اگر هنوز کودک میلیون دلاری کلینت ایستوود را ندیده اید و قصد این کار را ندارید ، با کمال احترام به شما توصیه می کنم بیشتر مطالعه نکنید. فقط این ستون را پس از مشاهده ذخیره کنید ، زیرا قصد دارم توضیح دهم که چرا برخلاف همکاران محترمم ، اشتیاق آنها به این فیلم را ندارم. بنابراین من برای حمایت از پرونده خود مجبورم که بیش از چند جزئیات طرح را بدهم.
بگذارید این صحبت را شروع کنم و گفتم که هیچ فیلمی از حافظه من بیش از کودک میلیون دلاری مرا افسرده نکرده است. من آن را دو بار دیدم ، اول در اوایل نمایش و بعداً روی دی وی دی ، و اگرچه بار دوم آنقدر افسرده نبودم ، اما هنوز احساس ناراحتی زیادی برایم ایجاد می کرد.
کودک میلیون دلاری برگرفته از فیلمنامه ای از پل هاگیس ، بر اساس مجموعه داستانهایی با عنوان Rope Burns: Stories from the Corner ، توسط شخص پیشکسوت برنده بوکس F.X. ساخته شده است. Toole آقای ایستوود ، 74 ساله و بسیار پرانرژی ، در نقش مربی مبارزه با گریز ، فرانکی دان بازی می کند. فرانکی همراه با رفیق و مبارز یکبار خود ادی (قراضه) دوپریس ، با بازی مورگان فریمن ، یک باشگاه ورزشی قدیمی را در مرکز شهر لس آنجلس اداره می کند ، که همچنین محل خواب قراضه دو برابر است. رفاقت کوچک و درگیری دو دوست ، شبیه یک زوج متاهل پیر است ، دقیقاً مانند مبارزان اسلحه ای که به طور جادویی با هم پیوند خورده اند ، در فیلم Unforgiven آقای ایستوود (1992).
این تصویر با مدیریت فرانکی یک سنگین وزن جوان امیدوار کننده ، Big Willie Little (مایک کولتر) آغاز می شود ، اما پس از چندین پیروزی چشمگیر ، Big Willie به دنبال Frankie است زیرا مدیر تمایلی به ایجاد یک مبارزه برای عنوان ندارد. یکی از بسیاری از شیاطین در گذشته گناهکار فرانکی ، نابینایی جزئی اسکرپ است ، که هنگامی که فرانکی او را در یک مبارزه قهرمانی که به حرفه بوکس اسکرپ پایان داد ، انجام داد. دیو دیگر: نامه های زیادی که از دختر بیگانه فرانکی باز نشده بود ، اما با این وجود مرتباً به او می نویسد. فرانکی برای مشاوره در قبال گناهان گذشته خود ، با مطالعه برای خواندن W.B. ، پدر Horvak (برایان اوبرن) ، کشیش کلیسای خود را محاصره می کند. یتس در زبان گالیکی اصلی یکی از آیین های کفاره اوست.
در راستای جامعه شناسی بوکس طبقه پایین ، مبارزان در سالن ورزشی حداقل سیاه پوستان هستند یا حداقل تا زمان حضور مگی فیتزجرالد (هیلاری سوانک) در لاتین. او کار خود را روی کیسه مشت زدن آغاز می کند ، با این هدف که قهرمان تیم بوکس شود و تحت مربیگری فرانکی باشد. با ترک خانواده تریلر-پارک-سطل زباله خود برای کار برای سکه ها و مواد باقی مانده به عنوان پیشخدمت در یک رستوران ارزان ، مگی مصمم است که در حلقه خوب شود. فرانکی با اشاره به اینکه ، در سن 33 سالگی ، خیلی بزرگ است و نمی تواند به عنوان یک مبارز آموزش ببیند ، او را دلسرد کند. اما با کمک اسکرپ ، مگی تا جایی مقاومت می کند که در مسابقات باشگاهی پیروز می شود. البته ، یک رابطه پدر و دختر جایگزین بین فرانکی و مگی به وجود می آید - او حتی حیله تبلیغاتی زیرکانه را ارائه می دهد و او را به عنوان یک مبارز ایرلندی مغرور معرفی می کند تا از طرفداران قومی تأمین شود.
