اما فراست.آلبرتو E. رودریگز / گتی ایماژ قصه های سلطان پرهیزگار ، عاشقانه هنری هشتم و شش همسرش (یکی کمتر از لری کینگ) بایگانی فیلم و تلویزیون اشباع شده. اما چه کسی از محاکمه های مادرش ، الیزابت یورک خبر داشت؟ Starz’s gripping mini-series جدید شاهزاده خانم سفید ، یکشنبه برتر ، زن جوان را برجسته می کند ( جودی کامر ) که در طول جنگ گلهای رز در کنار هنری هفتم از پیاده به ملکه انگلیس رسید.
Emr Frost ، تهیه کننده و نویسنده ، مجری برنامه نویس ، که این دنباله آبدار را با اقتباس کرده است ملکه سفید از پرفروش ترین کتاب فیلیپا گریگوری ، با مشاهده کننده در مارتا در منهتن درباره این نمایش و انتقال اخیر او از لندن به لس آنجلس بحث کرد. او فقط مکث می کند تا در رستوران به سمت جوان حرکت کند جیکوب کالینز-لوی بازیگر استرالیایی که به آرامی لبخندی برافروخته و ملایم در پادشاه هنری هفتم درگیر خود می بیند که به سمت الگوهای شیطانی پادشاهان شمال با بازی کیت هرینگتون و ریچارد مادن گرایش دارد.
مشاهده کننده : شما در حال خرید و فروش لندن با لس آنجلس هستید. سیستم انگلیس با شرایط هالیوود چه تفاوتی دارد؟
اما فراست : سیستم انگلیس با سیستم آمریکایی فوق العاده متفاوت است. در انگلستان نویسندگان تلویزیون همان نویسندگان برجسته اینجا هستند. ما نداریم سیستم نمایشگر . نویسندگی و تهیه کنندگی کاملاً جدا از هم هستند. یک آپارتاید خلاقانه بین این دو وجود دارد. در انگلستان ، نویسندگان اساساً در خانه با لباس خواب می نویسند و شخص دیگری آن شخص بالغ است که فیلمنامه را می گیرد و می گوید ، خوب ، به ماسه بازی برمی گردم و من اینجا می روم و تصمیم می گیرم. این به آرامی تغییر می کند اما برای شخصی مانند من کار در یک سیستم فوق العاده دشوار است زیرا من ویرایشگر اسکریپت بودم. من در تولید کار کردم. من تهیه کننده بودم قبل از من نویسنده بودم من طبیعتاً کسی هستم که می خواهد مسئول شود و آن تصمیمات را بگیرد و سازماندهی کند و هدایت کند و ناگهان شما تحت تأثیر قرار می گیرید زیرا به شما گفته شده فقط فیلمنامه را بنویسید. حالا ، آنجا ، آنجا ، دختربچه ، تو برمی گردی به جعبه کوچک رنگ و ماسه های خوب خود و یک اسکریپت دیگر برای من می آوری. 
جودی کومر در نقش شاهزاده خانم الیزابت در شاهزاده خانم سفید .استارز
حالا ، با شاهزاده خانم سفید ، شما زمین بازی را اداره می کنید؟
آره. شاهزاده خانم سفید اولین نمایشی است که بطور کامل اجرا می کنم. ملکه سفید توسط بی بی سی سفارش داده شد و در سیستم انگلیس انجام شد. استارز بعداً وارد شد. بنابراین ، آینده بسیار نمایشی است ، ایجاد نمایش ، تولید مواد. و سپس ، من در حال نوشتن فیلم هستم. بنابراین ، من فقط نوشتم زلدا برای جنیفر لارنس . رون هوارد قرار است کارگردانی کند. بسیار مهیج!
ترساندن ، همچنین ، کار با لارنس؟
وقتی با رایانه خود در چهار دیوار می نشینید و این فقط مغز شما و نشانگر چشمک زن است ، چه در حال نوشتن یک نمایش صحنه ای و چه یک فیلم بودجه ای چند میلیون دلاری ، این همان مسئله است. من می روم ، خوب ، زلدا فیتزجرالد چه احساسی داشت و در این لحظه چه کرد یا چه احساسی داشت؟ یکپارچگی کار یک اکولایزر است. بنابراین ، من نمی ترسم احساس ممتاز می کنم
یک پیوند بین این پروژه های زن محور این است که آنها داستان های بیوگرافی هستند. خواه همسر اف. اسکات فیتزجرالد یا ملکه قرن پانزدهم ، انتظارات تاریخی وجود دارد.
