بله ، واقعاً سخت است.
این درست مثل شیمی آلی است. مثل اینکه ، در زندگی واقعی ما واقعاً می توانیم کارها را انجام دهیم و تغییر شکل دهیم و ترکیب آنها را تغییر دهیم ، این واقعا پیچیده است.
مثل شیمی آلی است. آیا شما هرگز شیمی آلی می کنید؟
بله ، این یک کابوس بود.
من شیمی مصرف کردم - من به شیمی آلی نرسیدم ، هر آنچه را که قبل از آن بود می گرفتم. شیمی معدنی؟ و من فقط خودم را شلاق زدم تا از این طریق عبور کنم. من فکر کردم که می توانم یک رشته بیوشیمی باشم ، به نظر من بیوشیمی واقعا جالب است. من به دنبال شغلی بودم که به نوعی حداقل تعامل با انسانهای دیگر را داشته باشد و فکر کردم اگر می توانم موش آزمایشگاهی یا چیز دیگری باشم ، می توانم همیشه در آزمایشگاه بمانم. من آزمایشگاه را دوست داشتم. و بعداً در زندگی با یک موش آزمایشگاهی مناسب قرار گرفتم و هنوز هم فکر می کردم زندگی او شگفت انگیز است. اما من در شیمی آنقدر خوب نبودم. من در دوره خودم A- گرفتم. من از سال آکادمیک به اوج آکادمی رسیدم. نمی دانم چگونه این کار را کردم اما من می دانستم که این یک بار مصرف است.
پس چرا تصمیم گرفتید دکترای خود را دنبال کنید. در ادبیات تطبیقی؟
خوب ، من هرگز دکترا نگرفتم. پاسخ صادقانه این است که من در این کار مهارت داشتم. من فکر می کنم خواندن خانم دالووی نقطه عطف واقعی برای من بود من فکر می کنم خواندن خانم دالووی نقطه عطف واقعی برای من بود وقتی می خوانم خانم دالووی ، فکر کردم ، من می توانم خودم را از طریق شیمی شلاق بزنم ، و احتمالاً می توانم 80٪ آن را درک کنم ، اما احساس کردم که چگونه می فهمم [ خانم دالووی ] کار کرد من به آن نگاه کردم ، و احساس کردم که می توانم قطعات را در حال حرکت ببینم ، و ساختار را درک کردم و صحبت در مورد آن را درک کردم. این تنها چیزی بود که احساس می کردم استعدادش را دارم - کتاب خواندن و صحبت کردن در مورد آنها.
این جالب است ، زیرا اگر شما یک بچه دبیرستانی بودید که وارد دانشگاه هاروارد شدید ، احتمالاً در بسیاری از امور مهارت کافی داشتید.
بله ، من یک دنده واقعی در دبیرستان بودم. من واقعاً سخت کار کردم. من کسی را نمی شناسم که به سختی کار من در دبیرستان کار کرده باشد. وسواس داشتم من نمیتوانستم نمرات بد را تحمل کنم - نمی توانستم تحمل کنم. اما من به اندازه کافی روشن نبودم که بتوانم از آن عبور کنم. من واقعاً باید خودم را از طریق آن شلاق می زدم. و فکر می کنم سال اول دبیرستانم برنده جایزه نویسندگی شدم و اولین باری بود که احساس می کردم هدیه ای برای هر چیزی دارم. بقیه موارد ، من فقط به نوعی راه خود را پیدا کردم اما ما از موضوع خارج شده ایم. خواندن در مورد جادو ، به ویژه هری پاتر ، اما حتی در زمینه های دیگر ، من هرگز احساس نکردم که به اندازه کافی سخت است. در حقیقت ، من هنوز نمی دانم که چرا جادو سخت بود هری پاتر، من هنوز نمی دانم چرا معجون سخت است! معجون خیلی آسان است. این آشپزی است! آنها مانند این دستور العمل شما هستند. منظورم این است که می توانم آشپزی کنم ، خیلی سخت نیست. شما خلاف جهت عقربه های ساعت هم بزنید [او در جهت عقربه های ساعت تحریک می کند] منظور من ، در خلاف جهت عقربه های ساعت است. شما فقط دستورالعمل ها را دنبال می کنید. احساس کردم اگر قرار است قدرت جادویی داشته باشید ، باید هزینه آنها را پرداخت کنید. شما باید آنها را به دست آورید. و من می خواستم شخصیت هایم آنها را بدست آورند. و می دانید ، من آنها را وادار کردم که برای آن کار کنند.