و سپس سقوط. اولین یادداشت ترش وقتی ضبط می شود که مگی مقداری از درآمد خود را صرف خرید مادر و خواهر و برادرش در خانه ای جدید می کند. مارگو مارتیندیل ، به عنوان مادر مگی ، باید نوعی جایزه برای مادر فیلم های سینمایی از جهنم بدست آورد. علی رغم سخاوت دخترش ، او با تمسخر مگی را مسخره می کند که همه به خاطر راه درآمدش به او می خندند.
هنوز هم ، در تور جهانی پیروزمندانه مگی ، برخی از دلگرمی ها وجود دارد ، مردم هر جا که می روند او را تشویق می کنند. هنگامی که او به آمریکا بازگشت ، مگی در فرم اصلی یک مسابقه قهرمانی در مقابل حریفی است که چنان کثیف می جنگد ، به طوری که مایک تایسون را به عنوان یک گروه کر انتخاب می کند. این درگیری آغاز می شود و به نظر می رسد که مگی برنده است تا اینکه ، در لحظه ای محافظت نشده پس از به صدا درآوردن زنگ ، حریف او را با یک مشت مکنده چنان وحشی کرد که باعث می شود مگی دور حلقه حلقه شود ، سر او به مدفوع فرنی برخورد کند بعد از زنگ بلند می شود
مگی اکنون یک جعبه سبد است و اکسیژن لوله را در تخت بیمارستان می مکد. او از فرانکی درخواست می کند تا به زندگی اش پایان دهد. مامان هیولا که به وحشت افزوده می شود ، همراه با تمام بچه های حریص و یک وکیل قرارداد دار حاضر می شود تا تمام درآمد مگی را به خانواده اش تحویل دهد. مادر ، دختر خود را به تحقیر کامل کاهش داد ، می گوید ، از دست داده ای ، دارلین ، از دست داده ای. هنگامی که مگی قادر به امضای قرارداد نیست - دستانش فلج شده اند - مادرش قلم را به اجبار در دهان خود قرار می دهد ، پس از آن مگی با تف قلم خود را لعنت می کند ، به همه خانواده فحش می دهد و آنها را به بیرون از بیمارستان می فرستد مانند موش از یک کشتی در حال غرق شدن.
آنچه که من درمورد چرخش غم انگیز این رویداد بسیار متحیر کننده به نظر می رسید این بود که چگونه یک مبارزه قهرمانی که به یک عمل شبه جنایی ختم شد ، نتواند عواقب و اعتراضات فرانکی یا هر شخص دیگری را غیرقانونی اعلام کند. من می دانم که جان اف کندی گفت که زندگی قبل از ترور او ناعادلانه بود و من می دانم منتقدان فیلم شرط بندی کرده اند که پایان های خوش را محکوم کنند ، اما آیا این بدخیمی بیش از حد را تأیید می کند؟
چیزی که من را تا حدی سرگرم و ناامید کرده این است که چگونه منتقدان با دقت تمام از جزئیات انباشت ناگهانی بدبختی هایی که ظاهراً باعث تأثیرگذاری فیلم آقای ایستوود شده اند ، پرهیز کرده اند. البته ، آنها نمی خواهند لذت تماشاگران را که از شروع ناگهانی درد و غم و اندوه سخت گیر می شوند ، خراب کنند.
اما من پیشنهاد می کنم توصیف نتیجه نهایی به عنوان فاجعه ، همانطور که برخی از منتقدان انجام داده اند ، یک تحریف فاحش است. تراژدی ها مرا افسرده نمی کنند ، زیرا آنها با دقت ساخته شده اند تا از گزند تصادف کور و شر تصادفی جلوگیری کنند.
در پایان ، فرانکی به التماس های مگی می پیوندد و خودکشی او را تسهیل می کند - پس از آن ، طبق روایت اسکرپ ، فرانکی از دید ناپدید می شود ، و دیگر هرگز دیده نمی شود. مسئله خاردار قتل رحمت در کنار پیوند ظالمانه یک مبارز شیطانی و یک مادر هیولا به نوعی ضد اوج تبدیل می شود - من می گویم که هیچ چیز در روایت ما را برای چنین تنزل فاجعه آمیز آماده نمی کند ، اگرچه برخی از منتقدان ادعا می کنند که یک شوم را تشخیص داده اند تیره شدن بافت فیلم همانطور که به نظر می رسید در مسیر الهام بخشی آن مانند راکی غلط می زند. من التماس می کنم که در پرونده خود در مورد کودک میلیون دلاری استراحت کنم. این بدان معنا نیست که من آرزو می کنم کار آقای ایستوود ، آقای فریمن و خانم سوانک را تحقیر کنم: همه آنها در آنچه که از نظر شاید فوق العاده ارسطویی من یک هدف از دست رفته است ، عالی هستند.