شاهزاده خانم سفید بر اساس رمان فیلیپا . گریگوری قبل از هر چیز یک مورخ است. او به طور پیچیده ، دقیق همه چیز را تحقیق می کند. در این دوره زندگی زنان به سختی ثبت شده است. درباره آنها اطلاعات زیادی در دست نیست. هیچ کس واقعاً اهمیتی نمی دهد. بنابراین ، فیلیپا اطلاعاتی را که می تواند پیدا کند پیدا می کند و سپس عروسک مجوز شاعرانه خود را برای تبدیل آن به یک رمان به ارمغان می آورد. 
جودی کامر در نقش شاهزاده خانم الیزابت و جیکوب کالینز-لوی در نقش هنری هفتم.استارز
نکته اصلی در داستان تاریخی این جهش ایمان از واقعیت ها به عناصری است که می توانند در منابع اولیه زنده مانده مات باشند: احساسات ، انگیزه ها ، میل.
البته ، بلکه شما باید اختراع کنید زیرا ما در تلاش نیستیم که مورخ باشیم یا یک درس تاریخ ارائه دهیم یا یک مستند بسازیم. شما باید جهشی ایجاد کنید تا بتواند آن را برای مخاطبان قرن 21 ، به ویژه قرن 21 ، مرتبط سازد زن حضار. شما باید زندگی را به داستان بکوبید و بپرسید: آنها چه احساسی داشته اند و چه خواب دیده اند؟ درگیری ها چه بود؟ این واقعیت که بر اساس تاریخ است ، تا حدی بی ربط است زیرا من فقط می روم: این داستان اینجا چیست و چگونه می توانم آن داستان را به یک نمایش خوب تبدیل کنم؟
و این نمایش شخصیت های تاریخی زن را در مرکز و مرکز قرار می دهد.
آنچه مرا به هیجان می آورد این است که تاریخ داستان مردان است. منظور من این است که پیروزان تاریخ را می نویسند و پیروز شدگان تقریباً همیشه دارای امتیاز هستند ، که عمدتا مردان سفیدپوست هستند. و من فکر می کنم کتاب های تاریخ بیشتر از دوره نوشتن کتاب و شخص نویسنده کتاب به شما می گویند تا دوره ای که قصد دارد آن را نشان دهد. بنابراین ، این فیلتر کردن مداوم برای همه افرادی که قدرت را دارند و آنچه جالب و مرتبط به نظر می رسد وجود دارد.
تاریخچه به شما می گوید که این تعداد زیادی از مردان سفیدپوست است که در حال جنگ هستند تا بتوانند به عقب بروند و شخصیت های زن را کشف کنند و داستان های آنها را به نور بکشند ... این هیجان انگیز است
آیا بازپس گیری تاریخ زنان را قدرتمند می دانید؟
بله ، بازگشت و تلاش برای نامناسب کردن تاریخ برای افرادی که از آن مستثنی هستند ، که زنان و افراد رنگین پوست هستند ، هیجان انگیز است. تاریخ به شما می گوید که این تعداد زیادی از مردان سفیدپوست است که در حال جنگ هستند تا بتوانند به عقب بروند و شخصیت های زن را کاوش کنند و داستان های آنها را به نور بکشند و واقعاً راه هایی را که باید برای رسیدن به قدرت مبارزه کنند بررسی می کنند ، باید برای خودمختاری بجنگند ، آنها باید برای بقا بجنگند - این هیجان آور است.
آیا آن مبارزات قدرت ارتباط معاصر دارند؟
آره. گفتن داستان در مورد زنان و رابطه آنها با قدرت و داشتن زندگی شخصی هرگز به دلیل فضای سیاسی فعلی که زنان مورد حمله قرار گرفته و قدرت خود را از دست می دهند ، حقوق خود را از دست می دهند ، اهمیت بیشتری ندارد.
