رفتارهای منجمد با پیچ و تاب ترینیدادیان: پرسش و پاسخ با جزیره ، خالد حمید ، یکی از بنیانگذاران

در گوشه ای شلوغ در کراون هایتز ، بروکلین ، خالد حمید و همسرش شلی مارشال را می توان در مغازه خود بستنی جمع شده برای مشتریان پیدا کرد جزیره پاپ . آنها تخصص دسرهای یخ زده دارند ، از یخ بستنی گرفته تا بستنی ، که طعم دهنده های ترینیداد است ، جایی که هر دو بزرگ شده اند. در حال حاضر ، دو مورد محبوب آنها بستنی سورسوپ است که از میوه های شیرین خامه ای که در ترینیداد رشد می کند و یک سوربت صورتی که از گل های ترشک ساخته شده است ، تهیه شده است. در این منو شگفتی های دیگری از جمله کوکی جوز هندی با لیمو و بستنی های تلخ پرتقال ، و همچنین یخ های ریحان ریحان آهک لیمو وجود دارد.

تا تابستان گذشته ، حمید و مارشال غذاهای منجمد خود را در یک فضای آشپزخانه مشترک درست می کردند و خلاقیت های رنگارنگ خود را در مهمانی ها و جشنواره ها می فروختند. در ژوئیه 2018 ، آنها در میان دیگر مشاغل هند غربی مانند نانوایی های ترینیدادیان که عطرهای شیرین و مغازه های شیرینی پزی بیرون می کشند ، و همچنین مشاغل جدیدتر که نشان دهنده تغییر محله است ، به یک فروشگاه آجر و ملات در خیابان نوستراند منتقل شدند ، مانند یک کافه سنگال فرانسوی ، تیکی بار و قهوه خانه ها.

در خبرنامه تجاری Braganca مشترک شوید

در یک بعدازظهر اخیر حمید به تنهایی فروشگاه را فرماندهی می کرد ، در حالی که مارشال در خانه ماند تا به فکر دو فرزند خردسال آنها باشد. نسیم سبکی از یکی از اولین بعدازظهرهای آفتابی و گرم بهار از ویترین های بزرگ و بسته بندی شده گوشه گوشه جاری می شد.

مشتریان محله و مشتریان کنجکاو اولین بار شروع به تشکیل یک خط از در می کنند. حمید که گاهی اوقات به طور همزمان به سه مشتری خدمت می کرد ، باز هم وقت گذاشت تا با بچه ها صحبت کند ، نمونه بستنی بدهد ، طعم ها را توضیح دهد و با مشت های گاه به گاه به گرمی از دوستان استقبال کند. هیچ کس به نظر انتظار نمی رسید.

در هنگام استراحت از بعد از ظهر بعد از ظهر ، حمید توضیح داد که چرا او و مارشال ، که وی به عنوان ویفی نامیده می شود ، برای اولین بار کار خود را بعد از کار در بخش غیر انتفاعی ، تولید عطر و طعم هند غربی و انتقال به یک فروشگاه آجر و ملات آغاز کردند.

آیا همیشه دوست داشتید یک کارآفرین بستنی باشید؟
نه ، من در سال 2002 برای تحصیل در رشته روانشناسی از ترینیداد [و] توباگو برای مدرسه آمدم. من حدود 15 سال برنامه های شغلی را برای افراد معلول ذهنی اجرا کردم. حدود 70 نفر ، 30 کارمند وجود داشت.

بعد از ازدواج فکر کردم ، من برای سازمان های غیر انتفاعی کار می کنم ، کمک می کنم و به دیگران کمک می کنم. چیز زیادی برای دادن به خانواده و ساختن چیزی باقی نمانده است. آن وقت بود که من شروع کردم به فکر داشتن نوعی تجارت.

آیا بستنی را به طور تصادفی انتخاب کردید؟
آنچه اتفاق افتاد این است که همسرم واقعاً بیمار شده بود و از ترینیداد برگشت. او از گزش پشه دچار این بیماری شد که چیکونگونیا نام دارد. او پس از یک هفته تب وحشتناک و دردهای بدن ، میل به بستنی سوروسپ داشت. من سعی کردم آن را درست کنم ، اما خوب نبود.

ما نتوانستیم آن را در هیچ كجای استاندارد كه عادت كرده ایم پیدا كنیم. هیچ کس با استفاده از طعم دهنده های هند غربی ، دسرهای منجمد با کیفیت بالا درست نمی کرد. فهمیدیم که اینجا یک جایگاه ویژه داریم. بنابراین ، ویفی این کار را انجام داد دوره معروف بستنی در دانشگاه پن ایالتی و نحوه ساخت آن را به من آموخت.

چگونه اولین مشتریان خود را به دست آوردید؟
ما چند دوست داریم که مروج حزب هستند. ما بستنی های کوکتل درست کردیم و آنها را در این مهمانی ها پخش کردیم. فقط تبلیغاتی بود و راهی برای ما بود که نام خود را به جامعه غرب هند وارد کنیم. سرانجام ، مردم شروع به گرفتن سفارش کردند و این تجارت به شکلی شکوفا درآمد.