انتشار شیرین
The Sea Inside (به اسپانیایی ، با زیرنویس انگلیسی) از Alejandro Amenábar ، بر اساس کتاب نامه های جهنم از رامون سامپدرو ، همچنین داستان یک قهرمان معلول است که می خواهد زندگی خود را به پایان برساند تا با وقار بمیرد. اما در حالی که کودک میلیون دلاری من را ناامید کرد ، دریای درون من را به وجد آورد. بنابراین مشکل من مربوط به احساسات پیچیده ای نیست که در اشتیاق مبتلایان به مرگ با وقار دخیل است ، بلکه در چگونگی روایت داستان جستجوگر مرگ است. جایی که کودک میلیون دلاری در چاله ناامیدی بی انتها فرو می رود ، The Sea Inside به اوج های خارق العاده عاشقانه عشق بین زن و مرد می رسد. و وقتی می گویم اوج ، منظورم این است که به معنای واقعی کلمه توصیف یکی از بزرگترین صحنه های عشق در تاریخ سینما است.
خاویر باردم در این فیلم نقش رامون سامپدرو ، چهار قلوی 55 ساله را دارد که 30 سال قبل از آن حادثه غواصی فلج شده بود. او در حالت تختخواب خود سالها به تقاضای مقامات لائیک در اسپانیا پرداخت تا به او حق دهند زندگی خود را با وقار خاتمه دهد.
صحنه عاشقانه ای که من به آن اشاره کردم پس از عاشق شدن وی با Belén Rueda's Julia ، وکیلی که برای کمک به او در ارائه درخواست قضایی خود آمده رخ می دهد. جولیا تا حدی معلول است ، به دلیل یک بیماری تحلیل برنده از عصا برای حرکت استفاده می کند. او متاهل است ، و رامون تختخواب است ، اما با این وجود آنها به یک درجه روابط بی سابقه معنوی دست می یابند.
سپس ، یک روز ، با نوای تکان دهنده آریای جیکامو پوچینی ، من از توراندوت تسخیر خواهم شد ، رامون با جادو از رختخواب خود بلند می شود ، آن را از پنجره دور می کند تا شروع کند و از طریق پنجره به ساحل دریا پرواز می کند ، جایی که او برای یک آغوش پرشور جولیا را ملاقات می کند. بیش از اندکی جسارت کارگردانی در این هجوم رویایی مانند به عرصه هایی وجود دارد که بلیز پاسکال به بهترین وجه در بیانیه خلاصه کرده است. دلایل این دلایل را دارد. به نظر می رسد این جسارت به طور طبیعی برای کارگردانی به وجود آمده است که کارهای قبلی او در دنیای دیگر غرق شده بود ، در فیلم هایی مانند تز (1996) ، چشم هایت را باز کن (1997) و دیگران (2001).
دو زن دیگر نیز در زندگی رامون وجود دارند که از نظر جسمی محدود نیستند اما از نظر روحی محدود نیستند: لولا دوناس 'روزا ، مادر دو فرزند آتشفشانی درهم و برهم و خورده ، که در رامون مردی را می بیند که می تواند قلبش را بدون اینکه لگدمال کند به او بریزد. در گل و لای ، و مانوئلا مابل ریورا ، خواهر شوهر رامون ، که بیشتر به نیازهای رامون اختصاص دارد تا به نیازهای خانواده خودش. تنها س questionال (و در نهایت پاسخ داده می شود) این است که کدام یک از این زنان او را دوست دارند تا آرزوی قلبی خود را برآورده سازد و بنابراین برای همیشه از او جدا شود.
در طول مصائب به ظاهر بی پایان خود ، آقای باردم رامون ، مانند همتای واقعی خود ، همچنان حضور خندان با لبخند را برای افرادی که به بالین او سرازیر می شوند ، حفظ می کند تا از بیماری های گوناگون خود روحیه بگیرند. این رواقی شاد از رامون توسط آقای باردم ، در حال حاضر یکی از بازیگران بزرگ جهان ، به طرز درخشان ارائه شده است.
خدمتکار در L.A.