کتاب اول دارای یک جدول زمانی واقعا جالب است. آیا می دانستید که قرار است فشرده شوید ، 6 سال از زندگی کوئنتین در یک کتاب چیست؟
از نظر ساختاری ، مدل برای جادوگران نیست هری پاتر ؛ این است Brideshead احیا شد .
من او را وادار کردم که یک سال در وسط بگذرد ، زیرا [می دانستم] پنج سال را پشت سر نمی گذارم. از نظر ساختاری ، مدل برای جادوگران نیست هری پاتر ؛ این است Brideshead احیا شد . فیلم خوب نیست ، اما مینی سریال با جرمی آیرونز خارق العاده است. فوق العاده خوب است کمی وسواس پیدا کردم Brideshead احیا شد ، به همان اندازه که دوباره می گفتم هری پاتر و نارنیا ، من در حال بازگویی بودم Brideshead Revisited ، داستان به دست آوردن این آموزش ایده آل ، آرمانشهرانه با اشاراتی به تاریکی و سپس بیرون رفتن در جهان و مسطح بودن.
آیا وجود دارد انتظارات بزرگ در آنجا؟
نه آگاهانه ، نه خیلی. من واقعاً هرگز آن کتاب را خیلی دوست نداشتم. من یک پسر دیکنز نیستم من در دوره تحصیلات تکمیلی دوره دیکنز را گذراندم. من به نوعی به او احترام می گذارم ، اما هرگز نمی خواستم او را بخوانم.
احساس شما درباره شکسپیر چیست؟
تحصیلات من در شکسپیر واقعاً بد است ، اما من قطعاً طرفدارم. دانش من از شکسپیر بیشتر شامل خواندن هملت است که بارها و بارها تکرار می شود زیرا فقط پایین می آید. من عاشق شکسپیر هستم. صادقانه بگویم ، از نظر موضوعی ، فقط شکل شخصیتی که ذهنش با سرعت ده میلیون مایل در ساعت چرخیده است اما خود قادر به بازیگری نیست ، برای من کاملاً واقعی است. استفان ددالوس برای من هم همینطور است.
[جادو] شامل تمام حواس است ، شامل آب و هوا ، شامل تغییر شکل چیزها ، انتقال گرما به اطراف است. این واقعا پیچیده است و در تمام این سطوح با تمام حواس در تمام این سطوح کار می کند.
به نظر شما دلسوزترین شخصیت کتاب کیست؟
همدردی من همیشه با جولیا است. کوئنتین من نوجوان است. جولیا در بیست و سی سالگی من بسیار نزدیکتر است. من احساس هویت زیادی با او دارم.
الیوت در اوایل کتاب اول یک صحنه جنسی دارد و آن جنبه از شخصیت او دیگر هرگز بازنمی گردد ...
مردم از من سال کرده اند که چرا الیوت یک داستان عاشقانه مناسب نمی گیرد.
کمی از کتاب پر از طرح می شود و من در پیدا کردن فضای آن قوس مشکل داشتم. و اگر صادق باشم ، فکر می کنم کمی اعتماد به نفس داشتم. منظورم این است که وقتی من شعبده بازها را نوشتم ، همه از نظر کوئنتین بود. من فقط شخصیتی را انتخاب کردم که از لحاظ سطحی بیشترین شباهت را به من داشت زیرا در آن زمان اعتماد زیادی به عنوان نویسنده نداشتم و نمی دانستم از نظر کسی می توانم بنویسم که به ویژه با شخصیت من متفاوت باشد . نوشتن جولیا برای من افشاگری بزرگی بود. من هرگز از دیدگاه زن ننوشته ام و به نظر من فوق العاده آزاد کننده است. من هرگز وارد داستان عشق الیوت نمی شوم ، و همچنین - این کاملاً بی معنی است - اما شخصی که از او ساخته شده است ، فقط قادر به برقراری رابطه نیست. من در هل دادن الیوت از کنار این شخص که او را بسیار نزدیک با او می شناسم مشکل داشتم. امیدوارم که نمایش تلویزیونی این مسئله را برطرف کند.
مطمئن نبودم که آنها قول برخی از شخصیت ها تا چه اندازه می خواهند دنبال کنند. در مورد الیوت ، آنها کار خوبی انجام دادند ، او را بسیار خوب نوشتند ، و همچنین پسری که نقش او را بازی می کند (هیل اپلمن) کاملاً او را درک می کند و از هیچ چیز نمی ترسد. او واقعاً عالی است.