و با این وجود ، داستان شاهزاده خانم الیزابت و درگیری های او با مادر و مادرشوهر 'تجسم خواهر بودن قدرتمند است'
مردم در مورد خواهر خواهی صحبت می کنند و من همیشه نسبت به این ایده که زنان از یکدیگر حمایت می کنند و سعی می کنند به یکدیگر کمک کنند بسیار مشکوک هستم. حتی تجربه من از قرن بیست و یکم این است که رئیس زن به احتمال زیاد مردان را استخدام می کند و زنان دیگر را از نردبان عقب می اندازد. این جای تأسف دارد اما اتفاق می افتد من راه های رقابت و درگیری زنان با یکدیگر را جذاب می دانم. 
سوکی واترهاوس در نقش سیسیلی یورک ، جودی کومر در نقش پرنسس الیزابت و میشل فیرلی در نقش مارگارت بوفورت.استارز
درمان طبیعی عفونت باکتریایی
درگیری بین زنان باعث نمایش می شود ، درست است؟
کلیشه زنان این است که ما پرورش دهنده هستیم و همیشه فرزندانمان را دوست داریم ، ما همیشه مادرمان را دوست داریم و خواهران نیز خواهر هستند. واقعیت البته پیچیده تر است. من علاقه مندم آن زمانهایی را ببینم که در واقع مادر شما شخصی نیست که شما به خصوص دوست داشته باشید یا فرزند شما شخصی نباشد که به خصوص او را دوست داشته باشید و چیزهای مختلفی می خواهید. و همچنین در رابطه زنان با خشونت ، رابطه زنان با حتی مرگ یا قتل ، که لزوماً این جنسیت گرم و پرورش دهنده نیستیم. ما به همان اندازه توانایی مردها را داریم که بی رحمانه باشند و جنگ کنند.
من فکر می کنم مهم است که یک شخصیت زن به آن بدهیم. خشم واقعاً مهم است. خشم مرزها را مشخص می کند و من فکر می کنم زنان حق خشم خود را ندارند.
معمولاً - چه در داستان و چه در خیابان - انتظار می رود که زنان علیرغم احساسات واقعی خود لبخند بزنند. و پرنسس الیزابت ، معروف به لیزی ، از قسمت اول عصبانی می شود.
لیزی در ابتدا چیزی برای لبخند زدن ندارد و همچنین ، عذرخواهی نمی کند. او حق دارد. او سلطنتی به دنیا آمد. او در مورد زندگی خود یک سری انتظارات داشت و بسیار مطمئن است که کیست و چه می خواهد. ناگهان ، او در موقعیتی قرار گرفت که هرگز فکر نمی کرد جایی باشد که مادر خودش از او می خواهد با پسر زنی ازدواج کند که به اعتقاد آنها برادرش را به قتل رسانده است. چه خیانتی از مادرش ، اتفاقی که هرگز فکر نمی کرد اتفاق بیفتد. او کاملاً خشمگین است زیرا هیچ چیز در زندگی قبل از این او را وادار به این باور نکرده است که در این موقعیت خواهد بود. او هرگز فکر نمی کرد مادرش او را اینجا قرار دهد.
و لیزی ، تا حدی به دلیل حق داشتن ، خشمش را در اختیار دارد.
او در ابتدای کار از موقعیت خودش بسیار مطمئن است و مثل اینکه چرا من باید فاک کنم؟ بنابراین ، او عصبانی است و من فکر می کنم مهم است که به یک شخصیت زن این ویژگی را بدهم. خشم واقعاً مهم است. خشم مرزها را مشخص می کند و من فکر می کنم زنان حق خشم خود را ندارند. همانطور که می گویید ، زنان قرار است لبخند بزنند. قرار نیست عصبانی باشیم. ما قرار است پرورش دهیم. من امیدوارم که این نمایش همه فضاهای دیگر را که غیر پرورشی ، بالقوه قاتل ، کاملاً رقابتی ، قدرت گرسنه ، عصبانی و ناپذیر است ، جستجو کند.
و این عصبانیت فقط با لیزی متوقف نمی شود: مادرش الیزابت و مادرشوهرش مارگارت مادران کاملا ببر هستند.