آنچه اولین تقویت واقعی ما را به دست آورد ، پیروزی در مسابقات بود مسابقه نوشتن برنامه تجاری PowerUP در کتابخانه بروکلین در سال 2015. آنها کلاس را در مراحل نوشتن یک طرح تجاری راهنمایی می کنند و در پایان هر طرح تجاری وارد یک مسابقه می شود. ما 15000 دلار برنده شدیم و این همان چیزی است که ما برای دریافت مجوز و اساساً از ابتدا استفاده می کردیم.

برخی از طعم های ترینیدادی خود را توضیح دهید.
ما از soursop زیادی استفاده می کنیم. این خوشمزه خالص است! وقتی آن را ورقه ورقه می کنید به نظر می رسد شیر با دانه است. در ترینیداد ، ما حدود زمان کریسمس که گلها شروع به شکوفایی می کنند ، از خاکشیر استفاده می کنیم. ما آن را به صورت چای دم کرده با دارچین و میخک دم می کنیم. ما بستنی کارامل گینس را سرو می کنیم. گینس را انگلیسیانی که برای مدت زمانی طولانی در ترینیداد بودند آورده بودند. گینس یکی از تفریحات مورد علاقه ماست [می خندد]. گفته می شود میوه سورسوپ مانند طعم آناناس و توت فرنگی با بافتی خامه ای ، شبیه به موز یا نارگیل است.پیکسابای

آیا بعد از کار در فضای آشپزخانه مشترک و فروش دسر در جشنواره ها و مهمانی ها ، افتتاح مغازه آجر و ملات اعصاب خردکن بود؟
ما مدت زیادی از داشتن آجر و ملات می ترسیدیم. ما بدون یکی راحت بودیم ، می دانید ، شما می توانید بروید و بروید که شما می خواهید.

اما ما برای ساختن موارد زیر دو سال طول کشید تا ذائقه مردم را جلب کنیم و ذهن ها را به فکر فرو برد که چه موقع سرانجام یک مغازه داریم - مردم مدام می پرسیدند و می پرسیدند. سپس ، سال گذشته این کار را کردیم. این یک انتقال آرام بود. ما انتخاب درستی انجام دادیم؛ ما در جامعه استقبال بسیار گرمی داشتیم.

می خواهم بگویم پیدا کردن این فضا اتفاقی بود ، اما بیشتر شبیه برکت بود. ما فقط داشتیم از کنار خیابان می گذشتیم و فکر می کردیم این مغازه را کجا قرار دهیم. ما به طور تصادفی به خانه صاحبخانه ، که ترینیدادیان نیز است ، وارد شدیم و او به قدری لطف داشت که با قیمت فوق العاده فضا را در اختیار ما بگذارد.

آیا به بودجه نیاز داشتید؟
ما راه انداز هستیم! تا قبل از این که آجر و ملات داشته باشیم ، هیچ وام نپرداخته ایم و هیچ سرمایه گذار دیگری نپذیرفته ایم. ما فقط از پس انداز خود استفاده می کردیم ، تجارت خودش مراقبت می کرد.

کتابخانه عمومی بروکلین برای ما بسیار جذاب بوده است. هنگامی که تصمیم گرفتیم آجر و ملات بخواهیم ، خدمات كسب و كار كتابخانه به ما کمک کرد تا پیدا کنیم BCNA [مرکز تجارت برای آمریکایی های جدید] ، و آنها به اندازه کافی فوق العاده بودند و می توانستند در تأمین مالی کمک کنند. ما همچنین از a سرمایه گذاری گسترده وام کیوا - ما برای جمع آوری پول 30 روز فرصت داشتیم. ما آن را در یک روز انجام دادیم

غیر از طعم های منحصر به فرد شما ، آیا چیز دیگری در مورد مهاجرت از ترینیداد وجود دارد که بر کسب و کار شما تأثیر بگذارد؟
ما عادت کرده ایم که خیلی کم داشته باشیم و کارهای زیادی با آن انجام دهیم. کشش دلار. تلاش برای استفاده از داشته های من و عملی ساختن آن کاری است که من هر روز صاحب مشاغل می شوم.

جزایر همچنین من را که هستم ساختند. من خیلی راحت هستم و مشاغل روزمره ای با مشکلی روبرو هستم ، شما به نوعی نیاز به یک نگرش آرام دارید ، این به خلق و خوی من کمک می کند. همچنین ، اخلاق کار کنید. در کارائیب ، ما بسیار سخت کار می کنیم.

آیا شما بستنی را OD کرده اید ، هنوز هم آن را می خورید؟
من در واقع عدم تحمل لاکتوز شده ام! [می خندد] این در یک سال گذشته اتفاق افتاد ، بنابراین من سوربت ها را دارم. گاهی اوقات ، فقط می گویم ، اوه ، جهنم با آن ، و من بستنی را با شکر مخلوط می کنم.

آیا اکنون از هیچ یک از آموزش های روانشناسی خود استفاده می کنید؟
هر روز! [می خندد] هیچ کس ناراضی به یک بستنی فروشی نمی آید ، اما اگر این کار را انجام دهد ، سعی می کنم خوشحال بروند. بعضی اوقات می بینم که نشسته ام و فقط به حرف های مردم گوش می دهم. من خودم را در حال ارائه خدمات نگاه می کنم ، نه فقط فروش بستنی ، بیشتر شبیه سلامتی - یک تجربه کامل در جزیره.

این پرسش و پاسخ برای وضوح ویرایش و متراکم شده است.