پنی در کتابها بسیار متفاوت از برنامه تلویزیونی است. درموردش چه احساسی داشتی؟
در ابتدا ، من آن را دریافت نکردم. اصلاً من اصلاً متوجه نشدم اما ، اوه ، من نمی خواهم به نظر برسد مانند آنا پولی ، اما من واقعاً عاشق کاری هستم که آنها با آن شخصیت انجام می دهند. به نظر من او لایه های بسیار بیشتری دارد از آنچه مردم در نگاه اول متوجه می شوند. او واقعاً پیچیده است ، در این نمایش نقش اصلی و اصلی را بازی می کند و قدرتمند است. من فکر می کنم خوب است که مردم گه کوئنتین بدهند ، و پنی ، در نمایش ، احتمالاً فویل موثرتری نسبت به کتاب ها است. او مردی زورمند و باهوش است و به شدت در راه خود زخمی است اما همچنین بسیار عضلانی و خوش چهره است.
خوب همه افراد حاضر در نمایش فوق العاده خوش تیپ هستند.
من می دانستم که آنها چنین کاری می کنند. و نگاه کنید - نمایش متنوع تر از کتاب است که یک پیشرفت است. باز هم ، فکر می کنم که به گذشته نگاه می کنم ، فکر می کنم من از نوشتن شخصیت هایی که قومیت های مختلف ، نژادهای مختلف داشتند ... خجالتی بودم ... این ترس از طرف من بود و من از نحوه تحقق این وعده در داشتن یک مکتب جادویی متنوع بسیار خوشم می آید. این یکی از کارهایی است که آنها واقعاً درست انجام داده اند.
شما زمان زیادی را با این شخصیت ها گذرانده اید ، من مطمئن هستم که با آنها ارتباط دارید - آیا تبدیل آن به یک برنامه تلویزیونی احساس می کرد کودک خود را رها کنید؟
من واقعاً سخت دیدم 5 سال طول کشید تا بتوانم نمایش جادوگران را بسازم. من از زمان انتشار کتاب دائماً فشار می آوردم و با مردم صحبت می کردم. در سال 2014 سرانجام آن را سبز رنگ کردند ، و سپس هنگامی که سرانجام آن را روشن کردند ، من وحشت داشتم. لبه هایی وجود داشت که لازم بود درباره آنها صحبت کنم. منظور من این است که رمان نویس بودن ، مانند تکنسین آزمایشگاه بودن ، یکی از مشاغلی است که شما برای جلوگیری از گفتگو با مردم یا پرداختن به نظرات آنها انتخاب می کنید. این یک ماده کنترل کنجکاوی واقعی است. شما عادت دارید همه دیالوگ ها ، همه بازیگران ، همه لباس ها را بپوشید ، همه صحنه ها را بپوشید ، همه قسمت ها را بازی کنید - سخت است که آن را به یک گروه از تلویزیون بپردازید ، مانند 100 تلویزیون که هرگز ملاقات نکرده اید . تلویزیون فقط همکاری نمی کند. این مانند منبع جمعیت است ، عملا
و این فقط خلاقانه نیست - یک جنبه تجاری نیز دارد.
ترسناک بود. و لحظاتی بود که غر می زدم ، لحظاتی بود که گریه ام را از دست می دادم ، اما به اعتبار همه افراد درگیر ، آنها مدام به من گوش می دادند. و آنها مرا از روند کار منصرف نکردند.
آیا چیزی در سریال وجود دارد که به آن اصرار کنید ، یا با آن پا بگذارید؟
من فکر می کنم اوایل ما در مورد جادو صحبت کردیم ، که لحن نمایش را کمی تغییر داد. جادو در ابتدا بسیار مرحله ای بود ؛ بسیار زیاد بود ، و مقدار زیادی از نور لوموس ، و پرواز در اطراف ، و این برای من جادو نبود. این شامل تمام حواس است ، شامل آب و هوا ، شامل تغییر شکل چیزها ، و انتقال گرما به اطراف است. این واقعا پیچیده است و در تمام این سطوح با تمام حواس در تمام این سطوح کار می کند. من فکر می کنم آنها بعد از اینکه در این باره تحصن کردیم ، به نوعی اصلاح شدند.
خوب ، آنها برخی از رابطه جنسی را نشان دادند.
بله ، این برای من خیلی مهم نیست. فکر می کنم آنها با آنها احساس رقابت کردند گستره ، که دارای جنس G صفر است ، و ما همچنین یک رابطه جنسی شناور داریم. بله ، من سعی می کنم فکر کنم از آنجا که من در مورد نحوه نوشتن جولیا از بدن من خارج شد و این تنها موردی است که چند لحظه را برای آنها بازنویسی کردم ، آنها به اعتبار خود استفاده کردند. من پای ندارم که زمین بگذارم ؛ من یک مشاور خلاق در نمایش هستم. مواردی وجود داشت که من در مورد آنها موضع گیری کردم و مواردی که در واقع به آنها فکر نمی کنید ، مانند خواندن یک خط خاص.
