خانم لارسن موهای دختر 4 ساله من از بدو تولد موضوع گفتگو بوده است. او طی دو سال اول چیزی نداشت. موهایش وقتی سرانجام رسید ، فرهای زیبایی و غول پیکر پیدا کرد ... برخلاف هیچ کس در خانواده ما.
فرها به طور مستقیم به دنبال حمام ، نرم و موج دار هستند و او را با معبد شرلی مقایسه می کنند. ما در خیابان توسط توریست هایی متوقف شده ایم که می خواهند عکس هایشان را با ستاره کوچک فیلم بگیرند.
فرهای او نیز به راحتی گره می خورند و از هر طرف پرواز می کنند. آنها از چوب دم و اسب می افتند و اگر زندگی من به آن بستگی داشت ، من نمی توانستم یک الگوی کش را روی موهای او انجام دهم. غالباً ، با موهای آزاد و آزاد و موهایش در همه جا ، می توان او را با مکس اشتباه گرفت جایی که چیزهای وحشی هستند .
ما بر ظاهر ما در خانه تأکید نمی کنیم ، اما او نسبت به موهای خود حساس است. او می گوید کاش موهایش مثل موهای من صاف بود. من به فرزندی پذیرفته شده ام و تنهایی را به یاد می آورم که شبیه مادرم نیستم. من سعی می کنم به افراد زندگی او با موهای فرفری (مدیر اصلی او ، برخی از نزدیکترین دوستانش) اشاره کنم. پدرم حتی عکسهای کودکی من را با پرم ارسال کرده است. اما ، وقتی او از خود عکس می گیرد ، موهایش همیشه صاف است.
هنگامی که ما در یک سفر دریایی بودیم که در باهاما متوقف شد ، و پسر عموی بزرگتر او می خواست مروارید بدست آورد ، من تعجب نکردم که دخترم همان شکل را درخواست کرده است. او می خواست کل سرش بافته شود و آن را بدست آورد - 65 نوار ریز موهایش را جدا کرده و به مهره های کوچک بنفش متناسب ختم می شود. آنها خیره کننده بودند.
و برای اولین بار ، دخترم به موهای خود افتخار کرد.
سپس ، مردم شروع به اظهار نظر کردند. من با واکنش ها گل و بلبل شدم.
اولین مورد 10 دقیقه پس از بازگشت به کشتی رخ داد. ما در اتاق ناهار خوری معمولی نشسته بودیم و بشقابهایمان را با دسر از بوفه روی هم چیده بودیم. من در حالی که دختر خوشحالم موهای خود را مثل موهایش خرد می کرد و هنگام خوردن بستنی و هندوانه ژست می گرفت عکس گرفتم. خانمی کنار میز بعدی - یکی که من او را به عنوان یک خانم مسن شیرین توصیف می کردم - خم شد و گفت ، او مطمئناً شبیه فردی است که هندوانه می خورد ، شما عزیزم؟ و سپس او به من لبخند زد.
در زمین بازی در بالا وست ساید: آیا شوهر شما سیاه است؟
از زنی که فکر می کردم دوست است: من تعجب می کنم که شما عکس های او را ارسال می کنید مثل آن . آیا نگران اشتباه گرفتن هویت او نیستید؟
من هم چیزهایی را دیدم کج شدن ابرو ، پوزخند تمسخرآمیز ، ما در یک راز هستیم نگاه می کند
چندش آور بود. من به میخچه ها بله نگفتم ، زیرا سعی داشتم در مورد نژاد و فرهنگ اظهاراتی داشته باشم. من فقط مادری بودم که می خواستم کودک 4 ساله اش را خوشحال کنم. مادری که می خواهد دخترش موهای زیبا ، لاغر و مجعد او را در آغوش بگیرد. مادری که می خواست جیغ بزند ، آیا خودتان را گوش می دهید؟ تو چه مرگته؟ وقتی غریبه ها فکر می کنند O.K. نژادپرستی زمینه ای زشت خود را با من در میان بگذارند زیرا ما از یک رنگ پوست مشترک هستیم.
درست زمانی که فکر کردم منفجر می شوم ، با قطار به برونکس رفتیم تا به باغ وحش برویم و به او نشان دهیم که پدر من ، در نزدیکی Pelham Parkway ، در کجا بزرگ شده است.
و واکنش متفاوت بود.
او دختران جوان دیگری را در قطار دید - آفریقایی-آمریکایی ها ، بیشتر اوقات ، گرچه برخی از نژادهای دیگر نیز با نوارهای بافته مانند او. لبخند زیاد واقعی ها
ما به مدت دو ماه نوارهای او را نگه داشتیم. هفته ها می گذشت ، دخترم شجاع تر می شد و مرا به بسیاری از افراد دارای نوار بافته معرفی می کرد ، به همان روشی که با موهای فرفری به مردم او نشان داده بودم. نوارهای او حتی باعث ایجاد دوستی جدید شد ، ابتدا بر اساس موهای مشابه و سپس بر اساس عشق مشترک به چیزهای دختربچه.
من نوارهای او را دوست داشتم و امیدوارم که او دوباره آنها را بخواهد.
یک نکته عملی وجود داشت: من نیازی نبود که صبح ها موهای او را بزنم تا هر دو بیشتر بخوابیم. لازم نبود از او خواهش کنم که موهایش را مسواک بزند. وقتی بعد از یک روز فعال در مدرسه گره ها را زدیم ، احساس هیولا نمی کردم.
زیبایی شناسی وجود داشت: او شگفت انگیز به نظر می رسید. او سرش را تکان می داد تا صدای مهره ها را فشار دهد بر علیه یکدیگر. صدای زیبایی بود ، صدای زنگ قلب من بود.
موارد اجتماعی وجود داشت: بعضی اوقات احساس می شد من کسی هستم که به یک راز اجازه می دهم. وقتی مردم او را می دیدند ، نگاه تعجب اولیه را می دیدم و پس از آنکه غریبه ای با لبخندی گرم و صمیمی چشمانم را دید ، لحظه تغییر می کرد.
و این نکته عاطفی وجود داشت: کودک من بدون توجه به آنچه مردم می گویند ، در مورد بدن خود انتخابی انجام داد که باعث می شود احساس زیبایی و اعتماد به نفس داشته باشد. من به او بسیار افتخار می کنم ، و امیدوارم که او همیشه انتخابی را انجام دهد که با او صحبت کند و نه با زبانی که چنگ می زند. این مکالمه ای است که من دوست دارم غریبه ها در خیابان با من شروع کنند.
***
برندیلارسن در نشر کتاب کار می کند و در منهتن زندگی می کند.