الیزابت و مارگارت مادرانی هستند که به دلایل مختلف فرزندان خود را تغذیه می کنند. آیا آنها بهترین کارها را برای فرزندان خود می خواهند یا می خواهند فرزندانشان آنچه را که می خواهند برای خودشان انجام دهند ، انجام دهند تا بتوانند آن را ناجوانمردانه زندگی کنند؟ آنها به نوعی مادران درب صحنه هستند ، مگر نه ، یا مادران فوتبال؟ لیزی و مادرش ، آنها واقعاً یکدیگر را دوست دارند.
اما این باعث نمی شود که مادر در پشت سر دخترش نقشه بکشد.
این یک سفر بسیار جالب بین آن دو است. آنها تا انتها یکدیگر را دوست دارند اما یک حقیقت در مورد درد در این روابط وجود دارد. مادران و دختران بی پایان یکدیگر را عصبانی می کنند. و با این وجود ، در رسانه ها و تلویزیون هنوز فکر می کنم که پهنای باند برای شخصیت های زن مجاز به سکونت است بسیار محدود و بسیار محدود است زیرا قرار است شما یک زن باشید ، بنابراین با تعریف شما فرزندان خود را دوست دارید و برای فرزندان خود هر کاری کنید آیا این درست است؟ فکر نمی کنم درست باشد مشاجره ای برای وضعیت و هویت پیش می آید که این نمایش تغذیه می کند.
آیا می توانید بگویید که جنگ قدرت در میان زنان کانون اصلی نمایش است؟
فکر می کنم نمایش یک دوره است بال غربی به نوعی زیرا همه چیز در مورد ظرافتهای کشیدن این طرف و آن طرف و نحوه دستکاری شماست. و پادشاه هنری بیچاره مانند استخوان آرزو در مرغی است که بین لیزی و مادرش درگیر شده است.
آیا این درس های فتنه کاخ در حرفه شما قابل استفاده است؟
در زندگی - و به ویژه در این تجارت - احتمال زن بودن شما وجود ندارد. شما نه تنها برای موفقیت ، بلکه برای بقا باید مجموعه ای متفاوت از استراتژی ها را پیدا کنید. در نمایش ، شخصیت های زن زیادی درک می کنند که فقط نمی توانند بروند ، هی ، من مسئول هستم و این کار را می کنم و شما فقط اطاعت می کنید. شما باید استراتژی های مختلفی برای انجام بازی پیدا کنید ، از خود بیگانه نکنید ، تا مردان احساس نکنند که شما این تهدید غول آسا هستید .... بسیاری از مبارزات شغلی من مواردی هستند که از طریق این نمایش بازی می شوند. که شما می فهمید ، همانطور که لیزی گفت ، پنهان و صبور است. شما باید در کنار بازی بازی کنید. شما باید راه های هوشمندانه و بلند پرواز بودن را پیدا کنید اما در مقابل آن خیلی باهوش و جاه طلب نیستید زیرا در این صورت مردم تهدیدی برای شما پیدا می کنند. با ورود به صنعت ، فکر می کنم وقتی اولین بار وارد این صنعت شدم جنسیت گرایانه تر بود. اما شما فقط باید بازی را به خوبی انجام دهید.
همانطور که به عنوان مجری نمایش و فیلمنامه نویس به طور فزاینده ای موفق می شوید ، توصیه شما به زنان چیست؟
من یاد گرفته ام که برایم مهم نیست که مردم درباره من چه فکر می کنند تنها چیزی که مهم است کار و یکپارچگی آن است. هر تصمیمی باید درباره تصمیم گیری باشد که بهترین نتیجه مطلوب را نشان دهد. و این احساسات شخصی من را برهم می زند. به خصوص به عنوان یک زن ، شما باید به نقطه ای بروید که فقط بروید من برایم مهم نیست که کسی چه فکر می کند. برای من مهم نیست که مردم مرا دوست ندارند. من برای مردم مهم نیستم ، لطفا من اهمیتی نمی دهم این همه کار است. و من پرچم خود را در این تپه می چسبانم و در این تپه می میرم زیرا این تنها چیزی است که مهم است.