[افسردگی] چیز زشتی است. و یک عشق واقعی در فرهنگ وجود دارد ... اما وقتی شروع به رویارویی مستقیم با آن کردم ، احساس آزادی کردم.
در مورد انتخاب Brakebills برای تحصیلات تکمیلی چه احساسی داشتید؟
اوه که اصلاً من را اذیت نکرد. و من فکر می کنم که در مورد آن فشار هواداری وجود دارد ، اما این من را آزار نداد. این نمایش برای من بسیار درباره افراد بیست ساله است. بیست سالگی من بسیار فاجعه بار بود ، و بسیاری از کتابها به همین ترتیب است: در جهان راه اندازی شده و مجبورم که وقتی دامبلدور وجود ندارد راه خود را پیدا کنید تا به شما بگوید چه خبر است ، و هیچ ولدمورتی که شما باید بکشید وجود ندارد ، این واقعاً روزگار سخت. کار سختی داشتم من اصلاً نگران پیر شدن آنها نبودم. این چیزی بود که شخصاً بعد از حدود ده دقیقه فراموشش کردم. و دوندگان نمایش ، اگر بخواهند ، می خواهند این شخصیت ها را حداکثر 30 نفر بدست آورند و یافتن شخصیت هایی که بتوانند 17 و 30 را بازی کنند ، دشوار است. من فکر می کنم که آنها با این تغییر وحشت زیادی داشتند.
جادوگران غالباً بخاطر به تصویر کشیدن افسردگی ستایش می شود. آیا هیچ یک از این موارد ناشی از تجربه شخصی بوده است؟
کاملا. من در مورد افسردگی خود بسیار اعتراف می کنم - بسیار زیاد. این چیزی است که ، با توجه به گسترده بودن آن ، به اندازه کافی درباره آن احساس نمی کنم که احساس می کنم من با افسردگی دست و پنجه نرم کرده ام - خیلی کمتر اکنون - اما مدتهاست که خیلی جدی عمل کردم و کوئنتین این کار را می کند. این کتاب ها در بین بیماران بالینی خوب عمل می کنند ، این یک آمار اساسی برای کتاب The Magician است. این چیزی است که بسیاری از مردم با آن تجربه کرده اند و مردم در مورد کتابها پاسخ داده اند. [افسردگی] چیز زشتی است. و یک عشق واقعی در فرهنگ وجود دارد ؛ برای مدت طولانی وجود داشته است اما وقتی شروع به رویارویی مستقیم با آن کردم ، احساس آزادی کردم.
فکر می کنید آنها اهمیت چاتوین ها را بیش از حد در برنامه تلویزیونی پیش بینی کردند؟ در کتاب ، شما نمی دانید که آنها تا خیلی دیرتر اصلاً مهم هستند ، اما این چیزی است که آنها تقریباً بلافاصله در خلبان نشان می دهند.
این نکته در مورد تلویزیون است: ساختار داستان ها در تلویزیون متفاوت است. همه رمان ها درباره آهسته سوختن است. شما واقعاً می توانید تا 2/3 از راه کتاب صبر کنید تا موارد مهم درباره داستان و شخصیت ها را فاش کنید. در تلویزیون ، فکر نمی کنم شما آنقدر لوکس باشید. من فکر می کنم شما باید خیلی زودتر دست خود را نشان دهید. و این روشی است که آنها با داستان روبرو شده اند و من آن را درک می کنم. آنها مجبور بودند بسیاری از اوج های آشکار را در خلبان ارائه دهند تا مردم از قصه داستانی که می گفتند مطلع شوند. و در ابتدا برای من یک شوک بود ، اما من آن را دریافت کردم.
یک گروه بسته طرفدار جدی در فیس بوک وجود دارد که سپس گروهی را صرفاً برای صحبت در مورد نمایش متوقف کردند ، که بعد از بحث جدی اجازه ورود به من را دادند. و دیدن آن بسیار جالب است. میخواهم بدانم! من طرفدارانم را دوست دارم ، دوست دارم با آنها معاشرت داشته باشم. جالب است که ببینیم آنها به نوعی اختلافات را جویده اند. من قابل قبول هستم: من هیچ یک از برنامه های تلویزیونی را ننوشتم - به جز چند خطی که جولیا می گوید. اما اگر این موفقیت بزرگی باشد ، تمام اعتبار را می گیرم.
ترک کرد : لو گروسمن (عکس: لری دی مور) ، درست : جادوگران پوشش دادن. 