جیمز ال بروکس ، اسپانگلیش ، از روی فیلمنامه خودش ، می تواند به دلیل تقابل وارونه ای که بین یک پرستار بچه مکزیکی به نام فلور (پاز وگا) و کارفرمای ثروتمندش در لس آنجلس ، دبورا کلاسکی (تئا لئونی) ایجاد می شود ، متهم به تعصب معکوس شود. در واقع ، آقای بروکس تقریباً در کل فیلم ، خانم لئونی ، بازیگری را که با ظرافت غریبه نیست ، کارگردانی می کند. منتقدان ، و من تصور می کنم عموم مردم ، مجبورند از شخصیت او متنفر شوند - اگرچه ، وقتی به آن فکر می کنید ، او هرگز هیچ کار مخربی انجام نمی دهد ، مگر اینکه لباس های چند سایز کوچک برای دختر چاقش ، برنیس بخرد (سارا استیل ) در مقابل ، فلور ، پلیس خوب ، مهربانانه لباسی را برای برنیس می دوزد که کاملاً متناسب است.
آدام سندلر در نقش شوهر بدبخت دبورا ، جان کلاسکی ، سرآشپز مشهور کلاس جهانی بازی می کند. در یک نوع معکوس ، آقای سندلر نقش یک شخصیت کاسپر میلکوتوست را بازی می کند ، و با لطافت و حساسیت نسبت به ظالمانه ترین وقایع دبورا پاسخ می دهد. همچنین هرج و مرج در خانوار مادر شاداب دبورا ، اِولین (کلوریس لیچمن) است. داستان در حقیقت توسط دختر زودرس فلور ، کریستینا (شلبی بروس) ، به رغم سوابق غیرقانونی مهاجر بودن ، به سرعت به درخواست او در پرینستون روایت می شود.
اما درست زمانی که می خواستم فیلم آقای بروکس را به عنوان فیلم یک شخص ثروتمند ، منفور از خود و یک ضعف برای بچه های لاتین بنویسم ، او ناگهان شروع به تغییر دیدگاه خود کرد تا مشخص کند که منبع عصبانیت دبورا کاری که در کار ناکام و دوران کودکی ناخوشایند او با مادری مستهجن مست انجام داده است.
در یکی از خنده دارترین صحنه های انگلیسی زبان و اسپانیایی زبان که سعی در برقراری ارتباط دارند ، صحنه ای نشان می دهد که خانم بروس چقدر یک بازیگر کودک باهوش است-کریستینا نه تنها برای مادرش ترجمه می کند ، بلکه حرکات و حرکات بداهه را برای دراماتیک کردن محتوای احساسی سخنان مادرش. این زوزه یک صحنه به تنهایی ارزش پذیرش را دارد. من همچنین صحنه ای را دوست داشتم که در آن دبورا باعث می شود فلور کمی احمقانه به نظر برسد و سعی می کند در راه خانه ، با دبورای بیش از حد باور نکردنی ، او را پشت سر بگذارد ، حتی یک بار هم متوجه نشود که به چالش کشیده شده است.
با این حال ، تصادفی نیست که Span- در این بخش از درخواست ویژه برای جمعیت مهاجر مقدم بر - زنانه است. هرچند که فیلم هرچه بهتر می شود ، بهتر می شود و همه شخصیت ها از جمله دبورا با شناخت بیشتر آنها از جذابیت و جذابیت بیشتری برخوردار می شوند. بیایید به آن فکر کنیم ، آقای بروکس همیشه تمایل به ذره ذره شدن داشته است ، حتی در بهترین فیلم های خود مانند Terms of Endearment (1983) و Broadcast News (1987). اسپانگلیش از بهترین حالتش دور است ، اما برای این اوقات معمولاً بی روح به اندازه کافی خوب است.
یک کلاسیک ایتالیایی
لوچینو ویسکونتی (1906-1976) از رمان نافذ تاریخی سیسیل Guiseppe di Lampedusa در سال 1860 در The Leopard اقتباس کرد ، یکی از بزرگترین فیلم های سینمایی در همه زمان ها ، و همچنین از نظر سیاسی عمیق ترین. مجمع فیلم در حال نمایش کل نسخه بدون برش ایتالیایی است - 195 دقیقه ، از جمله صحنه مجالس ختم 45 دقیقه ای ، که تمام مضامین فیلم را به سبک فاخر در بر می گیرد ، زیرا زندگی یک مرد به آرامی کمرنگ می شود. در کنار برت لنکستر ، آلن دلون ، کلودیا کاردیناله ، سرژ ریگیانی و پائولو استاپا (12 تا 20 ژانویه).
