سرمایه گذاری و غیره همه برای خرید و فروش سهام قبلا منتشر شده با یکدیگر دیدار می کنند. این دقیقاً همانند این است که اگر سرمایه گذار در این بار سهام خود را در این بار به شخص دیگری بفروشد.
حالا ما آن را به خانه آورده ایم.
شما سهام خود را برای ادعای کسب و کار خریداری می کنید و وقتی می خواهید در ازای دریافت پول نقد از این ادعا صرف نظر کنید ، می فروشید. وقتی مردم فکر می کنند سهام ارزش بیشتری از پول نقدی که روی آن نشسته اند تولید می کند و با خرید سهام سهام بر اساس این محکومیت عمل می کنند ، قیمت سهام افزایش می یابد. و بالعکس با فروش.
در این مرحله می توانیم به سوال قوی پاسخ دهیم:
تصور کنید سرمایه گذار نوار در ابتدا 150 هزار دلار سرمایه گذاری کرده و 50٪ از بار را دریافت کرده است. بگویید او ده سال صاحب آن است و تجارت در این مدت واقعاً موفق است. برای اولین بار ، او سود خود را جلب می کند ، بنابراین احتمالاً بیش از 150 هزار دلار پس از خود دریافت کرده است - اگر بخشی از بار خود را بفروشد ، هر چیزی که بدست می آورد سود خالص است. برای دیگری ، این نوار احتمالاً در این مدت برخی از دارایی ها را ایجاد کرده است. این ممکن است ساختمانی را که در آن قرار دارد خریداری کرده باشد و اکنون ممکن است بخشی از ساختمان بیش از سرمایه اولیه خود باشد.
بنابراین او نه تنها از طریق توزیع نقدی بازپرداخت شده است ، بلکه سهام مالکیت وی به دلیل ارزش ویژه ای که در ساختمان به دست آورده اند از ارزش سختی بیشتری برخوردار شده است. مهم نیست که کجا آن را بفروشد ، او سود می برد و در واقع ممکن است آن را به قیمت بیش از آنچه در اصل قرار داده است ، بفروشد.
و هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم سرمایه گذار بعدی نیز نمی تواند سود کسب کند. اگر میله فقط سرعت خود را حفظ کند ، توزیع های نقدی ادامه خواهد یافت و در نهایت میله مالک ساختمان خواهد بود. یا شاید آنها گسترش پیدا کنند ، خدمات غذایی اضافه کنند یا مکان دیگری را باز کنند و سود آنها افزایش یابد. تا زمانی که تجارت ادامه یابد ، همه می توانند مرتباً شاهد افزایش پول خود باشند.
در بازار سهام نیز همینطور است. تا زمانی که کسب و کارها به موفقیت خود ادامه دهند ، سهام می توانند به ارزش خود ادامه دهند بدون اینکه کسی این پول را از دست بدهد. سود جیب شما در نهایت نه از ضرر سایر فعالان بازار بلکه از طریق ارزش ایجاد شده توسط شرکت ها حاصل می شود. بله ، ممکن است سایر فعالان بازار به اندازه ممکن دیگر سود نداشته باشند - همان جایی است که سود شما به دست می آید - اما این از دست دادن فرصت است ، نه از دست دادن پول نقد. شرکت ها برای تأمین بودجه برنامه های کاری خود سرمایه (پول نقد) می گیرند. سرمایه گذاران می توانند در موفقیت تجاری خود شرکت کنند. این واقعاً می تواند یک برد-برد باشد.
پست های مرتبط:
برخی از شاخص های متداول گفتنی که زمان فروش سهام فرا رسیده است کدامند؟
چه چیزی می تواند سقوط و یا پایان تجارت با فرکانس بالا را تحت تأثیر قرار دهد؟
آیا درست است که یک فروشنده بدترین مدیرعامل را انجام می دهد؟
جان رابرسون یک کارآفرین ، تاجر سهام ، و مشکل ساز مسائل مالی است که در آستین ، تگزاس زندگی می کند. جان همچنین یکی از مشارکت کنندگان در Quora است. می توانید Quora را دنبال کنید توییتر ، فیس بوک ، و + Google+ .
